I SA/Lu 1342/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
2014-01-23Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Irena Szarewicz-Iwaniuk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Lublin, dnia 23 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Uzasadnienie
W dniu 8 listopada 2013 r. pełnomocnik K. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia.
W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonalności postanowień "organów I instancji poprzedzających skarżone rozstrzygnięcie". W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącego wskazał, że wykonalność postanowień organów I instancji poprzedzających skarżone rozstrzygnięcie, oznacza w rzeczywistości kontynuowanie egzekucji z majątku podatnika, prowadzonej na podstawie nieostatecznych wątpliwych konstytucyjnie decyzji. Takie działanie organu naraża skarżącego na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z ogłoszeniem upadłości włącznie.
Rozpoznając wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, zważył co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że w postępowaniu ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu sąd nie może wstrzymać postępowania egzekucyjnego, w związku z czym przedmiotowy wniosek należało potraktować jako wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia.
Zgodnie z dyspozycją art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności administracyjnej o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się przy tym, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 ppsa mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, wprowadzających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą których zostają nałożone na niego obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (zob. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. T. Wosia, Warszawa 2008, s. 339). Przymiotu wykonalności nie posiadają zatem, co do zasady, decyzje lub postanowienia odmowne.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy uznać, że postanowienie, którego wstrzymania wykonania domaga się strona, nie kwalifikuje się do wykonania (zawieszenia jego skuteczności). Przedmiotem zaskarżenia jest bowiem postanowienie w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Postanowienie to nie nakłada na zobowiązanego żadnych nowych obowiązków, nie ma też wbrew temu, na co powołuje się we wniosku pełnomocnik skarżącego, bezpośrednich skutków dla prowadzonego wobec niego postępowania egzekucyjnego.
Brak możliwości wykonania zaskarżonego postanowienia skutkować zatem musi stwierdzeniem, że nie występuje w sprawie niniejszej ustawowa przesłanka wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, która sprowadza się do niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków wykonaniem zaskarżonego aktu.
Mając powyższe na uwadze, brak było podstaw do uwzględnienia przedmiotowego wniosku, wobec czego na podstawie art. 61 § 3 w zw. z § 5 ppsa orzeczono jak w sentencji postanowienia
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Irena Szarewicz-Iwaniuk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Lublin, dnia 23 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Uzasadnienie
W dniu 8 listopada 2013 r. pełnomocnik K. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia.
W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonalności postanowień "organów I instancji poprzedzających skarżone rozstrzygnięcie". W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącego wskazał, że wykonalność postanowień organów I instancji poprzedzających skarżone rozstrzygnięcie, oznacza w rzeczywistości kontynuowanie egzekucji z majątku podatnika, prowadzonej na podstawie nieostatecznych wątpliwych konstytucyjnie decyzji. Takie działanie organu naraża skarżącego na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z ogłoszeniem upadłości włącznie.
Rozpoznając wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, zważył co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że w postępowaniu ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu sąd nie może wstrzymać postępowania egzekucyjnego, w związku z czym przedmiotowy wniosek należało potraktować jako wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia.
Zgodnie z dyspozycją art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności administracyjnej o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się przy tym, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 ppsa mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, wprowadzających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą których zostają nałożone na niego obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (zob. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. T. Wosia, Warszawa 2008, s. 339). Przymiotu wykonalności nie posiadają zatem, co do zasady, decyzje lub postanowienia odmowne.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy uznać, że postanowienie, którego wstrzymania wykonania domaga się strona, nie kwalifikuje się do wykonania (zawieszenia jego skuteczności). Przedmiotem zaskarżenia jest bowiem postanowienie w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Postanowienie to nie nakłada na zobowiązanego żadnych nowych obowiązków, nie ma też wbrew temu, na co powołuje się we wniosku pełnomocnik skarżącego, bezpośrednich skutków dla prowadzonego wobec niego postępowania egzekucyjnego.
Brak możliwości wykonania zaskarżonego postanowienia skutkować zatem musi stwierdzeniem, że nie występuje w sprawie niniejszej ustawowa przesłanka wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, która sprowadza się do niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków wykonaniem zaskarżonego aktu.
Mając powyższe na uwadze, brak było podstaw do uwzględnienia przedmiotowego wniosku, wobec czego na podstawie art. 61 § 3 w zw. z § 5 ppsa orzeczono jak w sentencji postanowienia
