III SA/Wa 2043/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-02-20Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Bożena Dziełak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 20 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Dziełak, , po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zawieszenie postępowania w sprawie ze skargi A. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie: określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2000 r. postanawia zawiesić postępowanie sądowe
Uzasadnienie
Skarżąca – A. S.A. z siedzibą w W. , pismem z 11 lipca 2013 r. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. – dalej "SKO" z [...] czerwca 2013 r., utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta W. z [...] grudnia 2005 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości na 2000 r. Zarzuciła m.in. naruszenie art. 208 § 1 w związku z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, przez brak uchylenia decyzji organu I instancji i umorzenia postępowania w sprawie w sytuacji, gdy wydanie zaskarżonej decyzji było wydaniem nowej decyzji orzekającej, co do istoty sprawy, w warunkach niedopuszczalności z uwagi na upływ terminu przedawnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), - dalej "p.p.s.a.", sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sadowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Sądowi z urzędu wiadomym jest, że 19 czerwca 2013 r., w sprawie o sygn. akt II FSK 513/13, Naczelny Sąd Administracyjny postanowił przedstawić składowi siedmiu sędziów tego sądu do rozstrzygnięcia następujące zagadnienie prawne: "Czy w świetle art. 70 § 1 i art. 208 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2005 r. dopuszczalne jest w każdym czasie prowadzenie postępowania podatkowego i orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, które wygasło przez zapłatę (art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej)?".
W ocenie Sądu analiza stanu faktycznego, w którym wydana została zaskarżona decyzja SKO w W. , nie pozostawia wątpliwości, iż przypadek, którego dotyczy ww. zagadnienie prawne, zachodzi w sprawie niniejszej. Rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego, dotyczącego dopuszczalności prowadzenia postępowania podatkowego w każdym czasie i orzekania o wysokości zobowiązania podatkowego, które wygasło przez zapłatę, będzie miało zasadnicze znaczenie dla rozpoznawanej sprawy. Dotyczy ono bowiem stosowania przepisów odnoszących się do zobowiązań podatkowych w ogóle, a nie tylko zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych. W ramach dążenia do zapewnienia stabilności orzeczniczej sądów niezbędne jest zatem oczekiwanie na stanowisko NSA w powyższej kwestii.
Zauważyć należy ponadto, że SKO decyzją z [...] maja 2007 r. stwierdziło nieważność decyzji SKO z [...] kwietnia 2006 r., uchylającej w całości ww. decyzję Prezydenta W. z [...] grudnia 2005 r. i umarzającej postępowanie jako bezprzedmiotowe. Według stanowiska SKO, zawartego w ww. decyzji, wydanej w trybie nadzwyczajnym, nieprawidłowym było stwierdzenie zawarte w decyzji z [...] kwietnia 2006 r., że przedmiotowe zobowiązanie wygasło na skutek przedawnienia. Skarżąca wpłaciła 129.014,30 zł tytułem wykonania decyzji Prezydenta W. , a zatem przedmiotowe zobowiązanie wygasło na skutek zapłaty (art. 59 § 1 Ordynacji podatkowej) i nie mogło wygasnąć ponownie na skutek przedawnienia (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej).
Sąd zauważa ponadto, że na chwilę obecną w obrocie prawnym funkcjonuje uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 grudnia 2012 r. o sygn. akt I FPS 1/12, również dotycząca wyżej omawianej kwestii. W uchwale tej stwierdzono, iż w świetle art. 70 § 1 i art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2005 r., po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalne prowadzenie postępowania podatkowego i orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego, które wygasło przez zapłatę. Jest to stanowisko niekorzystne dla Skarżącej. Tym bardziej zasadne jest więc zawieszenie postępowania w rozpoznawanej sprawie – do czasu podjęcia nowej uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Bożena Dziełak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 20 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Dziełak, , po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zawieszenie postępowania w sprawie ze skargi A. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie: określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2000 r. postanawia zawiesić postępowanie sądowe
Uzasadnienie
Skarżąca – A. S.A. z siedzibą w W. , pismem z 11 lipca 2013 r. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. – dalej "SKO" z [...] czerwca 2013 r., utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta W. z [...] grudnia 2005 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości na 2000 r. Zarzuciła m.in. naruszenie art. 208 § 1 w związku z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, przez brak uchylenia decyzji organu I instancji i umorzenia postępowania w sprawie w sytuacji, gdy wydanie zaskarżonej decyzji było wydaniem nowej decyzji orzekającej, co do istoty sprawy, w warunkach niedopuszczalności z uwagi na upływ terminu przedawnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), - dalej "p.p.s.a.", sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sadowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Sądowi z urzędu wiadomym jest, że 19 czerwca 2013 r., w sprawie o sygn. akt II FSK 513/13, Naczelny Sąd Administracyjny postanowił przedstawić składowi siedmiu sędziów tego sądu do rozstrzygnięcia następujące zagadnienie prawne: "Czy w świetle art. 70 § 1 i art. 208 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2005 r. dopuszczalne jest w każdym czasie prowadzenie postępowania podatkowego i orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, które wygasło przez zapłatę (art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej)?".
W ocenie Sądu analiza stanu faktycznego, w którym wydana została zaskarżona decyzja SKO w W. , nie pozostawia wątpliwości, iż przypadek, którego dotyczy ww. zagadnienie prawne, zachodzi w sprawie niniejszej. Rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego, dotyczącego dopuszczalności prowadzenia postępowania podatkowego w każdym czasie i orzekania o wysokości zobowiązania podatkowego, które wygasło przez zapłatę, będzie miało zasadnicze znaczenie dla rozpoznawanej sprawy. Dotyczy ono bowiem stosowania przepisów odnoszących się do zobowiązań podatkowych w ogóle, a nie tylko zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych. W ramach dążenia do zapewnienia stabilności orzeczniczej sądów niezbędne jest zatem oczekiwanie na stanowisko NSA w powyższej kwestii.
Zauważyć należy ponadto, że SKO decyzją z [...] maja 2007 r. stwierdziło nieważność decyzji SKO z [...] kwietnia 2006 r., uchylającej w całości ww. decyzję Prezydenta W. z [...] grudnia 2005 r. i umarzającej postępowanie jako bezprzedmiotowe. Według stanowiska SKO, zawartego w ww. decyzji, wydanej w trybie nadzwyczajnym, nieprawidłowym było stwierdzenie zawarte w decyzji z [...] kwietnia 2006 r., że przedmiotowe zobowiązanie wygasło na skutek przedawnienia. Skarżąca wpłaciła 129.014,30 zł tytułem wykonania decyzji Prezydenta W. , a zatem przedmiotowe zobowiązanie wygasło na skutek zapłaty (art. 59 § 1 Ordynacji podatkowej) i nie mogło wygasnąć ponownie na skutek przedawnienia (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej).
Sąd zauważa ponadto, że na chwilę obecną w obrocie prawnym funkcjonuje uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 grudnia 2012 r. o sygn. akt I FPS 1/12, również dotycząca wyżej omawianej kwestii. W uchwale tej stwierdzono, iż w świetle art. 70 § 1 i art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2005 r., po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalne prowadzenie postępowania podatkowego i orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego, które wygasło przez zapłatę. Jest to stanowisko niekorzystne dla Skarżącej. Tym bardziej zasadne jest więc zawieszenie postępowania w rozpoznawanej sprawie – do czasu podjęcia nowej uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.
