• Ustawa o ochronie konkure...
  29.03.2024

Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów

Stan prawny aktualny na dzień: 29.03.2024

Dz.U.2023.0.1689 t.j. - Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów

Dział IV. ZAKAZ PRAKTYK NARUSZAJĄCYCH ZBIOROWE INTERESY KONSUMENTÓW

Rozdział 1. Praktyki naruszające zbiorowe interesy konsumentów

1.
Zakazane jest stosowanie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.
2.
Przez praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów rozumie się godzące w nie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami zachowanie przedsiębiorcy, w szczególności:
1)
(uchylony)
2)
naruszanie obowiązku udzielania konsumentom rzetelnej, prawdziwej i pełnej informacji;
3)
nieuczciwe praktyki rynkowe lub czyny nieuczciwej konkurencji;
4)
proponowanie konsumentom nabycia usług finansowych, które nie odpowiadają potrzebom tych konsumentów ustalonym z uwzględnieniem dostępnych przedsiębiorcy informacji w zakresie cech tych konsumentów lub proponowanie nabycia tych usług w sposób nieadekwatny do ich charakteru.
3.
Nie jest zbiorowym interesem konsumentów suma indywidualnych interesów konsumentów.
Orzeczenia: 10 Porównania: 1 Przypisy: 1
Ochrona zbiorowych interesów konsumentów przewidziana w ustawie nie wyłącza ochrony wynikającej z innych ustaw, w szczególności z przepisów o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym i przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Porównania: 1 Przypisy: 1

Rozdział 2. Decyzje w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów

1.
Prezes Urzędu wydaje decyzję o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów i nakazującą zaniechanie jej stosowania, jeżeli stwierdzi naruszenie zakazu określonego w art. 24 zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.
2.
W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu może określić środki usunięcia trwających skutków naruszenia zbiorowych interesów konsumentów w celu zapewnienia wykonania nakazu, w szczególności zobowiązać przedsiębiorcę do złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia o treści i w formie określonej w decyzji.
3.
W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu może nakazać publikację decyzji w całości lub w części, z zaznaczeniem, czy decyzja ta jest prawomocna, w określonej w niej formie, na koszt przedsiębiorcy.
4.
Środki, o których mowa w ust. 2, powinny być proporcjonalne do wagi i rodzaju naruszenia oraz konieczne do usunięcia jego skutków.
1.
Nie wydaje się decyzji, o której mowa w art. 26 decyzja o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, jeżeli przedsiębiorca zaprzestał stosowania praktyki, o której mowa w art. 24 zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.
2.
W przypadku określonym w ust. 1 Prezes Urzędu wydaje decyzję o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów i stwierdzającą zaniechanie jej stosowania.
3.
Ciężar udowodnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, spoczywa na przedsiębiorcy.
4.
Przepisy art. 26 decyzja o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.
Orzeczenia: 1
1.
Jeżeli w toku postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów zostanie uprawdopodobnione – na podstawie okoliczności sprawy, informacji zawartych w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 100 zawiadomienie o stosowaniu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów ust. 1, lub będących podstawą wszczęcia postępowania – że został naruszony zakaz, o którym mowa w art. 24 zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, a przedsiębiorca, któremu jest zarzucane naruszenie tego zakazu, zobowiąże się do podjęcia lub zaniechania określonych działań zmierzających do zakończenia naruszenia lub usunięcia jego skutków, Prezes Urzędu może, w drodze decyzji, zobowiązać przedsiębiorcę do wykonania tych zobowiązań. W przypadku gdy przedsiębiorca zaprzestał naruszania zakazu, o którym mowa w art. 24 zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, i zobowiąże się do usunięcia skutków tego naruszenia, zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.
2.
W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu może określić termin wykonania zobowiązań lub zobowiązać przedsiębiorcę do złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia o treści i w formie określonej w decyzji lub do publikacji decyzji w całości lub w części na koszt przedsiębiorcy, z zaznaczeniem, czy decyzja ta jest prawomocna.
3.
W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu nakłada na przedsiębiorcę obowiązek składania w wyznaczonym terminie informacji o stopniu realizacji zobowiązań.
4.
W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, art. 26 decyzja o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów i art. 27 negatywne przesłanki wydania decyzji o naruszaniu zbiorowych interesów konsumentów oraz art. 106 przesłanki nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej ust. 1 pkt 4 nie stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 7.
5.
Prezes Urzędu może, z urzędu, uchylić decyzję, o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy:
1)
została ona wydana w oparciu o nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd informacje lub dokumenty;
2)
przedsiębiorca nie wykonuje zobowiązań lub obowiązków, o których mowa w ust. 1-3.
6.
Prezes Urzędu może, za zgodą przedsiębiorcy, z urzędu uchylić decyzję, o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy nastąpiła zmiana okoliczności, mających istotny wpływ na wydanie decyzji.
7.
W przypadku uchylenia decyzji Prezes Urzędu orzeka co do istoty sprawy.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...