1.
Odległość lica prowadnicy lub podstawy bariery powinna wynosić nie mniej niż:
1)
0,50 m - licząc od krawędzi pasa awaryjnego lub utwardzonego pobocza,
2)
1,00 m - licząc od krawędzi pasa ruchu drogi klasy Z i dróg wyższych klas,
3)
0,75 m - licząc od krawędzi pasa ruchu drogi klasy L lub D.
1a.
Dopuszcza się odległość lica prowadnicy lub podstawy bariery nie mniejszą niż 0,5 m:
1)
od krawędzi pasa ruchu – jeżeli na krawędzi pasa ruchu znajduje się krawężnik o wysokości co najmniej
0,12 m;
0,12 m;
2)
od krawędzi pasa ruchu i krawędzi dodatkowego pasa ruchu do wyprzedzania – jeżeli dotyczy dwustronnej bariery usytuowanej na drodze o przekroju 2+1, przy czym odległość pomiędzy licami prowadnic lub podstaw dwustronnej bariery i bariery skrajnej, w części jednopasmowej, nie może być mniejsza niż 5,5 m.
2.
Długość bariery przewidzianej tylko na drogowym obiekcie inżynierskim nie może być mniejsza niż długość, jaka była zastosowana do badania zderzeniowego na zgodność z normą przenoszącą normę EN 1317.
3.
Do długości barier nie wlicza się wymaganych odcinków początkowych i końcowych barier.
4.
Bariery powinny przebiegać w sposób ciągły, bez przerw. W przypadku koniecznych przerw powinny być wykonane odpowiednie rozwiązania, zabezpieczające przed wjechaniem pojazdu na przerwę w barierze.
