IPTPP1/443-805/12-5/MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 04 października 2012 r. (data wpływu 11 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 grudnia 2012r. (data wpływu 04 stycznia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu stanowiącej tereny zabudowane i własności znajdujących się na niej budynków stanowiących odrębną własność - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 października 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie
opodatkowania czynności zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanych działek gruntu
opodatkowania czynności zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu stanowiącej tereny zabudowane i własności znajdujących się na niej budynków stanowiących odrębną własność.
Wniosek został uzupełniony w dniu 04 stycznia 2013r. w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).
Aktem notarialnym z dnia (Repertorium A nr:) Spółka zbyła należące do niej:
prawo użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanych działek gruntu stanowiących zurbanizowane tereny niezabudowane. Czynność ta została opodatkowana 23% podatkiem VAT.
prawo użytkowania wieczystego gruntu działki gruntu stanowiące inne tereny zabudowane i własność znajdujących się na niej budynków stanowiących odrębną nieruchomość wraz z budowlami i urządzeniami takimi jak: zbiornik przeciwpożarowy, linia kablowa zasilająca, instalacja wodociągowa, przyłącze kanalizacyjne, utwardzenie placów, w tym drogi dojazdowe, utwardzenie parkingu, ogrodzenie z prefabrykatów. Czynność ta została objęta zwolnieniem z podatku VAT.
Spółka nabyła wyżej opisane nieruchomości i prawa w drodze zarządzenia nr … Wojewody …. z dnia …. w sprawie połączenia przedsiębiorstw państwowych na podstawie art. 18 ust 1 ustawy z dnia 25 września 1981 roku o przedsiębiorstwach państwowych (tekst jednolity Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 981 z późniejszymi zmianami).
Zgodnie z treścią niniejszego zarządzenia z dniem ….. przedsiębiorstwa państwowe pod nazwą: X i Y w uległy połączeniu. Przedsiębiorstwem przejmującym było X. Z dniem połączenia działalność Y ustała. X stało się tym samym następcą prawnym Y. Następnie X aktem komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego, akt notarialny z dnia (Repertorium A Nr ….) na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r., nr 171, poz. 1397 ze zm.) zostało przekształcone w spółkę akcyjną Z z siedzibą w …, która to spółka jest następcą prawnym X. Zgodnie z art. 93 i 93a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), Z wstąpiła we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki poprzednich podmiotów.
W opisywanym stanie faktycznym ma to znaczenie takie, iż Y będące pierwotnym właścicielem opisywanych nieruchomości i praw nabyło wyżej opisane nieruchomości i prawa jako nieopodatkowane podatkiem VAT, co determinuje sposób opodatkowania tychże nieruchomości i praw przy ich zbyciu przez Z ze względu na sukcesję praw zgodnie z art. 93 i 93a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 749).
Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
Dla nieruchomości gruntowych niezabudowanych nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczenie działek 33/2, 33/8, 33/9 zgodnie z ewidencją gruntów i budynków - 3p- tereny niezabudowane. Przeznaczenie działki 33/13 - BI - tereny zabudowane inne. Przedmiotowe działki nie były udostępniane odpłatnie ani nieodpłatnie innym osobom.
Działka nr 33/13 jest zabudowana:
budynki: murowany budynek biurowy, cztery budynki magazynowo - produkcyjno - handlowe,
budowle i urządzenia: zbiornik p/pożarowy, linia kablowa zasilająca, instalacja wodociągowa, przyłącze kanalizacyjne, utwardzenie placu, utwardzenie, utwardzenie placu-drogi dojazdowe, utwardzenie parkingu, utwardzenie placu przy magazynie tarcicy, utwardzenie kostka, podjazd do magazynu wyrobów, ogrodzenie z prefabrykatów,
drewnianym budynkiem składu tarcicy, niezwiązanym trwale z gruntem i nieujawnionym w ewidencji gruntów i budynków, pełniącym wcześniej funkcje zaplecza socjalnego.
Pierwsze zasiedlenie budowli/budynków znajdujących się na ww. działkach będących przedmiotem wniosku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.) nie miało miejsca.
Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu/budowie poszczególnych budynków/budowli. Budynki/budowle będące przedmiotem dostawy były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków/budowli.
Ruchomości nie były przedmiotem dostawy.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie
(we wniosku pytanie nr 2) Czy zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu działki gruntu stanowiącej inne tereny zabudowane i własności znajdujących się na niej budynków stanowiących odrębną nieruchomość wraz z budowlami i urządzeniami takimi jak: zbiornik przeciwpożarowy, linia kablowa zasilająca, instalacja wodociągowa, przyłącze kanalizacyjne, utwardzenie placów w tym drogi dojazdowe, utwardzenie parkingu, ogrodzenie z prefabrykatów zostało prawidłowo objęte zwolnieniem z podatku VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. 2011 r., Nr 177 poz. 1054) zwaną dalej ustawą o VAT towarami są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 cytowanej wyżej, ustawy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego. Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego oraz ustawie z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r., Nr 46, poz. 543 z późn. zm.).
Stąd też zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego może w opisanym stanie faktycznym korzystać ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT pod warunkiem sformułowanym w tymże artykule, że dostawa budynków lub ich części nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, zgodnie z którym zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Spółka, będąca następcą prawnym zgodnie z art. 93 i 93a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) poprzednich podmiotów z których wywodzi swoje istnienie nie dokonała pierwszego zasiedlenia w rozumieniu cytowanego przepisu.
Należy podkreślić również, że Spółka w czasie swojego bytu prawnego nie dokonała również ulepszenia, o którym mowa w tymże przepisie. Powyższe ustalenia dają więc podstawę do zastosowania z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zważywszy, że zostają spełnione warunki do zastosowania tego zwolnienia, gdyż Spółce:
w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
Spółka nie poniosła wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosiła takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Stąd też Spółka stoi na stanowisku, że zastosowanie zwolnienia z podatku VAT jest prawidłowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).
Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Kwestie dotyczące prawa wieczystego użytkowania uregulowane zostały w ww. ustawie Kodeks cywilny. W świetle art. 233 ww. ustawy, użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 k.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel. Zatem z regulacji zawartych w tej ustawie wynika, iż użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela, w tym również do sprzedaży tego prawa.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.
Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b – stosownie do art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
Sprzedaż może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jednakże w sytuacji, gdy spełnione będą łącznie dwa warunki występujące w tym artykule, tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.
Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.
Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
W myśl art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:
imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.
Odnośnie ustalenia stawki podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części w pierwszej kolejności należy ustalić, czy doszło do pierwszego zasiedlenia.
Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).
Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności opodatkowanych.
W sytuacji braku zastosowania zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy odnieść się do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przewidującym możliwość zastosowania zwolnienia, jeżeli w stosunku do obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W przypadku braku spełnienia jednej z przesłanek, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnienia nie jest możliwe. Jednakże należy odwołać się jeszcze do art. 43 ust. 7a ustawy, zgodnie z którym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.).
W myśl art. 3 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o:
obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
obiekt małej architektury.
budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Jeśli chodzi o ogrodzenie, to nie jest ono budowlą w rozumieniu prawa budowlanego. Ogrodzenie stanowi urządzenie budowlane (urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem), a nie samodzielną budowlę, którą uznaje się za towar na gruncie podatku VAT. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku NSA z dnia 17 kwietnia 2012 r. wydanym w sprawie sygn. akt: I FSK 918/11.
Zgodnie z dyspozycją § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Powyższe oznacza, iż jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Aktem notarialnym z dnia …. Spółka zbyła należące do niej prawo użytkowania wieczystego gruntu stanowiące inne tereny zabudowane i własność znajdujących się na niej budynków wraz z budowlami i urządzeniami. Działka jest zabudowana budynkami: murowany budynek biurowy, cztery budynki magazynowo - produkcyjno – handlowe; budowlami i urządzeniami: zbiornik p/pożarowy, linia kablowa zasilająca, instalacja wodociągowa, przyłącze kanalizacyjne, utwardzenie placu, utwardzenie, utwardzenie placu-drogi dojazdowe, utwardzenie parkingu, utwardzenie placu przy magazynie tarcicy, utwardzenie kostka, podjazd do magazynu wyrobów, ogrodzenie z prefabrykatów; drewnianym budynkiem składu tarcicy, niezwiązanym trwale z gruntem i nieujawnionym w ewidencji gruntów i budynków, pełniącym wcześniej funkcje zaplecza socjalnego. Pierwsze zasiedlenie budowli/budynków znajdujących się na ww. działce będącej przedmiotem wniosku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług nie miało miejsca. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu/budowie poszczególnych budynków/budowli. Budynki/budowle będące przedmiotem dostawy były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków/budowli.
Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości nie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.
Przy braku możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozważyć możliwość zastosowania przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że - jak wskazał we wniosku Wnioskodawca - nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu/budowie poszczególnych budynków/budowli, jak również nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków/budowli.
Tym samym mając na uwadze powołany wyżej przepis należy stwierdzić, że dostawa ww. budynków, budowli i urządzeń podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
Jednocześnie z uwagi na treść § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia, również zbycie prawa wieczystego użytkowania ww. zabudowanej działki gruntu podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Reasumując, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu działki gruntu stanowiącej tereny zabudowane i własności znajdujących się na niej budynków, budowli i urządzeń stanowiących odrębną nieruchomość, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w zaistniałym stanie faktycznym.
Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania czynności zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu stanowiącej inne tereny zabudowane i własności znajdujących się na niej budynków stanowiących odrębną własność.
Natomiast wniosek w części dotyczącej opodatkowania czynności zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanych działek gruntu zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.