Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej

Stan prawny aktualny na dzień: 19.04.2024

Dz.U.2023.0.1966 t.j. - Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej

Dział II. Działalność Kościoła

Rozdział 6. Działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła

Ucz się efektywniej
rozwiązując test

Obserwuj akt

Rozdział 6. Działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła

Art. 38. Prawo prowadzenia działalności charytatywno-opiekuńczej

1.

Osoby prawne Kościoła mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej.

2.

Dla prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1, władze kościelne są uprawnione również do powołania:

1)

Caritas Polskiej - jako instytucji o zasięgu krajowym;

2)

Caritas diecezji - dla poszczególnych diecezji.

3.

Caritas Polską powołuje, nadaje jej statut i nadzoruje Konferencja Episkopatu Polski.

4.

Caritas diecezji powołuje, nadaje jej statut i nadzoruje biskup diecezjalny.

5.

Zakony prowadzą działalność charytatywno-opiekuńczą w zakresie określonym w ich statutach lub odpowiednich aktach wewnętrznych.

6.

Działalność charytatywno-opiekuńczą mogą prowadzić organizacje katolickie w zakresie określonym w ich statutach.

Orzeczenia: 3

Art. 39. Zakres działalności charytatywno-opiekuńczej

Działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła obejmuje w szczególności:

1)

prowadzenie zakładów dla sierot, starców, osób upośledzonych fizycznie lub umysłowo oraz innych kategorii osób potrzebujących opieki;

2)

prowadzenie szpitali i innych zakładów leczniczych oraz aptek;

3)

organizowanie pomocy w zakresie ochrony macierzyństwa;

4)

organizowanie pomocy sierotom, osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi i epidemiami, ofiarom wojennym, znajdującym się w trudnym położeniu materialnym lub zdrowotnym rodzinom i osobom, w tym pozbawionym wolności;

5)

prowadzenie żłobków, ochronek, burs i schronisk;

6)

udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie;

7)

krzewienie idei pomocy bliźnim i postaw społecznych temu sprzyjających;

8)

przekazywanie za granicę pomocy ofiarom klęsk żywiołowych i osobom znajdującym się w szczególnej potrzebie.

Orzeczenia: 10

Art. 40. źródła finansowania działalności charytatywno-opiekuńczej

Środki na realizację działalności charytatywno-opiekuńczej pochodzą w szczególności z:

1)

ofiar pieniężnych i w naturze;

2)

spadków, zapisów i darowizn krajowych i zagranicznych;

3)

dochodów z imprez i zbiórek publicznych;

4)

subwencji, dotacji i ofiar pochodzących od krajowych instytucji i przedsiębiorstw państwowych, społecznych, wyznaniowych i prywatnych;

5)

odpłatności za usługi świadczone przez kościelne instytucje charytatywno-opiekuńcze;

6)

dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Caritas Polską i Caritas diecezji bezpośrednio lub w formie wyodrębnionych zakładów;

7)

dochodów instytucji kościelnych.

Orzeczenia: 1