• I SA/Kr 1940/13 - Postano...
  29.03.2024

I SA/Kr 1940/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-01-10

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Piotr Głowacki /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 1940/13 Kraków, dnia 10 stycznia 2014 r. POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Głowacki po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "T" sp. z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 17 września 2013r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2007r. postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

W skardze na wskazaną w sentencji postanowienia decyzję dotyczącą podatku od towarów i usług T. sp. z o.o. w L. działając za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika sformułowała dodatkowo wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W jego uzasadnieniu podniesiono, że dochodzenie przez organy zobowiązań podatkowych określonych w decyzji stwarza "niebezpieczeństwo bezpośredniego wpływu" na utratę jej płynności finansowej, co może skutkować realnym niebezpieczeństwem powstania trudnych do odwrócenia skutków, tym bardziej że jednocześnie w innych rozstrzygnięciach określono spółce wysokość podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące między 2005r. a 2009r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270, powoływanej dalej jako "p.p.s.a.") – po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu.

Z powołanego przepisu wynika, że sąd może uwzględnić wniosek strony, gdy zachodzi co najmniej jedna z przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Warunkiem wstrzymania wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę skarżącą we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Należy podkreślić, że wykazanie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na skarżącym. Jak podnoszono wielokrotnie w orzecznictwie, sąd nie bada z urzędu faktu, czy szkoda lub trudne do usunięcia skutki rzeczywiście mogą zaistnieć, lecz wykazanie tego faktu ciąży na wnioskodawcy.

Pozostaje bowiem poza sporem, że przytoczona regulacja nakłada określone obowiązki nie tylko na sąd administracyjny, ale i na wnioskodawcę. Jest on zobowiązany "do rzeczowego uzasadnienia swego wniosku poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej" (postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 983/08, LEX nr 468877).

Jak z powyższego wynika, uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o istnieniu powyższych zagrożeń, co dopiero uzasadniać może wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Argumentacja takiego wniosku musi być odpowiednia, tzn. w sposób przekonujący pokazująca konkretne relacje między brakiem wstrzymania zaskarżonej decyzji a wystąpieniem zagrożeń z art. 61 § 3 p.p.s.a.. Brak należytego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w istocie uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.

Tymczasem profesjonalny pełnomocnik wnioskodawcy nie uzasadnił bliżej swojego żądania, nie przedstawił żadnego konkretnego argumentu wskazującego na potrzebę czy konieczność wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz nie okazał żadnych dokumentów przemawiających na rzecz wniosku. Brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu uniemożliwia zaś jego merytoryczną ocenę (por. postanowienie NSA z dnia 18 maja 2004r., sygn. akt FZ 65/04).

Dodatkowo ogólne stwierdzenie o "niebezpieczeństwie utraty płynności finansowej", na które powołuje się pełnomocnik nie daje się zmieścić w ścisłej formule, jaką posługuje się ustawodawca w przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. Tego typu ogólna kategoria znaczeniowa nie stanowi wystarczającej przesłanki umożliwiającej sądowi wstrzymanie wykonania decyzji. Nie ulega wątpliwości, że zasadniczo konieczność uiszczenia takiej kwoty wiąże się ze znacznym wysiłkiem finansowym. Tym bardziej z uwagi na przywołany we wniosku fakt, jednoczesnego oznaczenia zobowiązania podatkowego za wiele okresów rozliczeniowych. Nie zwalnia to jednak skarżącej spółki z obowiązku przybliżenia sądowi jej sytuacji majątkowej oraz odniesienia jej do zapisów ustawowych w celu należytego wykazania zaistnienia przesłanek ustawowych zastosowania ochrony tymczasowej. W świetle przepisów procedury sądowoadministracyjnej Sąd nie jest bowiem uprawniony do podejmowania rozstrzygnięć w oparciu o zgeneralizowane oceny dotyczące przeciętnego uczestnika obrotu prawnego. Tym bardziej w przypadku, gdy chodzi o przedsiębiorców, którzy z natury rzeczy powinni wyróżniać się profesjonalizmem i doświadczeniem w obrocie. Jak już wskazano, pierwszorzędne i zasadnicze znaczenie ma jedynie konkretny stan faktyczny. Przesłanki pozytywnego rozstrzygnięcia wniosku stanowić zatem mogą jedynie zindywidualizowane okoliczności – obok innych niewspomnianych we wniosku - składające się na sytuację finansową wnioskodawcy. Okoliczności takiej nie stanowi sama w sobie konieczność zapłaty zobowiązania podatkowego określonego decyzją organu podatkowego nawet w znacznej kwocie, choćby nawet była ona realizowana w trybie egzekucji administracyjnej. Pomimo jej niewątpliwej uciążliwości oraz dotkliwego uszczuplenia majątku zobowiązanego jest ona przecież naturalną konsekwencją wydania takiej decyzji i z tego punktu widzenia nie ma na pewno charakteru nadzwyczajnego (por. postanowienie NSA z dnia 29 sierpnia 2008r., sygn. akt II FZ 365/08, LEX nr 443847). Podkreślić również należy, iż wykonanie decyzji - związane bezpośrednio ze świadczeniem pieniężnym – ma z zasady charakter odwracalny. Konsekwencją bowiem ewentualnego wzruszenia zaskarżonej decyzji przez Sąd, będzie zwrot zapłaconego lub wyegzekwowanego podatku.

Na koniec przypomnieć należy, że zgodnie z treścią 61 § 4 p.p.s.a. postanowienie w sprawie wstrzymania aktu lub czynności sąd może zmienić lub uchylić w każdym czasie w razie wykazania przez skarżącego nowych okoliczności.

Wobec powyższego, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie orzekł jak w sentencji postanowienia

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...