Rozdział 1. Postanowienia ogólne - Ustawa o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego

Art. 1. Zakres regulacji ustawy

Ustawa określa:

1)

zasady nawiązywania stosunku służbowego,

2)

przebieg służby,

3)

korpusy i stopnie służbowe,

4)

obowiązki i prawa,

5)

uposażenie i inne świadczenia pieniężne,

6)

odpowiedzialność dyscyplinarną
- funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego.

Art. 2. Objaśnienie skrótów SKW i SWW

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1)

"SKW" - należy przez to rozumieć Służbę Kontrwywiadu Wojskowego;

2)

"SWW" - należy przez to rozumieć Służbę Wywiadu Wojskowego.

Art. 3. Wymogi wobec funkcjonariuszy SKW lub SWW

Funkcjonariuszem SKW albo SWW może być osoba:

1)

posiadająca obywatelstwo polskie;

2)

korzystająca z pełni praw publicznych;

3)

wykazująca nieskazitelną postawę moralną, obywatelską i patriotyczną;

4)

dająca rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych;

5)

posiadająca co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe i określone kwalifikacje zawodowe oraz zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby.

Art. 4. Kategorie zdolności do służby w SKW i SWW

1.

Ustala się następujące kategorie zdolności do służby w SKW i SWW:

1)

Z/SKW - zdolny do służby w SKW;

2)

Z/SWW - zdolny do służby w SWW;

3)

N/SKW - trwale albo czasowo niezdolny do służby w SKW;

4)

N/SWW - trwale albo czasowo niezdolny do służby w SWW.

2.

Zdolność fizyczną i psychiczną kandydatów do służby w SKW i SWW ustala wojskowa komisja lekarska, zwana dalej "komisją lekarską".

2a.

Komisja lekarska jest również właściwa w sprawach:

1)

uznania funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta i rencisty policyjnego za inwalidę oraz uznania go za niezdolnego do samodzielnej egzystencji, a także związku śmierci funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta i rencisty policyjnego ze służbą;

2)

kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.

2b.

Komisja lekarska może skierować funkcjonariusza na badanie specjalistyczne, psychologiczne oraz zlecić wykonanie badań dodatkowych w wyznaczonym terminie.

2c.

W przypadku gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie pozwalają na wydanie orzeczenia, a z aktualnej wiedzy medycznej wynika, że do wydania orzeczenia niezbędna jest obserwacja w podmiocie leczniczym, komisja lekarska może skierować funkcjonariusza na taką obserwację. Obserwacja w podmiocie leczniczym może nastąpić po wyrażeniu zgody przez funkcjonariusza.

3.

Orzeczenie o zaliczeniu danej osoby do jednej z kategorii, o których mowa w ust. 1, właściwa komisja lekarska wydaje na podstawie badania lekarskiego fizycznej i psychicznej zdolności tej osoby do służby, a w razie potrzeby – również obserwacji w podmiocie leczniczym.

3a.

Od orzeczenia komisji lekarskiej przysługuje odwołanie do komisji lekarskiej wyższego stopnia w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

3b.

W przypadku orzeczenia niezdolności do służby komisja lekarska orzeka również o grupie inwalidzkiej w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

3c.

Kontrola prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby polega na sprawdzeniu prawidłowości ustalenia okresu zwolnienia od zajęć służbowych z powodu przebywania na zwolnieniu lekarskim.

3d.

W przypadku ustalenia wcześniejszej daty ustania przyczyny będącej podstawą zwolnienia od zajęć służbowych niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim zaświadczenie to traci ważność za okres od tej daty, jednak nie wcześniej niż od dnia badania lekarskiego przeprowadzonego przez komisję lekarską.

3e.

W przypadku gdy funkcjonariusz nie poddaje się badaniom lekarskim lub uniemożliwia ich przeprowadzenie lub nie dostarcza wyników badań lekarskich mimo wezwania komisji lekarskiej, zaświadczenie lekarskie traci ważność od dnia następującego po terminie wskazanym w wezwaniu.

3f.

W przypadkach, o których mowa w ust. 3d i 3e, komisja lekarska orzeka o zdolności funkcjonariusza do służby i informuje o tym lekarza wystawiającego zaświadczenie lekarskie.

3g.

Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego polega na ustaleniu, czy funkcjonariusz w okresie orzeczonego zwolnienia od zajęć służbowych, w tym w razie konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny lub zwolnienia w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych albo o zwalczaniu gruźlicy, nie wykonuje pracy zarobkowej lub nie wykorzystuje zwolnienia lekarskiego w inny sposób niezgodny z jego celem.

3h.

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego komisja lekarska niezwłocznie zawiadamia przełożonego funkcjonariusza o dokonanym ustaleniu.

4.

Do komisji lekarskiej kierują z urzędu lub na wniosek zainteresowanego:

1)

Szef SKW albo Szef SWW - kandydatów do służby odpowiednio w SKW albo SWW;

2)

Szef SKW albo Szef SWW - podległych sobie funkcjonariuszy;

3)

sąd, prokurator albo inny organ, przed którym toczy się postępowanie w sprawach o przestępstwo lub wykroczenie, jeżeli orzeczenie komisji lekarskiej jest niezbędne w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenie;

4)

Minister Obrony Narodowej - wszystkich funkcjonariuszy.

5.

Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, zabezpieczenia społecznego i zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia:

1)

właściwość i tryb postępowania komisji lekarskich w sprawach, o których mowa w ust. 2, 2a i 4;

2)

wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do służby w SKW i SWW;

3)

tryb kierowania do komisji lekarskich;

4)

szczegółowe warunki orzekania w sprawach, o których mowa w ust. 2, 2a i 4;

5)

właściwość organów i tryb uchylania orzeczeń w ramach nadzoru.

6.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5, należy w szczególności uwzględnić niezbędną dokumentację medyczną i inne dokumenty mogące stanowić podstawę orzeczenia, niezbędne elementy orzeczeń i wzory orzeczeń, możliwość składania sprzeciwów przez członków komisji lekarskich, a także zatwierdzania orzeczeń przez komisje lekarskie wyższego szczebla.

Art. 4a. Uprawnienia funkcjonariusza pełniącego służbę za granicą po powrocie do kraju

1.

Funkcjonariusz pełniący służbę w jednostkach, o których mowa w art. 22 powoływanie jednostek organizacyjnych SKW i SWW do składu jednostek wojskowych SZ RP realizujących zadania za granicą ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2023 r. poz. 81), po powrocie do kraju podlega bezpłatnym badaniom lekarskim i psychologicznym.

2.

W przypadku odniesienia ran, kontuzji, urazu psychicznego lub schorzenia przez funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, lub ze względu na jego stan psychofizyczny zgodnie ze wskazaniami lekarza funkcjonariusz może być skierowany na bezpłatny turnus leczniczo-profilaktyczny wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny w rozumieniu art. 4 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2205 oraz z 2023 r. poz. 1405).

3.

Turnus leczniczo-profilaktyczny trwa 14 dni kalendarzowych i obejmuje działania leczniczo-rehabilitacyjne i profilaktykę zdrowotną, w tym profilaktykę psychologiczną.

4.

Kolejny pobyt funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, na turnusie leczniczo-profilaktycznym po tym samym uczestnictwie w działaniach poza granicami państwa może odbyć się pod warunkiem poddania się leczeniu specjalistycznemu, ambulatoryjnemu lub stacjonarnemu albo konsultacji specjalistycznej zakończonej wskazaniem uczestnictwa w turnusie leczniczo-profilaktycznym jako niezbędnym do kontynuacji leczenia.

5.

Osoby skierowane na turnus leczniczo-profilaktyczny mogą skorzystać z prawa do turnusu leczniczo-profilaktycznego w trakcie pełnienia służby przez funkcjonariusza.

6.

Pełne koszty uczestnictwa w turnusie leczniczo-profilaktycznym funkcjonariusza oraz 50% kosztów uczestnictwa pełnoletniego najbliższego członka rodziny pokrywa się z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej.

7.

Skierowanie na badania, o których mowa w ust. 1, zawiera następujące dane funkcjonariusza:

1)

imię i nazwisko;

2)

numer PESEL;

3)

miejsce zamieszkania;

4)

miejsce pełnienia służby;

5)

okres delegowania, miejsce, stanowisko i zakres zadań wykonywanych podczas realizacji zadań wykonywanych poza granicami państwa.

8.

Skierowanie na turnus leczniczo-profilaktyczny zawiera następujące dane:

1)

funkcjonariusza:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL,
c) miejsce zamieszkania,
d) miejsce pełnienia służby;

2)

pełnoletniego najbliższego członka rodziny:
a) imię i nazwisko,
b) datę urodzenia,
c) stopień pokrewieństwa.

9.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:

1)

organ właściwy do kierowania funkcjonariusza na badania, o których mowa w ust. 1,

2)

zakres badań, o których mowa w ust. 1,

3)

podmiot właściwy do przeprowadzania badań, o których mowa w ust. 1,

4)

rodzaje i wzory dokumentów wystawianych po przeprowadzeniu badań, o których mowa w ust. 1,

5)

tryb kierowania funkcjonariusza wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny na turnus leczniczo-profilaktyczny,

6)

podmiot kierujący na turnus leczniczo-profilaktyczny,

7)

ramowy program turnusu leczniczo-profilaktycznego,

8)

podmiot prowadzący turnus leczniczo-profilaktyczny,

9)

rodzaje i wzory dokumentów wystawianych w związku z kierowaniem na turnus leczniczo-profilaktyczny
– uwzględniając potrzeby funkcjonariusza wynikające z jego aktualnego stanu zdrowia, w tym konieczność zapewnienia pełnej rekonwalescencji oraz umożliwienie dalszego leczenia lub rehabilitacji po zakończeniu pobytu na turnusie leczniczo-profilaktycznym.

Art. 5. Postępowanie kwalifikacyjne przy przyjęciu do służby w SKW albo SWW

1.

Przyjęcie kandydata do służby w SKW albo SWW następuje po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego, na które składają się:

1)

przyjęcie podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu;

2)

przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej;

3)

postępowanie sprawdzające, określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych;

4)

ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do służby w SKW lub SWW.

2.

W stosunku do kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w SKW albo SWW na stanowisko wymagające szczególnych umiejętności lub predyspozycji, postępowanie kwalifikacyjne może być rozszerzone o czynności mające na celu sprawdzenie przydatności kandydata do służby na takim stanowisku, w tym o przeprowadzenie badania psychofizjologicznego.

3.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego wobec kandydatów do służby oraz wzór kwestionariusza osobowego, uwzględniając potrzebę uzyskania takich informacji o kandydacie, które są niezbędne do podjęcia decyzji o przyjęciu do służby w SKW lub SWW.

Art. 6. Przysięga funkcjonariusza

1.

Przed podjęciem służby funkcjonariusz SKW albo SWW składa przysięgę według następującej roty:
"Ja, Obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, świadom podejmowanych obowiązków funkcjonariusza Służby Kontrwywiadu Wojskowego (Służby Wywiadu Wojskowego), przysięgam: służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej i stać na straży Konstytucji. Przysięgam sumiennie i bezstronnie wykonywać obowiązki funkcjonariusza, w potrzebie z narażeniem życia, a także strzec honoru, godności i dobrego imienia Służby.".
Przysięga może być złożona z dodaniem zdania "Tak mi dopomóż Bóg".

2.

Minister Obrony Narodowej określa, w drodze zarządzenia, szczegółowy ceremoniał składania przysięgi, o której mowa w ust. 1.

Art. 7. Mianowanie funkcjonariusza

1.

Stosunek służbowy funkcjonariusza SKW albo SWW, zwanego dalej "funkcjonariuszem", powstaje w drodze mianowania na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do służby.

2.

Początek służby funkcjonariusza liczy się od dnia określonego w rozkazie personalnym o przyjęciu do służby i mianowaniu na stanowisko służbowe w SKW albo SWW.

3.

Mianowanie może nastąpić po odbyciu zasadniczej służby wojskowej albo po przeniesieniu do rezerwy.

4.

Warunku określonego w ust. 3 nie stosuje się do kobiet. Od warunku tego można odstąpić również w stosunku do absolwentów szkół wyższych.

Art. 8. Służba przygotowawcza

1.

Osobę przyjętą do służby w SKW albo SWW mianuje się funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej na okres 3 lat.

2.

Po upływie okresu służby przygotowawczej i uzyskaniu pozytywnej oceny ogólnej w opinii służbowej funkcjonariusz zostaje mianowany na stałe.

3.

W przypadkach uzasadnionych szczególnymi kwalifikacjami funkcjonariusza Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, może skrócić okres jego służby przygotowawczej albo zwolnić funkcjonariusza od odbywania tej służby.

4.

W razie przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków służbowych trwającej dłużej niż 3 miesiące Szef SKW albo Szef SWW może przedłużyć okres jego służby przygotowawczej.

Art. 9. Właściwość organów w sprawach osobowych funkcjonariuszy

1.

Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, jest właściwy do przyjmowania do służby, mianowania funkcjonariuszy na stanowiska służbowe oraz ich przenoszenia, delegowania, oddelegowania, zwalniania i odwoływania ze stanowisk służbowych, zawieszania i uchylania zawieszenia w czynnościach służbowych, zwalniania ze służby oraz stwierdzania wygaśnięcia stosunku służbowego.

2.

W sprawach osobowych funkcjonariuszy innych, niż wymienione w ust. 1, są właściwi przełożeni, upoważnieni przez Szefa SKW albo Szefa SWW.

3.

Sprawy osobowe, o których mowa w ust. 1, są załatwiane przez wydanie rozkazu personalnego.

Art. 10. Czas pełnienia służby funkcjonariusza

1.

Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określany wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku.

2.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, rozkład czasu służby, z uwzględnieniem czasu na wypoczynek oraz przypadków przedłużenia czasu służby funkcjonariuszy SKW i SWW, uzasadnionych potrzebą zapewnienia niezakłóconego toku służby.

Art. 11. Uchylony

Art. 11a. Bezpieczeństwo i higiena służby

1.

W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. zz 2020 r. poz. 1320, z 2021 r. poz. 1162 oraz z 2022 r. poz. 655), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy § 2 pkt 7, art. 209¹ obowiązki pracodawcy w zakresie pierwszej pomocy § 4, art. 228 Międzyresortowa Komisja do Spraw Najwyższych Dopuszczalnych Stężeń i Natężeń Czynników Szkodliwych dla Zdrowia w Środowisku Pracy, art. 229 wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie § 1-1² i 4, art. 230 obowiązki pracodawcy w razie choroby zawodowej pracownika, art. 231 obowiązek przeniesienia pracownika do odpowiedniej pracy, art. 234 obowiązki pracodawcy w razie wypadku przy pracy § 2, art 235-235² , art 237-237² , art. 237⁷ obowiązek dostarczenia pracownikowi odzieży i obuwia roboczego, art. 237⁸ ustalenia rodzajów środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego , art. 237⁹ wymóg stosowania środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego § 1 i 2 w zakresie dotyczącym odzieży i obuwia roboczego, art. 237⁹ wymóg stosowania środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego § 3, art. 237¹¹ służba bezpieczeństwa i higieny pracy § 4 oraz art 237^11a -237¹⁴ 2.

2.

W zakresie określonym w ust. 1:

1)

Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, wykonuje obowiązki pracodawcy;

2)

przełożony wykonuje obowiązki osoby kierującej pracownikami;

3)

funkcjonariusz realizuje obowiązki i uprawnienia pracownika.

3.

Przepisy art. 209² obowiązki pracodawcy w przypadku wystąpienia zagrożenia dla zdrowia lub życia, art. 209³ uprawnienie pracowników do podjęcia działań w celu uniknięcia niebezpieczeństwa, art. 210 prawo pracownika do powstrzymania się od wykonywania pracy § 1–5 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 210 prawo pracownika do powstrzymania się od wykonywania pracy § 6 Kodeksu pracy stosuje się, jeżeli nie zagraża to prawidłowemu wykonywaniu czynności służbowych podejmowanych przez:

1)

funkcjonariuszy SKW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5 zadania SKW ust. 1 i w art. 44 uprawnienia funkcjonariuszy chroniących obszary i obiekty ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego;

2)

funkcjonariuszy SWW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 6 zadania SWW ust. 1 i w art. 44 uprawnienia funkcjonariuszy chroniących obszary i obiekty ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w pkt 1.

4.

Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby w SKW albo SWW.

5.

W przypadku gdy funkcjonariuszowi, w wyniku okresowego albo kontrolnego badania lekarskiego, wydane zostało orzeczenie lekarskie stwierdzające przeciwwskazania do służby na określonym stanowisku w warunkach opisanych w skierowaniu na to badanie, funkcjonariusz ten kierowany jest z urzędu do komisji lekarskiej w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również ewentualnego związku poszczególnych chorób ze służbą.

6.

W czasie wykonywania zadań służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w jego ocenie, dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowej, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego lub odwrócenia zagrożenia godzącego w bezpieczeństwo państwa, w szczególności gdy:

1)

z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania środka zastępczego;

2)

fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić możliwość użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu;

3)

funkcjonariusz wykona określoną czynność dobrowolnie.

Art. 12. Okresowe opiniowanie służbowe

1.

Funkcjonariusz podlega okresowemu opiniowaniu służbowemu, przeprowadzanemu:

1)

w służbie przygotowawczej - nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy;

2)

w służbie stałej - raz na 2 lata.

2.

Funkcjonariusza zapoznaje się z opinią służbową w ciągu 7 dni od dnia jej sporządzenia; może on w terminie 14 dni od dnia zapoznania się z opinią służbową wnieść odwołanie do wyższego przełożonego.

3.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wzór formularza opinii służbowej, szczegółowe zasady i tryb opiniowania funkcjonariuszy, uwzględniając przesłanki opiniowania i jego częstotliwości, kryteria brane pod uwagę przy opiniowaniu i skalę ocen, przypadki opiniowania z pominięciem okresów przewidzianych w ustawie, właściwość przełożonych w zakresie wydawania opinii, tryb zapoznawania funkcjonariuszy z opinią służbową oraz tryb wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii.

Art. 12a. Wyłączenie obowiązku doręczenia korespondencji przy wykorzystaniu publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego albo publicznej usługi hybrydowej

Obowiązku doręczenia korespondencji przy wykorzystaniu publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego albo publicznej usługi hybrydowej, o których mowa w ustawie z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. poz. 2320), nie stosuje się:

1)

w sprawach dotyczących przyjęcia do służby albo pracy w SKW i SWW;

2)

w sprawach wynikających ze stosunku służbowego funkcjonariuszy SKW i SWW oraz żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w SKW i SWW;

3)

w sprawach wynikających ze stosunku pracy pracowników SKW i SWW;

4)

w sprawach wynikających ze stosunku służbowego byłych funkcjonariuszy SKW i SWW oraz byłych żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w SKW i SWW;

5)

w sprawach wynikających ze stosunku pracy byłych pracowników SKW oraz SWW;

6)

jeżeli doręczenie korespondencji przy wykorzystaniu publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego albo publicznej usługi hybrydowej mogłoby wpłynąć negatywnie na sposób realizacji zadań SKW lub SWW.

Art. 13. Odwołanie z zajmowanego stanowiska

1.

Funkcjonariusza można odwołać z zajmowanego stanowiska i przenieść do dyspozycji odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW.

2.

Funkcjonariusz może pozostawać w dyspozycji odpowiednio Szefa SKW albo SWW, nieprzerwanie nie dłużej niż 12 miesięcy.

3.

Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusza przenosi się na określone stanowisko służbowe, a w razie niewyrażenia przez niego pisemnej zgody na przeniesienie na to stanowisko, funkcjonariusza zwalnia się ze służby z zachowaniem uprawnień przewidzianych dla funkcjonariuszy zwalnianych na podstawie art. 19 zwolnienie ze służby, ust. 2 pkt 7, chyba że spełnia warunki do zwolnienia ze służby na korzystniejszych zasadach.

4.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, warunki i tryb przenoszenia funkcjonariuszy do dyspozycji odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW, z uwzględnieniem sposobu pełnienia służby w okresie pozostawania w tej dyspozycji.

Art. 14. Przeniesienie do pełnienia służby lub oddelegowanie do służby w innej miejscowości

1.

Funkcjonariusz z urzędu lub na własną prośbę może być przeniesiony do pełnienia służby albo delegowany na okres do 6 miesięcy do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości.

2.

Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, w uzasadnionych przypadkach może przedłużyć okres delegowania, o którym mowa w ust. 1, do 12 miesięcy.

Art. 15. Powierzenie obowiązków służbowych na innym stanowisku

1.

Funkcjonariuszowi można powierzyć, na okres do 6 miesięcy, pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku. W takim przypadku uposażenie funkcjonariusza nie może być obniżone.

2.

Funkcjonariusza, gdy jest to uzasadnione realizacją odpowiednio zadań SKW albo SWW, za jego zgodą, można oddelegować do wykonywania zadań służbowych poza SKW albo SWW, po przeniesieniu go do dyspozycji odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW. Przepisów art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska, nie stosuje się.

3.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, warunki i tryb oddelegowania, uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza w czasie oddelegowania, wysokość i sposób wypłacania uposażenia i innych świadczeń pieniężnych przysługujących oddelegowanemu funkcjonariuszowi, uwzględniając miejsce oraz charakter i zakres wykonywanych przez niego zadań służbowych poza SKW albo SWW, a także ustali, z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, szczególne uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza pełniącego służbę poza granicami kraju.

Art. 16. Przeniesienie na niższe stanowisko służbowe

1.

Funkcjonariusza przenosi się na niższe stanowisko służbowe w razie wymierzenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.

2.

Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe w przypadku:

1)

orzeczenia przez właściwą komisję lekarską trwałej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na stanowisko równorzędne;

2)

nieprzydatności na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

3)

niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w okresie służby stałej w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy;

4)

likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego lub z innych przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi gdy nie ma możliwości mianowania go na równorzędne stanowisko służbowe.

3.

Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na jego pisemną prośbę.

4.

Funkcjonariusz, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z przyczyn określonych w ust. 2, może być zwolniony ze służby.

Art. 17. Zawieszenie w czynnościach służbowych

1.

Funkcjonariusza zawiesza się, rozkazem personalnym odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW, w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego.

2.

Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego, postępowania w sprawie o wykroczenie oraz postępowania dyscyplinarnego, jeśli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby.

3.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach służbowych można przedłużyć na dalszy czas oznaczony, nie dłuższy niż do dnia uprawomocnienia się orzeczenia wydanego w postępowaniu karnym lub postępowaniu w sprawie o wykroczenie, a w pozostałych przypadkach na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy.

4.

Zawieszenie w czynnościach służbowych polega na odsunięciu funkcjonariusza od wykonywania obowiązków służbowych.

5.

W przypadku rozkazu personalnego o zawieszeniu funkcjonariusza w czynnościach służbowych, funkcjonariusz może zwrócić się odpowiednio do Szefa SKW albo Szefa SWW z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.

6.

Funkcjonariusz zawieszony w czynnościach służbowych jest obowiązany:

1)

niezwłocznie zdać broń i legitymację służbową oraz przedmioty związane z wykonywanymi przez niego zadaniami, a w szczególności akta i dokumenty prowadzonych przez niego spraw;

2)

informować kierownika jednostki organizacyjnej o zamiarze opuszczenia miejsca zamieszkania na okres dłuższy niż 3 dni.

Art. 18. Skierowanie do komisji lekarskiej i na badania psychofizjologiczne

1.

Funkcjonariusz może być skierowany do komisji lekarskiej:

1)

z urzędu lub na jego wniosek – w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku poszczególnych chorób ze służbą;

2)

z urzędu – w celu sprawdzenia prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.

1a.

Funkcjonariusz jest obowiązany poddać się badaniom zleconym przez komisję lekarską, w tym również badaniom specjalistycznym, psychologicznym i dodatkowym.

1b.

W przypadku gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie pozwalają na wydanie orzeczenia, funkcjonariusz może zostać skierowany na obserwację w podmiocie leczniczym, jeżeli wyraża na to zgodę.

2.

Funkcjonariusz może być również poddany badaniom psychofizjologicznym. O skierowaniu funkcjonariusza na te badania decyduje odpowiednio Szef SKW albo Szef SWW.

Art. 19. Zwolnienie ze służby

1.

Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadku:

1)

orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską;

2)

nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

3)

wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

4)

skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego;

5)

utraty obywatelstwa polskiego.

2.

Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadku:

1)

niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy;

2)

skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone w ust. 1 pkt 4;

3)

nieobecności funkcjonariusza w służbie przez okres powyżej 3 miesięcy z powodu tymczasowego aresztowania;

4)

objęcia kierowniczego stanowiska państwowego albo objęcia funkcji z wyboru w organach samorządu terytorialnego;

5)

nabycia prawa do emerytury w pełnym wymiarze, określonego w przepisach odrębnych;

6)

gdy wymaga tego ważny interes służby;

7)

likwidacji jednostki organizacyjnej SKW albo SWW lub jej reorganizacji połączonej ze zmniejszeniem obsady etatowej, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza odpowiednio do innej jednostki organizacyjnej SKW albo SWW lub na niższe stanowisko służbowe nie jest możliwe;

7a)

upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby;

8)

dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawienia się na badania, o których mowa w art. 18 skierowanie do komisji lekarskiej i na badania psychofizjologiczne ust. 1a, lub niepoddania się im, albo w przypadku dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawienia się na obserwację w podmiocie leczniczym, w przypadku wyrażenia zgody przez funkcjonariusza, chyba że skierowanie do komisji lekarskiej nastąpiło na wniosek funkcjonariusza;

9)

nabycia obywatelstwa innego państwa.

3.

Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w terminie do 6 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby.

4.

W przypadkach określonych w ust. 2 pkt 7 zwolnienie ze służby następuje po upływie 6 miesięcy, a ze służby przygotowawczej - po upływie 3 miesięcy od dnia podjęcia decyzji o likwidacji jednostki organizacyjnej SKW albo SWW lub jej reorganizacji.

Art. 20. Wygaśnięcie stosunku służbowego funkcjonariusza

1.

Stosunek służbowy funkcjonariusza wygasa w przypadku:

1)

śmierci funkcjonariusza;

2)

stwierdzenia zaginięcia funkcjonariusza.

2.

Zaginięcie funkcjonariusza stwierdza, w drodze decyzji, Minister Obrony Narodowej.

Art. 21. Uchylenie prawomocnego wyroku skazującego, orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego albo uchylenie kary dyscyplinarnej

1.

W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego albo w razie uchylenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia służbowego lub kary wydalenia ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko służbowe lub obniżeniem stopnia służbowego. O uchyleniu innych skutków decyduje odpowiednio Szef SKW albo Szef SWW.

2.

W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego, ulegają uchyleniu wszystkie skutki, jakie powstały dla funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego przeprowadzonego w związku z oskarżeniem o popełnienie przestępstwa stanowiącego przedmiot rozstrzygnięcia sądu.

3.

Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podstawę orzeczenia kary dyscyplinarnej stanowiły przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie przestępstwa, o uchyleniu skutków, jakie powstały dla funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego, decyduje odpowiednio Szef SKW albo Szef SWW. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Art. 22. Termin zwolnienia funkcjonariusza ze służby

1.

Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska, ust. 3, art. 16 przeniesienie na niższe stanowisko służbowe, ust. 4 oraz art. 19 zwolnienie ze służby, ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 5 nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby.

2.

Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 19 zwolnienie ze służby, ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby.

Art. 23. Ochrona pracownicza funkcjonariusza w okresie ciąży, urlopu macierzyńskiego, ojcowskiego, rodzicielskiego lub wychowawczego

1.

Funkcjonariusza nie można zwolnić ze służby w okresie ciąży, w czasie urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego lub urlopu wychowawczego, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska ust. 3, art. 19 zwolnienie ze służby ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2 pkt 2–4, 6 i 7.

2.

W razie zwolnienia funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska ust. 3 i art. 19 zwolnienie ze służby ust. 2 pkt 6 i 7 w okresie ciąży, w czasie urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu rodzicielskiego przysługuje mu uposażenie do końca okresu ciąży oraz trwania wymienionego urlopu.

3.

Funkcjonariuszowi zwolnionemu na podstawie art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska ust. 3 lub art. 19 zwolnienie ze służby ust. 2 pkt 6 i 7 w czasie urlopu wychowawczego, przysługują do końca okresu, na który ten urlop został udzielony:

1)

świadczenie pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu zasiłku wychowawczego;

2)

inne uprawnienia przewidziane dla pracowników zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników.

Art. 24. świadectwo służby

1.

Funkcjonariusz zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby.

2.

Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.

3.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wzór formularza świadectwa służby, uwzględniając dane, które należy podać w świadectwie służby, oraz tryb wydawania i sprostowania świadectwa służby, a także właściwość przełożonych w tych sprawach.

Dz.U.2023.0.2098 t.j. - Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego