1.
Rzecznik dyscyplinarny umarza dochodzenie dyscyplinarne, jeżeli:
1)
czynu nie popełniono albo czyn nie zawiera znamion przewinienia dyscyplinarnego;
2)
postępowanie dyscyplinarne co do tego samego czynu zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się;
3)
nastąpiło przedawnienie dyscyplinarne.
2.
Odpis postanowienia o umorzeniu dochodzenia dyscyplinarnego doręcza się obwinionemu, podmiotowi, który złożył wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, Ministrowi Sprawiedliwości, Prezesowi Krajowej Rady Komorniczej oraz izbie komorniczej, której obwiniony jest członkiem. Jeżeli obwinionym jest aplikant albo asesor, postanowienie o umorzeniu dochodzenia dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny doręcza ponadto prezesowi właściwego sądu apelacyjnego oraz komornikowi, który zatrudnia aplikanta albo asesora.
3.
Na postanowienie o umorzeniu dochodzenia dyscyplinarnego podmiotowi, o którym mowa w art. 240 wszczęcie dochodzenia dyscyplinarnego ust. 1, oraz Prezesowi Krajowej Rady Komorniczej przysługuje zażalenie do sądu okręgowego właściwego według siedziby kancelarii obwinionego komornika lub siedziby kancelarii, w której obwiniony aplikant albo asesor był lub jest zatrudniony, w terminie 7 dni od dnia doręczenia odpisu postanowienia.
