I SA/Wa 2302/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-02-07Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Aneta Wirkowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku adwokata L. K. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odmówić przyznania wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2302/13 odrzucił skargę M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.
W dniu 23 grudnia 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął wniosek ustanowionego z urzędu pełnomocnika skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz pismo z dnia 13 grudnia 2013 r., będące uzupełnieniem skargi, w którym pełnomocnik zawarł jednocześnie wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2014 r. Sąd odmówił przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, a także stawki minimalne opłat za czynności adwokackie określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
W myśl § 20 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. W orzecznictwie podkreśla się, że z treści powyższego przepisu wynika, iż aby Skarb Państwa mógł wypłacić wynagrodzenie wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi konieczne jest złożenie oświadczenia o wskazanej treści, gdyż pozwala to w istocie określić zakres, w jakim wynagrodzenie musi zostać pokryte przez Skarb Państwa. Innymi słowy złożenie wskazanego oświadczenia, stanowi konieczną przesłankę warunkującą przyznanie pełnomocnikowi wyznaczonemu z urzędu stosownego wynagrodzenia (postanowienie NSA z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. akt II GZ 273/09 – Lex nr 582846, postanowienie SN z 14 października 1998 r. sygn. akt II CKN 687/98). Jak wynika tymczasem z akt rozpoznawanej sprawy wyznaczony z urzędu pełnomocnik w złożonym wniosku nie zawarł oświadczenia, o którym mowa w § 20 powołanego rozporządzenia. Brak było zatem podstaw do jego uwzględnienia.
W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Aneta Wirkowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku adwokata L. K. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odmówić przyznania wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2302/13 odrzucił skargę M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.
W dniu 23 grudnia 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął wniosek ustanowionego z urzędu pełnomocnika skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz pismo z dnia 13 grudnia 2013 r., będące uzupełnieniem skargi, w którym pełnomocnik zawarł jednocześnie wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2014 r. Sąd odmówił przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, a także stawki minimalne opłat za czynności adwokackie określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
W myśl § 20 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. W orzecznictwie podkreśla się, że z treści powyższego przepisu wynika, iż aby Skarb Państwa mógł wypłacić wynagrodzenie wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi konieczne jest złożenie oświadczenia o wskazanej treści, gdyż pozwala to w istocie określić zakres, w jakim wynagrodzenie musi zostać pokryte przez Skarb Państwa. Innymi słowy złożenie wskazanego oświadczenia, stanowi konieczną przesłankę warunkującą przyznanie pełnomocnikowi wyznaczonemu z urzędu stosownego wynagrodzenia (postanowienie NSA z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. akt II GZ 273/09 – Lex nr 582846, postanowienie SN z 14 października 1998 r. sygn. akt II CKN 687/98). Jak wynika tymczasem z akt rozpoznawanej sprawy wyznaczony z urzędu pełnomocnik w złożonym wniosku nie zawarł oświadczenia, o którym mowa w § 20 powołanego rozporządzenia. Brak było zatem podstaw do jego uwzględnienia.
W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.
