1.
Obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia:
1)
Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej o umieszczeniu osoby w izbie zatrzymań;
2)
komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora do spraw wojskowych o popełnieniu przez osadzonego przestępstwa lub wykroczenia;
3)
dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, o popełnieniu przez tego żołnierza przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego.
2.
Obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, wojskowy organ porządkowy albo oficera dyżurnego okrętu wojennego, jeżeli stwierdzono, że:
1)
osadzony ma:
a) obrażenia ciała powstałe z przyczyn innych niż naturalne,
b) narzędzia lub inne przedmioty, co do których może zachodzić uzasadnione przypuszczenie, że służyły lub mogły być przeznaczone do popełnienia czynu zabronionego albo pochodzą z popełnienia takiego czynu;
a) obrażenia ciała powstałe z przyczyn innych niż naturalne,
b) narzędzia lub inne przedmioty, co do których może zachodzić uzasadnione przypuszczenie, że służyły lub mogły być przeznaczone do popełnienia czynu zabronionego albo pochodzą z popełnienia takiego czynu;
2)
powstały inne okoliczności uzasadniające przypuszczenie, że popełniono czyn zabroniony.
3.
W przypadku stwierdzenia braku oznak funkcji życiowych i podejrzenia zgonu osadzonego obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia:
1)
lekarza;
2)
komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej i prokuratora do spraw wojskowych;
3)
odpowiednio dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, lub dowódcę okrętu wojennego, na którym pełnił służbę.
