1.
Kościelne jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 7 terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła będące osobami prawnymi i ich organy i 8 oraz art. 9 osoby prawne Kościoła ust. 1 pkt 7, nabywają osobowość prawną z chwilą powiadomienia właściwego organu administracji państwowej o ich utworzeniu przez władzę kościelną, jeżeli ratyfikowane umowy nie stanowią inaczej.
2.
Jeżeli przepis prawa lub ratyfikowane umowy nie stanowią inaczej, właściwym organem administracji państwowej jest:
1)
odnośnie do osób prawnych wymienionych w art. 7 terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła będące osobami prawnymi i ich organy ust. 1 pkt 1-4, art. 7 terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła będące osobami prawnymi i ich organy ust. 2 pkt 2 i 3, art. 8 personalne jednostki organizacyjne Kościoła będące osobami prawnymi i ich organy ust. 1 pkt 1, 6 i 7 oraz art. 9 osoby prawne Kościoła ust. 1 pkt 7 - minister właściwy do spraw wyznań religijnych;
2)
w pozostałych przypadkach - wojewoda.
3.
Powiadomienie powinno zawierać:
1)
nazwę kościelnej osoby prawnej;
2)
jej siedzibę;
3)
określenie granic terenu jej działania - w odniesieniu do osób o zasięgu terytorialnym.
4.
Właściwa władza kościelna powiadamia niezwłocznie organ administracji państwowej wymieniony w ust. 2 o:
1)
zmianach dotyczących nazwy i siedziby kościelnej osoby prawnej oraz o zmianie jej granic;
2)
połączeniu, podziale i zniesieniu kościelnej osoby prawnej.
5.
Odpis powiadomienia, o którym mowa w ust. 3 i 4, z umieszczonym na nim potwierdzeniem odbioru, jest dowodem uzyskania osobowości prawnej.
6.
Utworzenie jednostki organizacyjnej zakonu, który istnieje za granicą, a dotąd nie działał w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, wymaga konsultacji między Sekretariatem Konferencji Episkopatu Polski a ministrem właściwym do spraw wyznań religijnych.
