1.
Osoby prawne Kościoła mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej.
2.
Dla prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1, władze kościelne są uprawnione również do powołania:
1)
Caritas Polskiej - jako instytucji o zasięgu krajowym;
2)
Caritas diecezji - dla poszczególnych diecezji.
3.
Caritas Polską powołuje, nadaje jej statut i nadzoruje Konferencja Episkopatu Polski.
4.
Caritas diecezji powołuje, nadaje jej statut i nadzoruje biskup diecezjalny.
5.
Zakony prowadzą działalność charytatywno-opiekuńczą w zakresie określonym w ich statutach lub odpowiednich aktach wewnętrznych.
6.
Działalność charytatywno-opiekuńczą mogą prowadzić organizacje katolickie w zakresie określonym w ich statutach.