III SA/Gl 1987/13

Uzasadnienie

W skardze na ww. decyzję, zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Wniosek swój strona uzasadniła tym, że w efekcie zaniechania sprzedaży alkoholu, w majątku skarżącego może powstać znaczna szkoda. Wnioskodawca prowadzi pizzerię, a wielu klientów zamawia alkohol do posiłku. W sytuacji, w której nie będzie możliwa sprzedaż alkoholu, istnieje duże prawdopodobieństwo, że klienci całkowicie zrezygnują z usług skarżącego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz.270 ze zmianami) – zwanej dalej "P.p.s.a." – wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.

Jednakże zgodnie z art. 61 § 2 P.p.s.a., w razie wniesienia skargi na decyzję lub postanowienie organ, który wydał zaskarżony akt, może wstrzymać z urzędu lub na wniosek skarżącego jego wykonanie w całości lub w części, chyba, że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności, albo gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Na mocy art. 61 § 3 P.p.s.a. po przekazaniu skargi sądowi przez organ, to wyłącznie sąd staje się właściwy do rozpoznania przedmiotowego wniosku, a postanowienie w tym przedmiocie może zostać wydane na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 P.p.s.a.)

W celu zajęcia merytorycznego stanowiska wobec żądania strony skarżącej koniecznym jest odwołanie się do treści cytowanego wyżej przepisu, zgodnie z którym, po przekazaniu skargi sądowi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zestawiając treść tego przepisu z regulacją zawartą art. 61 § 1 P.p.s.a., należy stwierdzić, że zasadą jest, że akty lub czynności z zakresu administracji publicznej powinny być wykonywane. Wniosek o wstrzymanie ich wykonania może zostać uwzględniony jedynie wówczas, gdy zaistnieje – z wyjątkami przewidzianymi w tym przepisie – niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Ocena wskazanych okoliczności pozostaje w gestii sądu, natomiast obowiązkiem strony skarżącej jest nie tylko wskazanie na możliwość zaistnienia wskazanych zdarzeń, ale również uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.

W pierwszej kolejności należy rozważyć, czy wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji złożony w przedmiotowej sprawie nadaje się do rozpoznania. W doktrynie powszechnie przyjęto, że przedmiotem wstrzymania wykonania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania (Bogusław Dauter w "Komentarz do ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi", Zakamycze 2005 r., str. 166, nb.7).

Natomiast samo wykonanie aktu administracyjnego, oznacza spowodowanie, sprowadzenie w sposób dobrowolny lub w trybie egzekucji takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (Jan Paweł Tarno w "Komentarz do ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi", Warszawa 2004, str. 122, nb.5).

Można stwierdzić, że jeżeli z aktu administracyjnego wynika dla strony uprawnienie lub nakaz określonego zachowania, to taki akt podlega wykonaniu.

Przedmiotem zaskarżonej decyzji było utrzymanie w mocy rozstrzygnięcia Prezydenta Miasta C., stwierdzającego wygaśnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 4,5 % do 18 % zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży. Należy stwierdzić, że z tej decyzji wynika dla strony nakaz powinnego zachowania, które polegać ma na obowiązku powstrzymania się od sprzedaży napojów alkoholowych. Są więc podstawy, aby przypisać tej decyzji przymiot wykonalności, a w związku z tym, są podstawy, aby rozpoznać merytorycznie wniosek o wstrzymanie wykonania takiego aktu w przedmiotowej sprawie.

Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji został złożony w skardze inicjującej postępowanie sądowoadministracyjne. Wniosek ten zawiera uzasadnienie, w którym jednak powołano w zasadzie jedynie okoliczność faktyczną, która mogłyby skutkować uwzględnieniem wniosku. Co istotne, pełnomocnik procesowy strony nie przedstawił całokształtu aktualnej sytuacji majątkowej wnioskodawcy. Tymczasem ocena występowania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji powinna być dokonana właśnie w kontekście analizy całokształtu sytuacji majątkowej wnioskodawcy. Analiza ta powinna być dokonana właśnie poprzez pryzmat wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego. Tymczasem brak w przedmiotowej sprawie danych obrazujących taką sytuację strony skarżącej. Brak takich informacji w uzasadnieniu wniosku, jak również brak takich danych w aktach administracyjnych sprawy.

W uzasadnieniu wniosku zawarte jest stwierdzenie, że wnioskodawca prowadzi pizzerię, a wielu klientów tej pizzerii zamawia alkohol do posiłku. W sytuacji, w której nie będzie możliwa sprzedaż alkoholu, istnieje duże prawdopodobieństwo, że klienci całkowicie zrezygnują z usług skarżącego. Stwierdzenie to ma prowadzić do wniosku, że w efekcie zaniechania sprzedaży alkoholu, w majątku skarżącego może powstać znaczna szkoda.

Trudno przyjąć, ażeby to wnioskowanie wykazywało na zaistnienie w stanie faktycznym sprawy przesłanek skutkujących uwzględnieniem wniosku w tej sprawie. Należy stwierdzić, że okoliczność przedstawiona przez pełnomocnika procesowego strony w uzasadnieniu wniosku, została automatycznie powiązana z ustawowymi przesłankami wstrzymania wykonania aktu administracyjnego.

Przesłankami wstrzymania wykonania aktu administracyjnego są tymczasem: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Brak podstaw do tego, aby przyjąć, że wnioskowanie zawarte w uzasadnieniu wniosku stanowi jedną z powyższych przesłanek.

Pełnomocnik procesowy wnioskodawcy założył, że w sytuacji, gdy pizzeria wnioskodawcy nie będzie oferowała swoim klientom do posiłku alkoholu (tak, jak dotychczas), to istnieje duże prawdopodobieństwo, że klienci całkowicie zrezygnują z usług wnioskodawcy.

Pizzeria, jako punkt gastronomiczny oferuje w pierwszej kolejności posiłki, pożywienie. W takim punkcie może być oferowany dodatkowo alkohol. Nie zmienia to jednak faktu, że podstawą funkcjonowania pizzerii jest oferta żywieniowa. Trudno założyć, że w sytuacji, w której pizzeria nie będzie już oferowała alkoholu swoim klientom, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że klienci pizzerii całkowicie zrezygnują z usług wnioskodawcy. W ocenie rozpoznającego wniosek, stwierdzenie to jest stanowczo za daleko idące. Tymczasem pełnomocnik procesowy strony zaprezentował jedynie właśnie takie wnioskowanie, którego jednak nie poparł w żaden sposób. Wszak nie wykazano we wniosku w sposób jasny, precyzyjny i oczywisty, że obroty pizzerii uległy wyraźnemu zmniejszeniu od czasu, kiedy nie jest już oferowany klientom alkohol. Wniosek zaprezentowany przez pełnomocnika procesowego strony z pewnością nie stanowi w rzeczywistości niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody, czy też spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Strona nie zdołała więc wykazać, aby w przedmiotowej sprawie rzeczywiście zostały spełnione przesłanki, które skutkowałyby uwzględnieniem jej wniosku.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że strona w rzeczywistości nie wykazała występowania w sprawie przesłanek skutkujących uwzględnieniem wniosku. Do konstatacji takiej nie powadzi całokształt okoliczności faktycznych w sprawie. Co istotne, również z analizy akt administracyjnych nie wynika, aby istniały przesłanki do uwzględnienia wniosku złożonego przez stronę skarżącą.

Jeżeli strona skarżąca nie uprawdopodobniła realnego niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody, to trudno przecież przyjąć, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowodowałoby znaczną szkodę. Brak również w uzasadnieniu wniosku solidnych argumentów wskazujących na to, że wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby spowodować dla skarżącego trudne do odwrócenia skutki.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności Sąd, działając na podstawie wskazanych wyżej przepisów, na mocy art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.