1.
Koniowate są identyfikowane i zaopatrywane w dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 7 kompetencje Agencji w przypadku wprowadzenia na terytorium RP lub wysłania z terytorium RP zwierząt gospodarskich rozporządzenia 2015/262, zwany dalej „dokumentem identyfikacyjnym”, zgodnie z rozporządzeniem 2015/262.
2.
Dokument identyfikacyjny, z uwzględnieniem przepisu art. 14a wpis do wykazu podmiotów wydających dokumenty identyfikacyjne koniowatych ust. 3, jest wydawany przez:
1)
właściwy podmiot prowadzący księgę hodowlaną lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262,
2)
podmiot prowadzący księgę hodowlaną koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g oraz h rozporządzenia 2015/262,
3)
podmiot inny niż określony w pkt 2, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. g rozporządzenia 2015/262
– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.
– wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2015/262.
3.
Podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek właściciela koniowatego zawierający numery identyfikacyjne rodziców koniowatego oraz oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem koniowatego, a także:
1)
dla koniowatych, o których mowa w art. 2 lit. e rozporządzenia 2015/262:
a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo
b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;
a) zaświadczenie o wykonaniu sztucznego unasienniania albo świadectwo pokrycia klaczy, która jest matką identyfikowanego koniowatego, lub zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wydane na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich albo
b) wynik badania markerów genetycznych potwierdzających pochodzenie koniowatego, o ile dopuszcza to regulamin wpisu do danej księgi hodowlanej;
2)
w przypadku gdy wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa posiadacz, który nie jest właścicielem koniowatego – oświadczenie posiadacza koniowatego potwierdzające, że posiadacz działa za zgodą właściciela tego koniowatego.
4.
Wniosek o wydanie dokumentu identyfikacyjnego składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5 podmioty prowadzące rejestry koniowatych, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia urodzenia koniowatego.
5.
Oświadczenia, o których mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
6.
Właściciel koniowatego, dla którego dokument identyfikacyjny został wydany przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, działający na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, przekazuje podmiotowi, o którym mowa w art. 5 podmioty prowadzące rejestry koniowatych, dokument identyfikacyjny zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2015/262 wraz z wnioskiem o zarejestrowanie tego dokumentu w rejestrze koniowatych zawierającym informacje, o których mowa w art. 13 zakres informacji w rejestrze koniowatych. Po zarejestrowaniu dokumentu identyfikacyjnego w rejestrze koniowatych, dokument ten jest zwracany właścicielowi koniowatego.
7.
Składając wniosek o wydanie lub zarejestrowanie dokumentu identyfikacyjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia 2015/262, do dokumentu identyfikacyjnego wydanego przez podmiot mający siedzibę w państwie trzecim dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego.
8.
Podmioty, o których mowa w art. 5 podmioty prowadzące rejestry koniowatych, umożliwiają złożenie wniosku o wydanie dokumentu identyfikacyjnego w postaci elektronicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 6 i 7.
9.
W przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, pochodzących z obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego, podstawą wydania dokumentu identyfikacyjnego jest wniosek dyrektora parku narodowego albo dyrektora parku krajobrazowego.
10.
Wniosek, o którym mowa w ust. 9, składa się podmiotowi, o którym mowa w art. 5 podmioty prowadzące rejestry koniowatych, nie później niż w terminie 150 dni przed dniem opuszczenia przez koniowatego obszaru parku narodowego albo parku krajobrazowego.
11.
Posiadacz koniowatego, a w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 – dyrektor parku narodowego albo dyrektor parku krajobrazowego, odbiera dokument identyfikacyjny osobiście, chyba że złoży podmiotowi wydającemu dokument identyfikacyjny oświadczenie, w którym wyrazi zgodę na doręczenie mu tego dokumentu identyfikacyjnego za pośrednictwem placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041 i 2320) przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.
12.
Jeżeli dokument identyfikacyjny zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym, posiadacz koniowatego w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tej niezgodności zwraca ten dokument podmiotowi, który go wydał, w celu wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego. Koszt wydania nowego dokumentu identyfikacyjnego ponosi podmiot, który wydał dokument identyfikacyjny zawierający informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.
13.
Identyfikacja koniowatego jest dokonywana przez osobę posiadającą co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe, która zawarła pisemną umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 5 podmioty prowadzące rejestry koniowatych.
14.
Przy dokonywaniu identyfikacji koniowatego w sposób określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262 posiadacz koniowatego jest obowiązany udzielić osobie dokonującej tej identyfikacji pomocy niezbędnej do wykonania tej czynności.
15.
Jeżeli obowiązek określony w ust. 14 nie został wykonany, można odstąpić od dokonania identyfikacji koniowatego. W przypadku odstąpienia od dokonania identyfikacji koniowatego osoba dokonująca identyfikacji informuje niezwłocznie o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii.
16.
Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inny sposób identyfikacji koniowatych niż określony w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2015/262, mając na względzie zapewnienie możliwości weryfikacji tożsamości koniowatych, zapobieżenie wielokrotnemu wydawaniu dokumentów identyfikacyjnych oraz wykonanie wytycznych określonych w art. 21 ust. 2 rozporządzenia 2015/262.
