Ustawa o radiofonii i telewizji

1.

Kto rozpowszechnia program radiowy lub telewizyjny bez koncesji
- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2.

Kto rozprowadza program radiowy lub telewizyjny bez wpisu do rejestru
- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

1.

Jeżeli nadawca narusza obowiązek wynikający z przepisów art. 14a dostęp do informacji umożliwiających identyfikację programu i nadawcy ust. 1–2, art. 15 udział w programach określonych audycji i utworów ust. 1, 2 i 3, art. 15a udział w programach telewizyjnych audycji europejskich wytworzonych przez producentów niezależnych ust. 1, art. 16 przekazy handlowe ust. 1–6, art. 16a nadawanie reklam lub telesprzedaży, art. 16b zakaz nadawania niektórych przekazów handlowych ust. 1–3, art. 16c zakaz ukrytych przekazów handlowych, lokowania produktów i tematów, art. 17 sponsorowanie audycji i innych przekazów ust. 1–7, art. 17a lokowanie produktu ust. 1–7, art. 18 wymogi wobec audycji i innych przekazów ust. 1–5b i 7, art. 18a dostępność programów telewizyjnych dla osób niepełnosprawnych ust. 1 i 1a, art. 20 utrwalanie i przechowywanie audycji, reklam lub innych przekazów oraz udostępnianie ich zapisów ust. 1, art. 20b bezpośrednia transmisja z ważnego wydarzenia ust. 1 i 6, art. 20c realizacja prawa do krótkiego sprawozdania z ważnego wydarzenia ust. 1–5, art. 37c informacja o państwach, w których ma być rozpowszechniany lub rozprowadzany program telewizyjny poza terytorium RP ust. 1 i 2, art. 43 obowiązki operatora rozprowadzającego program w zakresie wprowadzenia określonych programów telewizyjnych ust. 2 lub art. 43a obowiązek nieodpłatnego udostępnienia programu telewizyjnego przez nadawcę ust. 1 lub z przepisów wydanych na podstawie art. 14a dostęp do informacji umożliwiających identyfikację programu i nadawcy ust. 3, art. 15 udział w programach określonych audycji i utworów ust. 4, art. 15a udział w programach telewizyjnych audycji europejskich wytworzonych przez producentów niezależnych ust. 6 i 7, art. 16 przekazy handlowe ust. 7, art. 16b zakaz nadawania niektórych przekazów handlowych ust. 3b, art. 17 sponsorowanie audycji i innych przekazów ust. 8, art. 17a lokowanie produktu ust. 9, art. 18 wymogi wobec audycji i innych przekazów ust. 6, art. 18a dostępność programów telewizyjnych dla osób niepełnosprawnych ust. 2 lub art. 37c informacja o państwach, w których ma być rozpowszechniany lub rozprowadzany program telewizyjny poza terytorium RP ust. 3 lub nie zastosował się do wezwania, o którym mowa w art. 43a obowiązek nieodpłatnego udostępnienia programu telewizyjnego przez nadawcę ust. 2, Przewodniczący Krajowej Rady wydaje decyzję nakładającą na nadawcę karę pieniężną w wysokości do 50% rocznej opłaty za prawo do dysponowania częstotliwością przeznaczoną do rozpowszechniania programu drogą rozsiewczą naziemną, a w przypadku gdy nadawca nie uiszcza opłaty za prawo do dysponowania taką częstotliwością, karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu nadawcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, uwzględniając zakres i stopień szkodliwości naruszenia, dotychczasową działalność nadawcy oraz jego możliwości finansowe.

2.

Przewodniczący Krajowej Rady może nałożyć karę, o której mowa w ust. 1, także w decyzji wydanej na podstawie art. 10 kompetencje Przewodniczącego Krajowej Rady ust. 4.

3.

Kara pieniężna jest płatna z dochodu po opodatkowaniu lub z innej formy nadwyżki przychodów nad wydatkami, zmniejszonej o podatki.

4.

Kary pieniężnej nie można nałożyć, jeżeli od naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, upłynął jeden rok.

1.

Jeżeli dostawca usługi medialnej rozpowszechnia program telewizyjny w systemie teleinformatycznym bez wpisu do rejestru, Przewodniczący Krajowej Rady wydaje decyzję nakładającą na dostawcę karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu dostawcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym. Przepisy art. 53 naruszenie przez nadawcę obowiązków wynikających z przepisów ustawy, ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

2.

W pierwszym roku prowadzonej działalności kara, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać wysokości dziesięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w kwartale poprzedzającym wydanie decyzji nakładającej karę, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

1.

Jeżeli operator rozprowadzający program narusza obowiązek, o którym mowa w art. 43 obowiązki operatora rozprowadzającego program w zakresie wprowadzenia określonych programów telewizyjnych ust. 1 lub art. 43a obowiązek nieodpłatnego udostępnienia programu telewizyjnego przez nadawcę ust. 3, Przewodniczący Krajowej Rady wydaje decyzję nakładającą karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu tego operatora, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, uwzględniając zakres i stopień szkodliwości naruszenia, dotychczasową działalność operatora oraz jego możliwości finansowe.

2.

W przypadku gdy okres działania operatora, o którym mowa w ust. 1, jest krótszy niż rok kalendarzowy, za podstawę wymiaru kary przyjmuje się kwotę 500 tys. zł.

2a.

Jeżeli podmiot dokonujący zmian, modyfikacji lub innych naruszeń integralności usługi medialnej, o których mowa w art. 44b zakaz naruszania integralności usługi medialnej bez zgody jej dostawcy, narusza integralność tej usługi medialnej wbrew postanowieniom art. 44b zakaz naruszania integralności usługi medialnej bez zgody jej dostawcy, ponosi odpowiedzialność na zasadach określonych w ust. 1 i 2.

3.

Przewodniczący Krajowej Rady może żądać od operatora, o którym mowa w ust. 1, udzielenia wyjaśnień, przedstawienia dokumentów, w szczególności rocznego sprawozdania finansowego za poprzedni rok podatkowy, w zakresie wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 43 obowiązki operatora rozprowadzającego program w zakresie wprowadzenia określonych programów telewizyjnych ust. 1 lub art. 43a obowiązek nieodpłatnego udostępnienia programu telewizyjnego przez nadawcę ust. 3.

1.

Jeżeli podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie narusza przepisy art. 16 przekazy handlowe ust. 1, art. 16b zakaz nadawania niektórych przekazów handlowych ust. 1–3a, art. 16c zakaz ukrytych przekazów handlowych, lokowania produktów i tematów, art. 17 sponsorowanie audycji i innych przekazów ust. 1–2, 4, 5, 6a i 7, art. 17a lokowanie produktu ust. 1–3, 5 i 6, art. 47a kształtowanie katalogu audycji , art. 47b udostępnianie określonej audycji lub przekazu, art. 47c zapewnienie użytkownikom łatwego, bezpośredniego i stałego dostępu do informacji ust. 1–2, art. 47ca zgłoszenie o wpis do wykazu podmiotu dostarczającego audiowizualną usługę medialną ust. 1 i 4, art. 47d lokowanie produktu w audycjach i sponsorowanie audycji, art. 47e publiczne udostępnianie audiowizualnej usługi medialnej na żądanie ust. 1, 2 i 5, art. 47f obowiązki podmiotów dostarczających audiowizualne usługi medialne na żądanie ust. 1 i 2, art. 47g obowiązek zapewnienia dostępności dostarczanych audycji dla osób niepełnosprawnych ust. 1, 4 i 5, art. 47h ograniczenia treści audycji dostarczanych w ramach audiowizualnych usług medialnych na żądanie lub art. 47i obowiązek przechowywania kopii audycji udostępnianych publicznie lub przepisy wydane na podstawie art. 16b zakaz nadawania niektórych przekazów handlowych ust. 3b, art. 17 sponsorowanie audycji i innych przekazów ust. 8 z wyłączeniem przepisów dotyczących ewidencji sponsorowanych audycji lub innych przekazów, art. 17a lokowanie produktu ust. 9 w zakresie szczególnych warunków oznaczania przez nadawcę audycji, w których zastosowano lokowanie produktu, znakiem graficznym, a także przepisy wydane na podstawie art. 47c zapewnienie użytkownikom łatwego, bezpośredniego i stałego dostępu do informacji ust. 3, art. 47e publiczne udostępnianie audiowizualnej usługi medialnej na żądanie ust. 3 i 4, art. 47g obowiązek zapewnienia dostępności dostarczanych audycji dla osób niepełnosprawnych ust. 6, Przewodniczący Krajowej Rady wydaje decyzję nakładającą na niego karę pieniężną w wysokości do dwudziestokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wpłatami z zysku, w kwartale poprzedzającym wydanie decyzji nakładającej karę, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

2.

Określając wysokość nałożonej kary, Przewodniczący Krajowej Rady uwzględnia zakres i stopień szkodliwości naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu dostarczającego
audiowizualną usługę medialną na żądanie.

3.

Kara może być ponownie nałożona po upływie 30 dni od upływu terminu na zapłatę poprzedniej kary w przypadku nieusunięcia naruszeń przez podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie.

4.

Decyzja nakładająca karę nie może być wydana, jeżeli od naruszenia obowiązków, o których mowa w ust. 1, upłynęły dwa lata.

1.

Za niezłożenie sprawozdania w terminie przewidzianym w art. 47j roczne sprawozdania podmiotów dostarczających audiowizualne usługi medialne na żądanie ust. 3 Przewodniczący Krajowej Rady może, po bezskutecznym wystosowaniu żądania, o którym mowa w art. 10 kompetencje Przewodniczącego Krajowej Rady ust. 2, do złożenia sprawozdania w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania, wydać decyzję nakładającą na osobę kierującą działalnością
podmiotu dostarczającego audiowizualne usługi medialne na żądanie karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej 1 000 zł.

2.

Kara może być powtarzana po upływie 30 dni od upływu terminu na zapłatę poprzedniej kary w przypadku dalszego uchylania się od obowiązku złożenia sprawozdania przez podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie.

3.

Decyzja nakładająca karę nie może być wydana, jeżeli od terminu określonego w art. 47j roczne sprawozdania podmiotów dostarczających audiowizualne usługi medialne na żądanie ust. 3 upłynął rok.

1.

Jeżeli dostawca platformy udostępniania wideo narusza przepisy art. 47m obowiązki dostawcy platformy udostępniania wideo ust. 1–6, art. 47n zgłoszenie dostawcy platformy udostępniania wideo o wpis do wykazu ust. 1 i 2, art. 47p zadania dostawcy platformy udostępniania wideo ust. 1, art. 47q przekazy handlowe umieszczane na platformie udostępniania wideo ust. 1, art. 47r regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną, art. 47s obowiązek zapewnienia mechanizmów do zgłaszania naruszających zakazy umieszczonych na platformie udostępniania wideo treści ust. 1 i 2, art. 47w obowiązek upowszechniania umiejętności świadomego korzystania z mediów wśród użytkowników platformy udostępniania wideo lub przepisy wydane na podstawie art. 47m obowiązki dostawcy platformy udostępniania wideo ust. 8, art. 47p zadania dostawcy platformy udostępniania wideo ust. 2 i 3, art. 47q przekazy handlowe umieszczane na platformie udostępniania wideo ust. 2, art. 47s obowiązek zapewnienia mechanizmów do zgłaszania naruszających zakazy umieszczonych na platformie udostępniania wideo treści ust. 3 lub jeżeli na platformie udostępniania wideo umieszczone są audycje, wideo stworzone przez użytkowników niezgodne z art. 47o zakaz umieszczanie na platformach udostępniania wideo audycji lub wideo zawierających określone treści ust. 1 pkt 2 i 3 lub zagrażające prawidłowemu fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi małoletnich niezakwalifikowane zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47p zadania dostawcy platformy udostępniania wideo ust. 3 i w ciągu 14 dni od dnia doręczenia mu wezwania, o którym mowa w art. 10 kompetencje Przewodniczącego Krajowej Rady ust. 3, nie zaniechał naruszeń tych przepisów, Przewodniczący Krajowej Rady wydaje decyzję nakładającą na niego karę pieniężną w wysokości do dwudziestokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w kwartale poprzedzającym wydanie decyzji nakładającej karę, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

2.

Określając wysokość nałożonej kary, Przewodniczący Krajowej Rady uwzględnia zakres i stopień szkodliwości naruszenia oraz dotychczasową działalność dostawcy platformy udostępniania wideo.

3.

Kara może być ponownie nałożona w przypadku nieusunięcia naruszeń przez dostawcę platformy udostępniania wideo w ciągu 30 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w ust. 1.

4.

Decyzja nakładająca karę nie może być wydana, jeżeli od naruszenia obowiązków, o których mowa w ust. 1, upłynęły dwa lata.

1.

Jeżeli osoba kierująca działalnością dostawcy usługi medialnej nie wykonuje decyzji wydanych na podstawie art. 10 kompetencje Przewodniczącego Krajowej Rady ust. 4, Przewodniczący Krajowej Rady może wydać decyzję nakładającą na nią karę pieniężną, nieprzekraczającą jednak jej sześciomiesięcznego wynagrodzenia.

2.

Tej samej karze może podlegać osoba kierująca działalnością dostawcy usługi medialnej za nieudzielenie lub udzielenie nierzetelnych informacji na żądanie Przewodniczącego Krajowej Rady, przewidziane przepisem art. 10 kompetencje Przewodniczącego Krajowej Rady ust. 2.

2a.

Jeżeli jednostka publicznej radiofonii i telewizji nie stosuje się do zaleceń lub działań naprawczych w zakresie realizacji misji publicznej, o których mowa w art. 31b sprawozdania zarządów spółek ust. 3, Przewodniczący Krajowej Rady może wydać decyzję nakładającą na osobę kierującą działalnością jednostki publicznej radiofonii i telewizji karę pieniężną nieprzekraczającą wysokości dziesięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w kwartale poprzedzającym wydanie decyzji nakładającej karę, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

3.

Decyzja nakładająca karę nie może być wydana, jeżeli od daty wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, upłynęły dwa lata.

1.

Od decyzji Przewodniczącego Krajowej Rady wydanych na podstawie art. 10 kompetencje Przewodniczącego Krajowej Rady, ust. 4 oraz art. 53 naruszenie przez nadawcę obowiązków wynikających z przepisów ustawy-54 służy odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu gospodarczego.

2.

W postępowaniu w sprawach odwołań od decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dotyczące spraw z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym.

3.

W razie złożenia odwołania od decyzji Przewodniczącego Krajowej Rady do sądu, stronie nie przysługują środki prawne wzruszenia decyzji przewidziane w Kodeksie postępowania administracyjnego, w szczególności dotyczące wznowienia postępowania, uchylenia, zmiany oraz stwierdzenia nieważności decyzji.