II SA/Rz 592/14

Uzasadnienie

II SA/Rz 592/14

UZASADNIENIE

Przedmiotem skargi A. Sp. z o.o. w [...], zwanej dalej "Spółką" jest decyzja Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii, zwanego dalej WLW z dnia [...] marca 2014r., nr [...], znak [...], wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267), zwanej dalej "k.p.a." w związku z art. 4, art. 19, ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006r. Nr 17, poz. 127, ze zmianami); art. 2, art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 5 lit. a oraz art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010r. Nr 112, poz. 744, z późn. zm.); art. 6 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) Nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U.UE.L.2004.139.1, z późn. zm.); § 1 ust. 1 pkt 2 lit. c i lit. d rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 marca 2013r. w sprawie wymagań, jakie powinien spełniać projekt technologiczny zakładu, w którym ma być prowadzona działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2013 r. poz. 434).

Ww. decyzją utrzymano w mocy decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii nr [...] z dnia [...] stycznia 2014r., znak: [...], odmawiającą Spółce zatwierdzenia projektu technologicznego z dnia [...] października 2013r., znak: [...]

Z akt sprawy wynika, że postępowanie toczyło się na wniosek Spółki, który wpłynął do organu I instancji w dniu [...] listopada 2013r. którym zwróciła się o zatwierdzenie aneksu do projektu technologicznego zatwierdzonego wcześniej wydaną decyzją z dnia [...] sierpnia 2008r. znak: [...] wraz dołączonymi załącznikami, tj. mapą zagospodarowania terenu, rzutami poziomymi kondygnacji z zaznaczeniem poszczególnych pomieszczeń i ich funkcji, wykazem maszyn i urządzeń, stanowisk pracy, rzutem parteru i piętra, kopią decyzji o warunkach zabudowy oraz kserokopią potwierdzenia wniesionej opłaty skarbowej za wydanie decyzji.

Pismem z dnia [...] listopada 2013r., znak: [...], organ I instancji wezwał spółkę do pisemnego uzupełnienia braków w złożonym wniosku dotyczącym zarówno części opisowej planu technologicznego zakładu, jak również części graficznej tego planu. W motywach rozstrzygnięcia organ podał, brak przedstawienia w dalszym ciągu w części graficznej projektu technologicznego: oznaczonych numerami punktów poboru wody zimnej, gorącej oraz zmieszanej (wykonane w skali 1:100 albo 1:200), w pomieszczeniach produkcyjnych znajdujących się na parterze zakładu oraz układu dróg przemieszczania dodatków technologicznych i opakowań. Ponadto, organ I instancji stwierdził również występowanie niezgodności dotyczącej drogi przepływu surowca od miejsca przyjęcia do zakładu przedstawionej w załączniku nr 5 z jej opisem zawartym w złożonym przez spółkę wniosku z dnia [...] października 2013r. oraz w dokumentach uzupełniających ten wniosek z dnia [...] grudnia 2013r.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji Spółka wniosła o jej uchylenie oraz wydanie decyzji zatwierdzającej zmiany do projektu technologicznego. Podniosła, że od maja ubiegłego roku stara się o zatwierdzenie aneksu do projektu technologicznego dla zakładu zlokalizowanego w T. 761, zaś sam projekt technologiczny został już zatwierdzony wcześniej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2008r., znak: [...]. Żądanie przez organ I instancji ponownego zatwierdzenia spraw, które jej zdaniem zostały już rozstrzygnięte wcześniej ostateczną decyzją, może ewentualnie skutkować stwierdzeniem nieważności kolejnej decyzji po myśli art. 156 k.p.a.

Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją z dnia [...] marca 2014r., nr [...], znak [...], wskazaną na wstępie WLW wskazał, że organ I instancji działał prawidłowo. Opierając się na przepisach zawartych w art. 19 ustawy z dnia 16 grudnia 2005r. o produktach pochodzenia zwierzęcego ocenił w sposób właściwy zgromadzone dokumenty w sprawie i wskazał prawidłową podstawę prawną rozstrzygnięcia, jak również dokonał w sposób właściwy uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji. Organ I instancji wobec zaistniałej sytuacji, czyli występujących braków w złożonym przez spółkę wniosku o zatwierdzenie projektu technologicznego zakładu, nie mógł dokonać oczekiwanego przez spółkę zatwierdzenia w drodze decyzji, gdyż stosownie do przepisu art. 19 powołanej ustawy powiatowy lekarz weterynarii zatwierdza taki projekt tylko wtedy, jeżeli odpowiada on wymaganiom określonym w przepisach wydanych na podstawie ustawy. Stosownie do treści art. 19 ust. 3 tej ustawy obowiązki te stosuje się odpowiednio do zmiany sposobu użytkowania zakładu lub jego części, w szczególności zakresu i wielkości produkcji lub wyposażenia pomieszczeń produkcyjnych. Złożony przez spółkę wniosek o zatwierdzenie projektu technologicznego pomimo jego częściowego uzupełnienia, w dalszym ciągu nie spełniał wymagań określonych w § 1 ust. 1 pkt 2 lit. c i lit. d rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wymagań, jakie powinien spełniać projekt technologiczny zakładu, w którym ma być prowadzona działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego w zakresie opisanym w uzasadnieniu decyzji organu I instancji, a tym samym nie mógł być zatwierdzony zgodnie z wymogami prawa obowiązującego w tym zakresie.

Ponadto organ II instancji zaznaczył, że odwołanie jest środkiem zaskarżenia decyzji wydanej przez organ I instancji, a zatem instytucją procesową, za pomocą której uprawnione podmioty mogą żądać weryfikacji rozstrzygnięć administracyjnych. Istotą odwołania jest żądanie oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji, nie zaś żądanie ponownego rozpatrzenia sprawy administracyjnej, a co za tym idzie organ odwoławczy jest obowiązany ustosunkować się do treści rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonej decyzji, nie zaś ponownie rozpatrywać sprawę.

Spółka złożyła skargę na decyzję WLW z dnia [...] marca 2014r., nr [...] znak: [...] zaskarżając ją w całości i zarzucając jej:

l. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

- art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005r. produktach pochodzenia zwierzęcego poprzez utrzymanie w mocy przez organ II instancji decyzji organu I instancji podczas, gdy projekt technologiczny zakładu został już zatwierdzony decyzją wydaną przez Powiatowego Lekarza Weterynarii z dnia [...] sierpnia 2008r., nr [...], a złożony do zatwierdzenia aneks do w/w projektu technologicznego nie prowadzi do zmiany sposobu użytkowania zakładu czy też jego części;

II naruszenie przepisów postępowania, tj.:

- art. 140 k.p.a. poprzez brak ponownego rozpoznania wy przez organ II instancji, ograniczenie się do weryfikacji decyzji wydanej przez organ I instancji bez przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego;

- art. 107 § 3 k.p.a. poprzez sporządzenie uzasadnienia, z którego nie wynika jakimi przesłankami kierował się organ II instancji wydając przedmiotową decyzję, brak wszechstronnego rozważenia wszelkich okoliczności faktycznych sprawy, a w szczególności brak jest w uzasadnieniu decyzji odniesienia się do zarzutów strony podniesionych w odwołaniu od decyzji organu;

- art. 7 k.p.a., art. 8 k.p.a. w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. poprzez nierozpatrzenie przez organ II instancji w sposób wszechstronny i wyczerpujący, a w szczególności organ niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy poprzez pominięcie, iż w niniejszej sprawie został już zatwierdzony projekt technologiczny przez organ I instancji decyzją z dnia [...] sierpnia 2008r., który to odnosi się do tego samego zakładu, a złożony do zatwierdzenia aneks do projektu technologicznego z dnia [...] października 2013r. nie prowadzi do zmiany sposobu użytkowania Zakładu, czy też jego części.

Mając na uwadze podniesione zarzuty wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji I instancji, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy [...] Wojewódzkiemu lekarzowi Weterynarii do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie od organu administracji publicznej na rzecz skarżącego kosztów postępowania wg norm przepisanych

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie z przyczyn podniesionych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje;

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 oz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, która to kontrola dokonywana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Polega ona na badaniu czy organy administracji w toku rozpoznawania sprawy nie naruszyły prawa materialnego i procesowego w stopniu określonym w art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270). Badając legalność zaskarżonej decyzji w oparciu o powyższe regulacje i w granicach sprawy – nie będąc po myśli art. 134 § 1 p.p.s.a. związanym jej zarzutami – Sąd uznał, iż skarga jest zasadna. Zaskarżona decyzja narusza przepisy prawa procesowego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Jedną z zasad postępowania administracyjnego jest konstytucyjna zasada dwuinstancyjności – art. 15 k.p.a. Konstytucja RP w art. 78 stanowi "każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji". Ta zasada jest realizowana w postępowaniu administracyjnym poprzez art. 15 K.p.a. Z zasady tej wynika, że każda sprawa administracyjna jest dwukrotnie rozpoznawana i rozstrzygana. Dwukrotne rozpoznawanie i rozstrzyganie oznacza obowiązek przeprowadzenia dwukrotnie postępowania wyjaśniającego.

Przedmiotem postępowania odwoławczego nie jest weryfikacja decyzji organu pierwszej instancji lecz ponowne rozpoznanie sprawy administracyjnej. Do uznania, że zasada dwuinstancyjności została zachowana nie wystarcza, aby zapadły rozstrzygnięcia dwóch organów różnych stopni.

Koniecznym jest aby rozstrzygnięcia te były poprzedzone przez każdy z organów postępowaniem umożliwiającym ponowną ocenę dowodów.

W przedmiotowej sprawie do odwołania od decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii z dnia [...] stycznia 2014 r. dołączono załączniki graficzne oraz opis, następnie wraz z pismem z dnia [...] lutego 2014 r. skierowanym do organu odwoławczego doręczono kolejne załączniki.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] marca 2014 roku organ uznał, że postępowanie odwoławcze nie może polegać na ponownym badaniu nadesłanych dokumentów, jego zadaniem jest "ocena prawidłowości zaskarżonej decyzji". Wynika z tego, że organ odwoławczy nie przeprowadził postępowania wyjaśniającego, co narusza zasadę dwuinstancyjności. W następstwie tego naruszenia organ naruszył przepisy dotyczące postępowania dowodowego, a to art. 7 i 77 § 1 k.p.a.

Pierwszy z nich będący jedną z zasad ogólnych postępowania, a mianowicie organy mają obowiązek podejmować wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego.

Realizacją zasady prawdy obiektywnej zapewniając przede wszystkim gwarancje zawarte w przepisach dotyczących postępowania dowodowego wg art. 77 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej jest obowiązany podjąć ciąg czynności procesowych mających na celu zebranie całego materiału dowodowego a następnie rozpatrzyć cały materiał dowodowy.

Zatem w postępowaniu odwoławczym prawidłowo prowadzonym koniecznym jest by rozstrzygnięcia te były poprzedzone przez każdy z organów postępowaniem umożliwiającym ponowną ocenę dowodów. "Wydanie decyzji z pogwałceniem zasady dwuinstancyjności godzi w podstawowe prawa i gwarancje procesowe obywatela".

Wobec tego uwzględniono skargę podzielając jej zarzuty i na podstawie art. 145 § 1 pkt 1c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270) w zw. z art. 15 k.p.a., art. 7 k.p.a. i art. 77 § 1 k.p.a. orzeczono jak w sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 i 205 § 1 cyt. ustawy.

Ze względu na charakter rozstrzygnięcia nie orzekano o tymczasowej ochronie na podstawie art. 152 p.p.s.a.