1.
Inspektor prowadzi samodzielnie czynności kontrolne.
2.
Do wyłączenia inspektora oraz pracownika stosuje się odpowiednio art. 130 wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu podatkowym, ,ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
3.
Inspektor może powierzyć dokonywanie czynności kontrolnych pod swoim nadzorem upoważnionym pracownikom, upoważnionym przedstawicielom instytucji Unii Europejskiej w przypadku uczestniczenia tych osób w kontroli środków
pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz upoważnionym na podstawie porozumień, o których mowa w art. 7a współpraca organów kontroli skarbowej z innymi podmiotami ust. 2, przedstawicielom właściwych władz państw członkowskich Unii Europejskiej, z wyłączeniem:
pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz upoważnionym na podstawie porozumień, o których mowa w art. 7a współpraca organów kontroli skarbowej z innymi podmiotami ust. 2, przedstawicielom właściwych władz państw członkowskich Unii Europejskiej, z wyłączeniem:
1)
zarządzania inwentaryzacji;
2)
przesłuchiwania świadków;
2a)
przesłuchiwania kontrolowanego w charakterze strony;
3)
dokonywania ostatecznych obliczeń należności budżetowych;
4)
(uchylony);
5)
(uchylony);
6)
(uchylony);
7)
(uchylony);
8)
czynności, o których mowa w art. 288 oględziny w toku kontroli, § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa.
4.
Inspektorzy prowadzą postępowanie przygotowawcze w sprawach z zakresu kontroli skarbowej w trybie i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego, Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia i Kodeksu karnego skarbowego.
5.
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, jako organ nadrzędny nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, może upoważnić inspektora zatrudnionego w komórce organizacyjnej, o której mowa w art. 10 zadania Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, ust. 3, właściwej w sprawach nadzoru nad postępowaniami w sprawach o przestępstwa skarbowe prowadzonymi przez inspektorów, do wykonywania w jego imieniu uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów Kodeksu karnego skarbowego.
6.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wzory legitymacji służbowych i znaków identyfikacyjnych, organy właściwe do ich wydawania, sposób ich wydawania, wymiany, składania do depozytu i zwrotu oraz posługiwania się nimi, uwzględniając zapewnienie właściwej ich ochrony.
