1.
Podstawę ustalania prawa do zasiłków mogą stanowić również zaświadczenia lekarskie, określone w przepisach dotychczasowych, wydawane do dnia 30 września 1999 r. przez lekarzy niemających upoważnienia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do wydawania orzeczeń, zgodnie z art. 53 dowody czasowej niezdolności do pracy ust. 1, z uwzględnieniem ust. 2.
2.
Na oryginale zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 1, w miejsce numeru statystycznego choroby podaje się informacje określone w art. 57 kody literowe na zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności do pracy.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, o którym mowa w art. 92 wynagrodzenie za czas niezdolności pracownika do pracy Kodeksu pracy.
