III SA/Wa 2719/13

Uzasadnienie

Wójta Gminy K. decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. odmówił skarżącej (podatnik) – S. w D. umorzenia zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę w podatku od nieruchomości za 2001 rok oraz za okres do maja 2012 r., i umorzenia zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę w podatku od środków transportowych za 2010 rok - okres od lutego 2010 r. oraz za okres od 1 stycznia 2012 r. do maja 2012 r. oraz umorzył postępowanie w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. za okres od lutego 2010 r. i umorzył postępowanie w przedmiocie umorzenia podatku od środków transportowych za 2011 rok.

W odwołaniu od decyzji skarżąca zarzuciła:

1) naruszenie przepisów prawa materialnego, przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 6 ust. 10 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002 r. nr 9, poz.84 ze zm.), dalej "u.p.o.l" przez przyjęcie opodatkowania od nieruchomości i podatku od środków transportowych, które są zwolnione ze względu na przekazanie w formie darowizny obiektów budowlanych na rzecz Gminy;

2) bezzasadne żądanie od podatnika uregulowania podatku, gdyż do dnia 25 maja 2012 r. nie wystąpiło zobowiązanie do wartości przekazanej darowizny tj. w kwocie 171.294 zł,

3) bezzasadne zastosowanie art. 67 a § 1 pkt 3 i art. 67 b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), dalej "O.p."., gdyż podatnik nie ubiega się o ulgę tylko o umorzenie zgodnie z zawartą i podpisaną umową darowizny z Wójtem Gminy.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Wyjaśniło, że zaskarżona decyzja wydana została w wyniku postępowania wszczętego na wniosek pełnomocnika podatnika - doradcy podatkowego W.I., która wnosiła o umorzenie zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę w podatku od nieruchomości i środków transportowych za okres od lutego 2010 r . do maja 2012 r. na podstawie art. 67 O.p. Kolegium wyjaśniło, że art. 67 O.p. został uchylony przez art. 1 pkt 32 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U. nr 143, poz. 1199) zmieniającej ustawę z dniem 1 września 2005 roku. Jednak mimo błędnie podanej podstawy prawnej treść wniosku jednoznacznie wskazywała, że pełnomocnik podatnika wnosi o umorzenie zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę, a zatem przedmiotem niniejszej sprawy, wbrew temu, co twierdzi pełnomocnik podatnika formułując w odwołaniu zarzut (pkt 3) wobec decyzji organu pierwszej instancji, było ustalenie przez organ podatkowy, czy istnieją przesłanki, wynikające z art. 67a § 1 pkt. 3 O.p., które uzasadniałyby pozytywne załatwienie wniosku podatników.

Organ uznał zarzut dotyczący "bezzasadnego zastosowania art. 67a § 1 pkt 3 i art. 67 b O.p., gdyż podatnik nie ubiega się o ulgę tylko o umorzenie zgodnie z zawartą i podpisaną umową darowizny z Wójtem Gminy" nie tylko za całkowicie chybiony, ale przede wszystkim niezrozumiały, albowiem umorzenie jest najdalej idącą ulgą, gdyż przy jej zastosowaniu organ całkowicie rezygnuje ze swoich dochodów.

Umorzenie zaległości podatkowych może mieć miejsce tylko wówczas, gdy organ podatkowy stwierdzi, że w danym przypadku ze względu na ważny interes podatnika lub interes publiczny nie jest wskazane lub możliwe wykonanie zobowiązania podatkowego. W ocenie organu całkowicie nieuzasadniony jest także zarzut dotyczący bezzasadnego żądania od podatnika uregulowania podatku, gdyż do dnia 25 maja 2012 r. nie wystąpiło zobowiązanie do wartości przekazanej darowizny tj. w kwocie 171.294 zł.

Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości oraz w podatku od środków transportowych uregulowany został przepisami ustawy u.p.o.l. Ponadto organ zauważył, że zgodnie z ogólną zasadą, podniesioną nawet do rangi konstytucyjnej, jest obowiązek płacenia podatków, zaś zastosowanie wobec podatnika ulgi podatkowej, w tym przypadku umorzenia stanowi wyjątek od tej zasady, który muszą usprawiedliwiać szczególne okoliczności sprawy. Z całą pewnością taką szczególną okolicznością nie może być umowa darowizny z 13 września 1996 r., na którą powołuje się pełnomocnik podatnika , a która jakoby miała zwolnić podatnika z zaległych, bieżących i przyszłych zobowiązań do wyczerpania kwoty 171.294 zł stanowiącej równowartość dokonanej darowizny na rzecz Gminy. Organ odwoławczy podzielil pogląd wyrażony w uzasadnieniu decyzji organu pierwszej instancji, że dołączona do wniosku o umorzenie umowa darowizny nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Przedstawiona umowa darowizny jest instytucją prawa cywilnego, natomiast zobowiązania podatkowe jako należności publiczno-prawne regulowane aktami prawnymi rangi ustawowej nie mogą być przedmiotem żadnych zobowiązań regulowanych umowami cywilnymi. Organ podatkowy w postępowaniu wnioskowym o udzielenie ulgi podatkowej, kieruje się jedynie przesłankami, o których mowa w ustawie Ordynacja podatkowa. Art. 67b O.p. stanowi o ograniczeniu stosowania ulg podatkowych, o których mowa w art. 67a O.p. w stosunku do osób prowadzących działalność gospodarczą, gdyż ulgi te mogą być udzielane po spełnieniu też ściśle określonych wymogów uwzględniających unormowania unijne.

Organ odwoławczy podniósł, również, że w trakcie postepowania przed organem pierwszej instancji pismem z [...] czerwca 2012 r. na podstawie art. 155 § 1 w związku z art. 67 b i 67a O.p. wezwano wnioskodawcę do złożenia dokumentów uzasadniających zastosowanie ulgi tj. umorzenie zaległości w podatku od nieruchomości oraz w podatku od środków transportowych S. w D., mając na uwadze przesłanki uzasadnione ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym oraz dokumentów zgodnie z art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, informując jednocześnie, że zgodnie z art. 37 ust. 7 ww. ustawy do czasu przekazania zaświadczeń, oświadczeń lub informacji, o których mowa w ust. 1,2 i 5 pomoc nie może być udzielona. Pełnomocnik podatnika odpowiadając na powyższe wezwanie wniósł o odstąpienie żądania do złożenia wymaganych dokumentów ze względu na dokonaną darowiznę obiektów budowlanych wynikających z umowy darowizny zawartej [...] września 1996 r., z której wynika, ze obdarowany tj. Urząd Gminy w K. zobowiązał się do umorzenia zobowiązań od nieruchomości i środków transportu do wartości przekazanych obiektów czyli kwoty 171.294 zł. W ocenie pełnomocnika, żądanie dokumentów uzasadniających zastosowanie ulgi jest bezzasadne, ponieważ Wójt Gminy zobowiązał się do umarzania ww. zobowiązań bez względu na sytuację ekonomiczno- finansową. W związku z powyższym, poza ww. umową darowizny, która jak już wyżej wskazano nie może wywoływać skutków prawnych w zakresie prawa podatkowego pełnomocnik podatnika nie był zainteresowany w udokumentowaniu swojego wniosku o umorzenie zaległości podatkowych.

Organ wyjaśnił także, że nie dopatrzył się błędnego i niewłaściwego zastosowania ww. art. 6 ust. 10 u.p.o.l. Powołany przepis nie ma bowiem żadnego związku z postępowaniem wszczętym na wniosek pełnomocnika podatnika o umorzenie zaległości podatkowych, a zatem nie był w ogóle stosowany.

W skardze na powyższą decyzję skarząca wniosła o jej uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania i podniosła, że Samorządowe Kolegium Odwoławczego nie odniosło się do treści zawartej w umowie darowizny z której wynika, że nastąpiła sprzedaż ratalna obiektów budowlanych, a nie dokonana darowizna, która wynikałaby z tytułu zawartej umowy. Z treści umowy wynika sprzedaż ratalna do kwoty 171.294 zł. Wysokość spłaty rat została ustalona między stronami do wysokości należnego podatku od nieruchomości i środków transportowych. Od 13 września 1996 r. do roku 2009 Wójt Gminy K. zgodnie z zawartą umową dokonywał spłaty rat za nabyte obiekty budowlane wykazane w umowie sprzedaży (zatytułowanej - umowa darowizny). Podkreśliła, że w myśl przepisów prawa ma zastosowanie treść zawarta w umowie, a nie tytuł umowy.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. podtrzymało stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wniosło o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej w skrócie p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Podstawowym środkiem kontroli jest, stosownie do art. 145 § 1 pkt 1 lit. a-c p.p.s.a., uchylenie zaskarżonej decyzji lub postanowienia, gdy sąd stwierdzi, że wydane zostały z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszeniem przepisów postępowania dającym podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź innym naruszeniem przepisów postępowania jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Analiza akt przeprowadzonego postępowania doprowadziły Sąd do przekonania, iż zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego oraz poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji nie naruszają zarówno prawa materialnego jak i procesowego w stopniu uzasadniającym ich uchylenie.

Decyzje, jakie zapadły w niniejszej sprawie wydane zostały między innymi na podstawie art. 67a § 1 pkt 3 O.p. i odmawiają udzielenia. ulgi podatkowej w postaci umorzenia zaległości podatkowych w podatku od nieruchomości i środków transportowych Powołany przepis przewiduje możliwość, na wniosek podatnika umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym. Przy czym organy podatkowe prawidłowo zakwalifikowały sprawę i zastosowały w niniejszej sprawie również przepis art. 67b O. p., ponieważ z wnioskiem o umorzenie wystąpił przedsiębiorca.

Zgodnie z art. 67a § 1 pkt 3 O.p. organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną. Podkreślić należy, że bez względu na uregulowania art. 67b, w każdym przypadku organ udzielający ulgi powinien stwierdzić czy zostały spełnione przesłanki określone w art. 67a § 1 O.p. Jeżeli ważny interes podatnika lub ważny interes publiczny nie występują w sprawie organ podatkowy nie może udzielić ulgi w spłacie należności, nawet jeżeli pomoc taka byłaby dopuszczalna na gruncie odrębnych przepisów, w tym art. 67b O.p. Ulgi podatkowe z art. 67 a i b O.p. udzielane są na zasadach uznania administracyjnego. W przypadku decyzji wydanych w ramach takiego uznania kontrola sądowa ogranicza się do oceny czy decyzja została podjęta zgodnie z podstawowymi regułami postępowania podatkowego. Ocenie Sądu może podlegać legalność działania organu podatkowego a nie zasadność czy celowość odmowy uwzględnienia żądania wnioskodawcy. Nie podlega tej ocenie uznanie samo w sobie. Analizując pod tym kątem zaskarżoną decyzję Sąd stwierdził, że organy podatkowe, w sposób poprawny przedstawiły znaczenie zasady ważnego interesu podatnika oraz interesu społecznego. Prawidłowo uznano, że o ich istnieniu decydują zobiektywizowane kryteria, który Skarżąca nawet nie usiłowała wykazać na wezwanie organu podatkowego, wskazując jako podstawę umorzenia zaległości podatkowych zawartą .z Gminą umowę darowizny. Stanowisko to nie znajduje oparcia w przepisach prawa i z tych względów Sąd za niezasadne uznał zarzuty skargi, iż wskazane wyżej przesłanki ustawowe, nie dotyczą Strony, z uwagi na to, że zawarła z Gminą umowę cywilnoprawną, na podstawie, której nabyła uprawnienie do umorzenia zaległości podatkowych. Takiej przesłanki nie zawierają przepisy O.p. Trafnie więc organy orzekające w sprawie wywiodły, iż umowa darowizny jest instytucją prawa cywilnego, a zobowiązania podatkowe jako należności publiczno-prawne regulowane są aktami prawnymi rangi ustawowej i nie mogą być przedmiotem żadnych zobowiązań wynikajacych z umów cywilnoprawnych. Z tych względów bez wpływu na rozstrzygnięcie sprawy, pozostają zarzuty strony, dotyczące treść zawartej umowy cywilnoprawnej oraz nieustalenia przez organy podatkowe czy spełnia przesłanki umowy darowizny w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego.

Sąd nie dopatrzył się również w postępowaniu organów podatkowych uchybień w prowadzonym postępowaniu podatkowym.Jak wynika z akt sprawy postępowanie to zostalo przeprowadzone zgodnie z zasadmi określonymi w przepisach O.p. w szczególności w art.122 , art.187 i art.191 O.p.

Z tych wszystkich względów Sąd na podstawie art.151 p.p.s.a. skargę oddalił.