• I SA/Kr 1585/13 - Postano...
  29.03.2024

I SA/Kr 1585/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2013-12-19

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Renata Ranicka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 1585 /13 P O S T A N O W I E N I E Dnia 19 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w osobie Referendarza Sądowego Renaty Ranickiej po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E.W. o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 29 lipca 2013 r. znak: [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 rok p o s t a n a w i a oddalić wniosek skarżącej E.W. o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych

Uzasadnienie

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek E.W. o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych, uzupełniony pismem z dnia 30 października i 9 grudnia 2013 roku, w sprawie skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 29 lipca 2013 r.

We wniosku skarżąca oświadczyła, iż prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Nie osiąga w miesiącu żadnego dochodu.

W skład majątku skarżącej wchodzi nieruchomość rolna położona w L.o nieznanym areale. W pkt 7 wniosku skarżąca dodatkowo wyjaśniła, iż wszelkie przedmioty majątkowe o wartości powyżej 3.000 euro zostały zajęte m in konie wyścigowe ( 6 sztuk), samochód Mercdes Benz.

Na uzasadnieniu wniosku skarżąca podała, iż wobec niej zostały wszczęte postępowania podatkowe w zakresie podatku o towarów i usług oraz podatku dochodowego. Część z nich została zakończona decyzjami ostatecznymi i wszczęto egzekucję. W konsekwencji organ podatkowy zajął prawa majątkowe stanowiące wierzytelności z rachunku bankowego oraz pozostały majątek składający się z nieruchomości oraz ruchomości. Obecnie nie wykonuję żadnej pracy zarobkowej. Wysokość wpisu od skargi na decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych wynosi 8.483 zł. Niniejsza kwota jest w związku z zabezpieczeniami całego majątku skarżącej przez organy niemożliwa do wpłacenia.

W ocenie referendarza informacje przekazane przez skarżącą we wniosku o przyznanie prawa pomocy były niewystarczające do oceny jej rzeczywistej sytuacji majątkowej i finansowej w związku z czym, działając na zasadzie art. 255 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pismem z dnia 21 października 2013 r., skierowanym do pełnomocnika skarżącej, została ona wezwana do jego uzupełnienia.

W piśmie z dnia 30 października 2013 r., uzupełniającym wniosek pełnomocnik skarżącej wyjaśnił, iż skarżąca jest osobą zamieszkałą samotnie w nieruchomości położonej w K. przy ul. W.. Właścicielem tejże nieruchomości jest jej syn M.W.. Jednakże syn nie zamieszkuje w/w nieruchomości, gdyż jego stałym miejscem zamieszkania i zarazem prowadzenia działalności gospodarczej jest nieruchomość położona w K. przy ul. K..

Drugi syn M.W. także nie mieszka z matką. Jego stałe miejsce zamieszkania i prowadzenia działalności gospodarczej znajduje się w K przy ul. T..

Skarżąca jest osobą niepracującą. Dotychczasowe źródła przychodów zostały zablokowane przez działania Urzędów Skarbowych, które dokonały licznych zabezpieczeń na rachunkach bankowych oraz na jej majątku rzeczowym.

Wobec powyższego środki na utrzymanie i bieżące potrzeby życiowe skarżąca otrzymuje od swoich synów. Pomoc synów polega na dostarczaniu żywności oraz dokonywaniu opłat za media. Ze względu na zły stan zdrowia skarżąca ponosi dodatkowe koszty leczenia. Ze względu na brak zgody ze strony szpitala na udostępnienie dokumentacji medycznej z leczeni skarżącej, jako dowód została załączona opinia sądowo- psychiatryczna sporządzona na podstawie dokumentacji medycznej.

Skarżąca jest właścicielem 6 nieruchomości, dla których prowadzone są stosowne księgi wieczyste. Nieruchomość oznaczona kw [...] jest zajęta m in. hipotekami przymusowymi do wysokości 2.107591,00 zł, 2.562410 zł, oraz na kwotę 1. 740 925 zł. Jednakże wartość nieruchomości nie pokrywa nawet w połowie w/w sum wierzytelności na rzecz Skarbu Państwa. W związku z powyższym istnieje bardzo wysokie prawdopodobieństwo, iż w niedalekiej przyszłości pozostałe nieruchomości zostaną objęte postępowaniem egzekucyjnym.

Skarżąca nie może dokonać jakichkolwiek obciążeń lub sprzedaży nieruchomości, gdyż w wyniku takich czynności naraziłaby się na odpowiedzialność karna z art. 300§ 2 kk. Organy podatkowe dokonały także zajęć z rachunków bankowych skarżącej.

Skarżąca nie korzysta z pomocy opieki społecznej.

Co do wynagrodzenia pełnomocnika, jego część został uregulowana przy udzieleniu pełnomocnictwa w czerwcu 2012 r, . Pozostała część ma być uregulowana po zakończeniu sprawy.

Pismem z dnia 27 listopada 2013 r. wezwano skarżącą dodatkowo do udokumentowania za pomocą kserokopii faktur i rachunków miesięcznych kosztów utrzymania, w szczególności opłat za media za ostatni okres rozliczeniowy, a także telefon, ubezpieczenia, podatek od nieruchomości, wydatki na żywność i leki, udokumentowanie miesięcznego dochodu uzyskiwanego przez męża skarżącej, ewentualnie przedłożenie prawomocnego orzeczenia sądu o separacji bądź rozwodzie, udokumentowanie miesięcznych dochodów uzyskiwanych przez synów skarżącej M. i M. W., na utrzymaniu których skarżąca pozostaje, wyjaśnienie czy nadal jest partnerem w spółce P., czy nadal jest współwłaścicielem delikatesów "P" w W., czy hodowla koni, którą prowadzi przynosi dochód, jeśli tak to w jakiej wysokości, czy Villa E., P., B, B. jest własnością skarżącej, jeśli nie czyją własność stanowi, ile razy w 2013 r, skarżąca odwiedziła Brazylię.

W piśmie z dnia 9 grudnia 2013 r. pełnomocnik skarżącej wyjaśnił, iż z uwagi na fakt, ze skarżąca obecnie nie pracuje i nie ma innych źródeł dochodu, środki na utrzymanie i inne potrzeby życiowe otrzymuje od swoich synów. Pomoc synów polega głównie na dostarczaniu żywności oraz dokonywaniu opłat za media. W związku z powyższym skarżąca nie posiada żadnych faktur i rachunków dokumentujących koszty miesięcznego utrzymania, w szczególności opłat za media, telefon, ubezpieczenia, podatki od nieruchomości, wydatki na żywność leki.

Pełnomocnik imieniem skarżącej wyjaśnił, iż od 15 lat nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego z mężem L.W. ( separacja faktyczna). Mąż mieszka w K. przy ul. N. wraz ze swoją konkubiną.

Skarżąca nie możliwości zdobycia dokumentacji miesięcznych dochodów uzyskiwanych przez jej synów M. i M. W., na utrzymaniu których pozostaje. Synowie prowadzą działalność gospodarczą i odmawiają udostępnienia skarżącej w/w dokumentów, ponieważ nie są stroną niniejszego postępowania.

Co do spółki P., skarżąca jest nadal jej udziałowcem, jednakże spółka nie prowadzi działalności od 2009 r. Skarżąca natomiast nie jest współwłaścicielem delikatesów "P." w W.. Zostały one sprzedane w 2009 r.

Skarżąca jest właścicielem kilku koni wyścigowych, jednakże nie prowadzi ich hodowli i nie uzyskuje z tego tytułu jakiegokolwiek dochodu. Wszystkie konie zostały zabezpieczone prze US w ramach prowadzonego postępowania podatkowego.

Willa E. stanowi własność spółki T., która jest brazylijskim odpowiednikiem spółki z o.o. Udziałowcami rzeczonej spółki są – M. W. i H.F.

Skarżąca wróciła z B. w maju 2013 r. Bilet na przelot został sfinansowany przez spółkę T.Ltd.

Do pisma uzupełniającego z dnia 30 października 2013 r. dołączone zostało następujące kserokopie dokumentów : zawiadomienia z dnia 19 lipca 2013 r. o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego skarżącej w banku PKO BP, Banku Przemysłowo- Handlowym, Alior Banku, Banu Spółdzielczym , tytuł wykonawczy z dnia 17 lipca 2013 r. wystawiony przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, zawiadomienie z dnia 25 października 2013 r. o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną u dłużnika- T. sp z o.o., zeznania o osiągniętym przez skarżącą dochodzie w 2012 roku – PIT036, PIT 36L, PIT B, informacja z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej dotycząc M.W. i M.W., wyciągi z 6 rachunków bankowych prowadzonych przez Bank PKO BP za okres od sierpnia do października 2013 r., opinia sądowo- psychiatryczna z dnia 5 sierpnia 2013 r. dotycząca skarżącej, sporządzona przez biegłych sądowych z zakresu psychiatrii, wypisy z ksiąg wieczystych dotyczące 6 nieruchomości stanowiących własność skarżącej.

Do pisma uzupełniającego z dnia 9 grudnia 2013 r. dołączona został kserokopia decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 3 stycznia 2012 r.

Rozpoznając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 245 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym, które obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu lub w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W przedmiotowej sprawie skarżąca wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Zatem wniosek skarżącej należy rozpatrywać w kontekście przesłanek zawartych w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.

Zgodnie z wyżej powołanym artykułem przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienia prawa do sądu i możliwości obrony swoich racji podmiotom, które znajdują się w sytuacji finansowej uniemożliwiającej poniesienie kosztów z tym związanych. Jest to forma dofinansowania strony postępowania sądowego z budżetu państwa i przez to zwolnienie z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w takim postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe ( postanowienie NSA z 6 października 2004 r., sygn, akt GZ 71/04, ONSA 2005, Nr 1, poz.8). Zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy rozpatruje się w dwóch aspektach – z jednej strony z uwzględnieniem wysokości obciążeń, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, a z drugiej zaś z uwzględnieniem jej możliwości finansowych ( por. H. Knysiak – Molczyk, Prawo pomocy w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, PS 2003, nr 11-12, s.85). Oceniając sytuację materialna i życiową wnioskodawcy bierze się pod uwagę również sposób w jaki wnioskodawca gospodarował swoim majątkiem do chwili złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy. Niewątpliwa i ta okoliczność wpływa i kształtuje obecną sytuację materialną wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie po dokonaniu analizy informacji wynikających z oświadczeń skarżącej jak i przekazanych przez nią dokumentów, referendarz sądowy uznał, iż nie zachodzą szczególne okoliczności, określone w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. . pozwalające na skuteczne ubieganie się o przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

Rozpoznając wniosek skarżącej wzięto pod uwagę wysokość kosztów, które ma ponieść skarżąca oraz to czy zdobycie środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest obiektywnie niemożliwe.

Skarżąca we wniosku o przyznanie prawa pomocy oświadczyła, iż nie osiąga w miesiącu żadnego dochodu. Nie wykonuje żadnej pracy zarobkowej. Środki na utrzymanie i bieżące potrzeby życiowe uzyskuje od synów M. i M. W. Mieszka w domu będącym własnością jej syna M. W. Jak oświadczyła z mężem L.W. pozostaje od 15 lat w separacji faktycznej.

Z wyjaśnień skarżącej nie wynika jednoznacznie dlaczego nie podejmuje żadnej pracy zarobkowej i pozostaje de facto na całkowitym utrzymaniu synów. Sugestie jakoby stan zdrowia skarżącej na to nie pozwalał nie znajdują odzwierciedlenia w omawianych w opinii sądowo- psychiatrycznej z dnia 5 sierpnia 2013 r. schorzeniach. Wymienione schorzenia, udokumentowane w kartach informacyjnych ze szpitali wskazują na choroby uleczalne, nie zagrażające życiu. Jedna z wymienionych jawi się jako dolegliwość przewlekła. Z tym, że leczona pozwala na normalna aktywność życiową.

Trudno też za argument przemawiający za zwolnieniem skarżącej od kosztów sądowych potraktować fakt, iż skarżąca jak sam twierdzi regularnie podróżuje do B. Przebywa tam w kompleksie wypoczynkowym stanowiącym współwłasność syna M.W.. W tym miejscu trzeba nadmienić, iż podróż do B.- biorąc pod uwagę tylko i wyłącznie koszt przelotu to wydatek rzędu około 4.000 zł. Skarżąca powinna dołożyć wszelkich starań, aby zabezpieczyć środki pieniężne na uiszczenie wpisu sądowego. Trudno w takiej sytuacji , ażeby oczekiwała, iż zostanie potraktowana na równi z osobami bezrobotnym, osobami w trudnej sytuacji życiowej, chorymi, pozbawionymi środków finansowych korzystających w sposób uzasadniony z dobrodziejstwa prawa pomocy.

W tym miejscu należy też podkreślić, iż składający wniosek o przyznanie prawa pomocy musi wykazać nie tylko swoją sytuację majątkową, ale również sytuację majątkową innych członków rodziny - domowników, którzy pozostają z nim we wspólnym gospodarstwie domowym bądź są zobowiązani do alimentacji( art. 252 p.p.s.a.). Przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego regulują stosunki miedzy rodzicami dziećmi nakładając na rodziców i dzieci określone obowiązki alimentacyjne (art. 128 k.r.o.)

Stosownie natomiast do art. 87 k.r.o. rodzice i dzieci obowiązani są wspierać się wzajemnie. Do obowiązków tych zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym- zalicza się również pomoc w opłaceniu kosztów postępowania sądowego, toczonego przez osobę uprawnioną do alimentacji ( por. postanowienie SN z dnia 15 maja 1989 r., sygn. akt. II CZ 80/89, opubl. W LEX pod nr 8963 i z dnia 5 maja 1967 r., sygn. akt I CZ 37/67, opubl. W LEX pod nr 6155, postanowienie NSA z dnia 6 października 2004 r., sygn. akt I GZ 71/04, opubl. W ONSA i WSA z 2005 r., nr 1, poz. 8)

W zakresie w jakim dochody i obciążenia finansowe osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym bądź zobowiązanych do alimentacji ( rodziców i dzieci) kształtują sytuację finansowa wnioskodawcy tj. koszty utrzymania i potencjalne dochody, referendarze i wojewódzkie sądy administracyjne są uprawnione na podstawie art. 255 p.p.s.a. do wzywania o dokumenty źródłowe obrazujące sytuację finansową tych osób ( por. postanowienie NSA z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt II FZ 67/11). W przedmiotowej sprawie mimo precyzyjnego wezwania synowie skarżącej odmówili ujawnienia wysokości miesięcznego dochodu wskazując, iż nie są stronami niniejszego postępowania.

W takiej sytuacji, w ocenie referendarza oświadczenie majątkowe skarżącej zawarte w formularzu nie uczyniło zadość obowiązkowi wynikającemu z art. 252 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którym wniosek o prawo pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym o dochodach nie tylko wnioskodawcy, ale również dzieci i innych domowników. Wniosek skarżącej nie zawierał więc pełnej informacji dotyczącej zdolności do uiszczenia kosztów postępowania, choćby w części, uwzględniając sytuację majątkową i finansową osób najbliższych tj. domowników i osób zobowiązanych do alimentacji.

W świetle uwag dotyczących stosunków miedzy rodzicami i dziećmi, nie jest wystarczające dla pozytywnego rozpoznania wniosku złożenie oświadczenia przez synów skarżącej, iż nie ujawnią oni swoich miesięcznych dochodów.

Wobec powyższego należało przyjąć, iż skarżąca nie zrealizowała warunków wykazania, iż nie jest w stanie uiścić kosztów postępowania, chociażby w części. Złożone na urzędowym formularzu oświadczenia jest niepełne nie zawiera bowiem wszystkich danych o sytuacji majątkowej, rodzinnej i finansowej skarżącej.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie

art. 243 § 1, art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ).

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...