IBPBI/1/415-48/10/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 20 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku poniesionego na nabycie egzemplarza programu komputerowego – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 20 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku poniesionego na nabycie egzemplarza programu komputerowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest architektem. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, wykonując usługi architektoniczne. W dniu 8 maja 2009 r. nabyła egzemplarz programu komputerowego A, dystrybuowany w Polsce, za kwotę 4.999 zł netto, którego używanie bezpośrednio związane jest z wykonywanym przeze nią zawodem.

Wraz z nabyciem programu uzyskała prawo do korzystania z programu wyłącznie na jednym komputerze. Umowa licencyjna została zawarta bezterminowo.

W umowie licencyjnej na oprogramowanie stwierdza się m.in., że:

1. “Materiały A" jest terminem zbiorowym obejmującym Oprogramowanie, Dokumentację Użytkownika oraz Inne Materiały,

2. zabrania się dokonywania (we własnym zakresie a także zezwalania osobom trzecim na dokonywanie) Instalacji, uzyskiwania (i zezwalania na uzyskiwanie) Dostępu, kopiowania (i zezwalania na kopiowanie) oraz wykorzystywania (i zezwalania na wykorzystywanie) Materiałów A w jakikolwiek inny sposób niż wyraźnie dozwolony w niniejszej Umowie,

3. zabrania się stosowania technik inżynierii wstecznej, dekompilowania i dezasemblowania Oprogramowania i Innych Materiałów (o ile ma zastosowanie) przez Licencjobiorcę i strony trzecie,

4. Licencjobiorcy zakazuje się dystrybucji, wypożyczania, dzierżawienia, wynajmowania, sprzedawania, udzielania podlicencji oraz jakiegokolwiek innego przekazywania innym osobom lub podmiotom prawnym jakiejkolwiek części Materiałów A, jak również jakichkolwiek praw przyznanych w myśl niniejszej Umowy bez uprzedniej pisemnej zgody A

5. zabrania się wprowadzania modyfikacji, tłumaczenia, adaptacji, zmiany porządku i tworzenia utworów zależnych w oparciu o Materiały A, niezależnie od celu tych czynności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słuszną jest teza, iż w związku z dokonanym nabyciem egzemplarza programu komputerowego A nie doszło do przekazania mi żadnych praw autorskich, a moim wyłącznym związanym z nabyciem egzemplarza programu uprawnieniem jest jedynie możliwość korzystania z programu (w zakresie nie objętym prawami autorskimi), i co z tego wynika, nabyte przeze mnie prawo nie jest licencją, a tym samym nie jest podlegającą amortyzacji wartością niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko stanowi jednorazowy koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawczyni, słuszną jest teza, iż w związku z dokonanym nabyciem egzemplarza programu komputerowego A nie doszło do przekazania jej żadnych praw autorskich, a jej wyłącznym, związanym z nabyciem egzemplarza programu uprawnieniem jest jedynie możliwość korzystania z programu (w zakresie nie objętym prawami autorskimi) i co z tego wynika, nabyte przez nią prawo nie jest licencją, a tym samym nie jest podlegającą amortyzacji wartością niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko stanowi jednorazowy koszt uzyskania przychodu

Na potwierdzenie swojego stanowiska, Wnioskodawczyni w części F poz. 54 wniosku powołała:

* interpretację indywidualną z dnia 22 stycznia 2008 r. Znak: IBPB1/415-191/07/BK wydaną przez działającego w imieniu Ministra Finansów, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2003 r., sygn. akt FSA 2/03.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła, są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5. licencje,

6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),

7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006r. nr 90 poz. 631 ze zm.), umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

W myśl art. 52 ust. 1 ww. ustawy, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu.

Natomiast w świetle art. 74 ust. 4 ww. ustawy, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1. trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2. tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3. rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Mając powyższe na względzie, jeżeli w istocie jak wskazano to w złożonym wniosku, w związku z dokonanym nabyciem programu komputerowego nie doszło do przekazania na Wnioskodawczynię żadnych praw autorskich, a jego wyłącznym związanym z dokonaniem tej czynności prawnej uprawnieniem jest jedynie możliwość korzystania z programu (w zakresie nie objętym prawami autorskimi), to nabyte przez nią prawo nie jest licencją, a tym samym podlegającą amortyzacji wartością niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, z ww. zastrzeżeniem, wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na nabycie egzemplarza programu komputerowego mogą bezpośrednio stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile spełnią podstawową przesłankę wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.