• I OZ 654/14 - Postanowien...
  29.03.2024

I OZ 654/14

Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2014-08-12

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Joanna Banasiewicz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 689/14 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] stycznia 2014 r., znak: [...] w przedmiocie rejestracji pojazdu postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Uzasadnienie

J. B. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] stycznia 2014 r., znak: [...], w przedmiocie rejestracji pojazdu. W skardze zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, że jej wykonanie spowodowałoby niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz mogłoby spowodować trudne do odwrócenia skutki zarówno dla niego, jak i dla jego żony. Skarżący podał, że ma problemy z chodzeniem, zaś jego żona jest niepełnosprawna – nie ma obu nóg, na dowód czego załączył stosowną dokumentację medyczną. Podał, że samochód, którego rejestracji dotyczy sprawa jest przez niego wykorzystywany do dokonywania wszelkich czynności dnia codziennego, między innymi takich jak robienie zakupów, czy transport żony do lekarza.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 689/14 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji uznając, że nie zachodzą ustawowe przesłanki do wstrzymania jej wykonania określone w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

W ocenie Sądu I instancji rozstrzygnięcie o odmowie zarejestrowania pojazdu nie skutkuje niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, które to przesłanki odnieść należy wprost tylko do pojazdu, jako przedmiotu rozstrzygnięcia.

Na to postanowienie J. B. złożył zażalenie wnosząc o jego uchylenie oraz o zasądzenie od organu kosztów postępowania – wpisu od zażalenia i kosztów zastępstwa procesowego – według norm przepisanych.

W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, że we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wykazał, iż jej niewstrzymanie może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz trudne do odwrócenia skutki zarówno dla niego, jak i jego żony. Wskazał ponadto, że Sąd pierwszej instancji winien zbadać, jakie skutki może w przedmiotowej sprawie wyrządzić odmowa rejestracji pojazdu skarżącego. Zdaniem skarżącego nie wiadomo na jakiej podstawie Sąd stwierdził, że przesłanki wstrzymania zaskarżonej decyzji należy odnieść wprost tylko do pojazdu jako przedmiotu rozstrzygnięcia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, to jest przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków, spoczywa na stronie. Nie oznacza to jednakże, iż sąd administracyjny jest w sposób bezwzględny i formalny związany wnioskiem. Dotyczy to np. sytuacji, gdy podstawy do wstrzymania zaskarżonego aktu sąd w sposób oczywisty może wywieść z okoliczności sprawy (akt administracyjnych, wypowiedzi stron, doświadczenia życiowego). Sąd administracyjny rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności bierze zatem pod uwagę nie tylko okoliczności w nim wskazane, ale też wszelkie okoliczności i dokumenty znane sądowi z urzędu i wynikające z akt sprawy (por. post. NSA z dnia 10.03.2008 r., sygn. akt II OZ 209/08, z dnia 23.04.2014 r., sygn. akt II FZ 464/14). Ponadto podkreślić należy, że powołany przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nie nakładając jednakże obowiązku ich udowodnienia, wymaga jedynie, by okoliczności te zostały uprawdopodobnione.

Ocena przez Sąd przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. następuje z uwzględnieniem okoliczności indywidualnej sprawy i tylko w tych granicach możliwe jest ich badanie. Jak przyjęto w judykaturze, sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie dokonuje oceny zawartości skargi, dlatego też wniosek w tym przedmiocie powinien zawierać odrębne uzasadnienie, bowiem samo powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 ustawy nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia. Takie uzasadnienie wniosku zostało w sprawie przedstawione.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w niniejszej sprawie skarżący słusznie zarzuca, że Sąd I instancji nie zbadał w sposób wyczerpujący, czy wystąpiły przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji określone w art. 61 § 3 p.p.s.a. Skarżący w swoim wniosku wskazywał bowiem argumenty przemawiające za tym, że – w jego ocenie – wykonanie zaskarżonej decyzji spowodowałoby niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz mogłoby spowodować trudne do odwrócenia skutki zarówno dla niego, jak i jego żony. Sąd natomiast w żaden sposób nie odniósł się do okoliczności wskazanych przez skarżącego, stwierdził jedynie, iż "rozstrzygnięcie o odmowie zarejestrowania pojazdu nie skutkuje niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, które to przesłanki odnieść należy wprost tylko do pojazdu, jako przedmiotu rozstrzygnięcia", nie rozwijając tej myśli. Rację ma więc skarżący, że Sąd I instancji w istocie nie przedstawił na czym oparł swe rozstrzygnięcie, nie wiadomo na jakiej podstawie stwierdził, że nie zachodzą przesłanki określone w art. 61 § 3 p.p.s.a.

Wobec tego należy uznać, że zażalenie jest zasadne, zatem postanowienie Sądu I instancji z dnia 4 czerwca 2014 r. należy uchylić. Sąd ten ponownie rozpoznając wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oceni zasadność przedstawionej przez skarżącego argumentacji mając na uwadze okoliczność, że na złożony przedmiot rozstrzygnięcia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2014 r. składa się uchylenie decyzji z dnia 7 listopada 2005 r. o rejestracji przedmiotowego pojazdu oraz odmowa jego zarejestrowania.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 p.p.s.a., postanowił, jak w sentencji.

Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł o kosztach postępowania zażaleniowego, o co wnoszono w zażaleniu, ponieważ przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewidują możliwości orzeczenia zwrotu kosztów w postępowaniu zażaleniowym. Przepisy art. 203 i 204 tej ustawy przyznają stronie prawo do zwrotu kosztów w postępowaniu kasacyjnym wszczętym skargą kasacyjną od orzeczenia Sądu I instancji oddalającego lub uwzględniającego skargę. Tylko w tych przypadkach Naczelny Sąd Administracyjny jest obowiązany do zamieszczenia z urzędu w orzeczeniu rozstrzygnięcia o kosztach, o czym stanowi art. 209 powołanej ustawy.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...