1.
Funkcjonariusza przyjętego do służby mianuje się na stanowisko podoficerskie albo chorążego przed uzyskaniem kwalifikacji w zakresie szkolenia i stażu w służbie oraz przed złożeniem egzaminu na pierwszy stopień podoficerski albo chorążego, jeżeli spełnia wymogi w zakresie wykształcenia, o którym mowa w art. 44 stanowiska służbowe w Służbie Więziennej ust. 3 i 4. Funkcjonariusza przyjętego do służby albo do służby na Uczelni można mianować, za zgodą odpowiednio Dyrektora Generalnego albo Rektora, na stanowisko oficerskie przed uzyskaniem kwalifikacji w zakresie szkolenia i stażu w służbie oraz przed złożeniem egzaminu na pierwszy stopień oficerski, jeżeli spełnia wymogi w zakresie wykształcenia, o którym mowa w art. 44 stanowiska służbowe w Służbie Więziennej ust. 2. W stosunku do funkcjonariuszy IWSW zgodę wydaje Szef IWSW.
1a.
Funkcjonariusz może być mianowany na stanowisko oficerskie, jeżeli:
1)
mianowanie jest uzasadnione potrzebami Służby Więziennej oraz zgodne z kwalifikacjami i kompetencjami funkcjonariusza;
2)
ukończył:
a) studia drugiego stopnia na Uczelni lub
b) studia podyplomowe na Uczelni, lub
c) szkolenie zawodowe;
a) studia drugiego stopnia na Uczelni lub
b) studia podyplomowe na Uczelni, lub
c) szkolenie zawodowe;
3)
pozytywnie złożył egzamin na pierwszy stopień oficerski.
2.
Do stażu służby wymaganego do zajmowania poszczególnych stanowisk służbowych nie wlicza się urlopu wychowawczego oraz urlopu bezpłatnego.
3.
Mianowanie funkcjonariusza na wyższe stanowisko służbowe następuje na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza, skierowany do przełożonego właściwego do mianowania funkcjonariusza na to stanowisko.
