1.
Instytucje obowiązane stosują wobec swoich klientów środki bezpieczeństwa finansowego.
2.
Instytucje obowiązane rozpoznają ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz oceniają poziom rozpoznanego ryzyka.
3.
Instytucje obowiązane dokumentują rozpoznane ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz jego ocenę, uwzględniając w szczególności czynniki dotyczące:
1)
rodzaju klienta;
2)
obszaru geograficznego;
3)
przeznaczenia rachunku;
4)
rodzaju produktów, usług i sposobów ich dystrybucji;
5)
poziomu wartości majątkowych deponowanych przez klienta lub wartości przeprowadzonych transakcji;
6)
celu, regularności lub czasu trwania stosunków gospodarczych.
4.
Instytucje obowiązane stosują środki bezpieczeństwa finansowego w zakresie i z intensywnością uwzględniającymi rozpoznane ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz jego ocenę.
