1.
Kontrola celno-skarbowa:
1)
w zakresie produkcji, przemieszczania i zużycia wyrobów akcyzowych, w szczególności ich wytwarzania, uszlachetniania, przerabiania, skażania, rozlewu, przyjmowania, magazynowania, wydawania, przewozu i niszczenia, oraz w zakresie stosowania znaków akcyzy i oznaczania nimi wyrobów akcyzowych,
2)
w zakresie wydobycia urobku rudy miedzi, produkcji koncentratu, wydobycia gazu ziemnego lub ropy naftowej, o których mowa w ustawie z dnia 2 marca 2012 r. o podatku od wydobycia niektórych kopalin,
2a)
w zakresie przestrzegania przepisów prawa podatkowego związanych z przywozem lub wywozem towarów w obrocie między obszarem celnym Unii Europejskiej a państwami trzecimi, jeżeli zakres kontroli celno-skarbowej nie obejmuje przestrzegania innych przepisów prawa podatkowego,
3)
w zakresie, o którym mowa w art. 54 zakres przedmiotowy kontroli celno-skarbowej ust. 1 pkt 2–9 i ust. 2 pkt 1a–5 i 9,
4)
o której mowa w art. 62 wszczęcie kontroli celno-skarbowej ust. 5 pkt 1–3, 5–7 i 10–12a
– kończy się protokołem.
– kończy się protokołem.
2.
Protokół, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1)
wskazanie kontrolowanego;
2)
wskazanie kontrolującego;
3)
określenie przedmiotu i zakresu kontroli celno-skarbowej;
4)
określenie miejsca i czasu przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej;
5)
opis dokonanych ustaleń faktycznych;
6)
dokumentację dotyczącą przeprowadzonych dowodów.
3.
Jeżeli w toku kontroli celno-skarbowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz art. 62 wszczęcie kontroli celno-skarbowej ust. 5 pkt 1–10 i ust. 13, nie stwierdzono nieprawidłowości, protokołu się nie sporządza.
3a.
Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do kontroli celno-skarbowej, o której mowa w art. 62 wszczęcie kontroli celno-skarbowej ust. 5 pkt 3, jeżeli na kontrolowanego nałożono grzywnę w drodze mandatu za wykroczenie skarbowe.
4.
W zakresie nieuregulowanym w ust. 1 i 2 przepisy art. 290 § 2 pkt 7 oraz art. 291 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.
