II SAB/Go 7/14

Uzasadnienie

II SAB/Go 7/14

Uzasadnienie

M Spółka Jawna (dalej: skarżąca, spółka, strona), reprezentowana przez adwokata D.K. wniosła skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w sprawie przyznania pomocy w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2011.

Skarga została wywiedziona na tle następującego stanu faktycznego sprawy.

Wnioskiem z dnia [...] maja 2011 r. J.B. wystąpił do Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o przyznanie w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2011.

Umową z dnia [...] maja 2011r. J.B. przekazał z dniem [...] maja 2011r. gospodarstwo rolne spółce M Spółka Jawna wraz ze wszystkimi zobowiązaniami i korzyściami wynikającymi z realizowanych programów dla przejmowanego przedsiębiorstwa w związku z czym M Spółka Jawna wstąpiła do postępowania z wniosku o płatność w miejsce przekazującego.

20 lutego 2013r. skarżąca spółka wniosła do Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika Biura Powiatowego ARiMR, w którym wskazała, że organ nie podejmował żadnych czynności w sprawie w tym ani razu nie zawiadomił strony o przyczynach niezałatwienia sprawy w terminie i nie wyznaczał kolejnych terminów załatwienia sprawy. W ocenie skarżącej spółki Kierownik Biura Powiatowego ARiMR dopuścił się rażącego naruszenia przepisów dotyczących załatwiana spraw, wskazanych w rozdziale 7 K.p.a., a postępowanie prowadzone jest przewlekle i nieudolne.

Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r., na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a., zawiesił postępowanie administracyjne w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2011.

W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że do Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wpłynęło pismo Prokuratora Rejonowego, z którego wynika, iż organ ten prowadzi śledztwo w sprawie wyłudzenia dopłat unijnych od 2004r. do 2011r. w zakresie obejmującym także grunty deklarowane do płatności przez J.B. wobec czego zachodzi konieczność uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego tj. śledztwa dotyczącego wyłudzenia dopłat unijnych.

Zawiadomieniem z dnia [...] marca 2013r. Dyrektor Oddziału Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zawiadomił J.B. o wszczęciu postępowania administracyjnego z urzędu w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia nr [...] z dnia [...] marca 2012r. Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa dotyczącego zawieszenia postępowania w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2011.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa poinformował stronę, że z uwagi na skomplikowany charakter sprawy wymagający przeprowadzenia szeregu ustaleń termin załatwienia rozpatrzenie zażalenia nastąpi do dnia 4 maja 2013 r.

Postanowieniem nr [...] Dyrektor Oddziału Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa stwierdził nieważność postanowienia z dnia [...] marca 2012r. o zawieszeniu postępowania wydanego przez Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wobec skierowania tego postanowienia do J.B. zamiast do M Spółka Jawna, która wstąpiła do postępowania w jego miejsce.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2013r. Dyrektor Oddziału Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa uznał zażalenie spółki za uzasadnione i wyznaczył termin miesięczny do załatwienia przez Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa sprawy z wniosku na rok 2011 złożonego przez M Spółka Jawna.

Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa postanowieniem z [...] maja 2013r. nr [...] ponownie zawiesił postępowanie administracyjne wskazując w uzasadnieniu, iż do Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wpłynął akt oskarżenia z Sądu Okręgowego przeciwko m.in. J.B. wobec czego wydanie decyzji w sprawie zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego.

W dniu 12 czerwca 2013 r. pełnomocnik skarżącej spółki wniósł zażalenie na postanowienie Kierownika Biura Powiatowego ARiMR z dnia [...] maja 2013 r. w przedmiocie zawieszenia z urzędu postępowania. Podniósł, że na skutek przekazania gospodarstwa rolnego spółce M toczące się postępowanie karne przeciwko J.B. nie ma żadnego wpływu na rozpoznanie wniosku o przyznanie płatności.

Pismem z dnia [...] lipca 2013 r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR poinformował pełnomocnika skarżącej, że w przedmiotowej sprawie, ze względu na skomplikowany charakter sprawy wymagającej przeprowadzenia szeregu ustaleń termin załatwienia sprawy został przekroczony, a wydanie decyzji nastąpi do dnia 20 sierpnia 2013 r.

Postanowieniem z [...] sierpnia 2013r. Dyrektor Oddziału Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa uchylił postanowienie Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] maja 2013r. w przedmiocie zawieszenia postępowania uznając iż organ I instancji nie wyjaśnił jaki wpływ będą miały ustalenia rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego Wydział Karny w sprawie przeciwko m.in. J.B. na ustalenia w przedmiocie wniosku skarżącej o przyznanie płatności na rok 2011 złożony przez M Spółka Jawna.

Pismem z dnia [...] września 2013 r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR poinformował pełnomocnika skarżącej, że nowy termin załatwienia wydania decyzji to 25 październik 2013 r.

W dniu 27 września 2013 r. pełnomocnik skarżącej wniósł do Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika Biura Powiatowego ARiMR wskazując, że organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie ograniczając się jedynie do informacji o dodatkowych terminach podczas gdy decyzja winna być wydana dwa lata wcześniej.

Pismem z [...] października 2013r. skarżącą poinformowano o tym, iż nie zostały zakończone niezbędne kontrole wobec czego wydanie decyzji nastąpi do 25 listopada 2013r.

Postanowieniem z [...] listopada 2013r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR postanowił przeprowadzić dowód z dokumentów tj. protokołów z zeznań świadków i podejrzanych (oskarżonych, zgromadzonych w toku postępowania prokuratorskiego i sądowego (sygn. akt [...]) i wyznaczył nowy termin załatwienia sprawy na 7 stycznia 2014r.

Postanowieniem z [...] listopada 2013r. Dyrektor Oddziału Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa uznał zażalenia na przewlekłe prowadzenie postępowania za nieuzasadnione i odmówił wyznaczenia terminu do załatwienia sprawy. Organ odwoławczy wskazał, że wyznaczenie dodatkowego terminu załatwienia sprawy jest niemożliwe ponieważ w dniu [...] listopada 2013 r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR wydał postanowienie nr [...] o przeprowadzeniu dowodu i wyznaczeniu terminu do załatwienia sprawy. W ocenie Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR czynności podejmowane przez Kierownika Biura Powiatowego ARiMR są istotne dla merytorycznego załatwienia sprawy, jak również nie można przypisać tym czynnościom pozornego charakteru. Ponadto wskazał, iż organ I instancji zawiadamiał stronę, na podstawie art. 36 kpa, o przyczynach niezałatwienia sprawy w terminie i wyznaczał kolejne terminy.

M Spółka Jawna, reprezentowana przez adwokata, wniosła do tutejszego Sądu skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika Biura Powiatowego ARiMR zarzucając obrazę przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj:

- art. 35 i 36 K.p.a. poprzez rażące przekroczenie terminów załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym,

- art. 12 k.p.a. polegające na jego nie zastosowaniu, skutkującym niewnikliwym i powolnym postępowaniem i nie posługiwaniu się najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy,

Pełnomocnik skarżącej wniósł o zobowiązanie Kierownika Biura Powiatowego ARiMR do rozpoznania wniosku i wydania decyzji w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2011 w terminie dwóch tygodni od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem oraz zasądzenie do organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając skargę pełnomocnik skarżącej wskazał, że w okresie od złożenia wniosku organ nie dokonał żadnej merytorycznej czynności a całe postępowanie jest przewlekłe i nieudolne.

W odpowiedzi na skargę Kierownik Biura Powiatowego ARiMR wniósł o jej oddalenie lub odrzucenie. Organ wskazał, że zawiadamiał skarżącą o niezałatwieniu sprawy w terminie wraz z podaniem nowego terminu załatwienia sprawy. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR stwierdził, że podejmował czynności procesowe zmierzające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, a czynnościom tym nie można przypisać charakteru pozornego, albowiem zmierzały do wyeliminowania stwierdzonych w toku postępowania wad formalnych wniosku, jak i pozostałej dokumentacji zgromadzonej w przedmiotowej sprawie.

Dalej Kierownik Biura Powiatowego ARiMR wskazał, że w dniu [...] listopada 2013r. wydał postanowienie o przeprowadzeniu dowodu z protokołów zeznań świadków i oskarżonych, zgromadzonych w toku postępowania prokuratorskiego i sądowego w sprawie karnej pod sygn. akt [...]. Agencja wystąpiła do Sądu Okręgowego o przekazanie kopii ww. dokumentów. Stanowiło to wypełnienie wskazań Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. zawartych np. w wyroku z dnia 8 sierpnia 2013 r. (sygn. akt II SA/Go 532/13) celem wykazania bezpośredniości związku pomiędzy sprawą karną i administracyjną co ma kluczowe znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż z treści załączonego do akt administracyjnych aktu oskarżenia, wynikało, że zarzuty stawiane skarżącej dotyczą płatności uzyskanych za lata 2004-2010, a zatem nie obejmują roku, którego dotyczy niniejsza sprawa administracyjna, w szczególności nie staje ona pod zarzutem usiłowania wyłudzenia płatności.

Kierownik Biura Powiatowego ARiMR wskazał także, iż zgodnie z art. 19 ust. 7 ustawy z dnia 26 stycznia 2007r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego zawiadamiał skarżącą o niezałatwieniu sprawy w terminie wraz z podaniem nowego terminu załatwienia sprawy. Zdaniem organu czynności procesowe polegające na zawiadamianiu skarżącej o niezałatwienia sprawy w terminie i wskazaniu nowego terminu załatwienia sprawy stanowi o braku bezczynności organu i przewlekłości prowadzonego postępowania. Czynności te wypełniały dyspozycję wynikającą z art. 36 kpa i art. 19 ust. 7 ustawy z dnia 26 stycznia 2007r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.

Organ zwrócił uwagę na szczególnie skomplikowany charakter sprawy, w tym kwestię autentyczności podpisu skarżącej na wniosku wskazując, że było to przedmiotem dochodzenia ze strony organów ścigania. Zauważył, że ze względu na brak autentycznego podpisu skarżącej na wniosku o przyznanie płatności, nie mógł rozpoznać wniosku pod kątem merytorycznym, w tym rozpoznać dokumentów przedłożonych przez skarżącą na późniejszym etapie postępowania, do czasu uzupełnienia oryginalnego podpisu na wniosku pomocowym. Brak takiego podpisu oznaczał bowiem brak formalny uniemożliwiający załatwienie sprawy do czasu jego usunięcia.

Z notatki urzędowej sporządzonej przez pracownika Sądu w dniu 27 lutego 2014 r., na okoliczność rozmowy telefonicznej przeprowadzonej z pracownikiem Biura Powiatowego ARiMR wynika, że w sprawie nie została jeszcze wydana decyzja.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej.

Z kolei zgodnie z regulacją art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – powoływanej dalej jako "P.p.s.a.") kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a. Uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania sąd zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1 P.p.s.a.). Natomiast w razie nieuwzględnienia skargi, sąd ją oddala (art. 151 P.p.s.a.).

Zauważyć również należy, że sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 P.p.s.a.).

Stosownie do art. 52 § 1 i § 2 P.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

W myśl art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 – powoływanej dalej jako "K.p.a.") na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Podkreślić należy, że w przypadku skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania, warunek formalny do wniesienia skargi do sądu administracyjnego stanowi wyłącznie złożenie zażalenia w trybie art. 37 K.p.a. Nie ma zatem znaczenia to czy zażalenie takie zostało rozpatrzone oraz stanowisko jakie zajął organ wyższego stopnia w danej sprawie.

W przedmiotowej sprawie skarżąca spełniła wszystkie warunki formalne umożliwiające rozpoznanie skargi bowiem w piśmie z dnia [...] września 2013r. wniosła do Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika Biura ARiMR w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2011.

Zauważyć również trzeba, że ustawodawca stosunkowo niedawno wprowadził możliwość złożenia skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania, tj. ustawą z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2011 nr 6, poz. 18 ze zm.). Na skutek tej nowelizacji zaistniała konieczność reinterpretacji pojęcia "bezczynności", poprzez ograniczenie jego rozumienia do niewydania w terminie decyzji lub postanowienia, względnie aktu lub czynności wskazanych w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. (por. wyrok NSA z 5 lipca 2012 r. sygn. akt II OSK 1031/12 dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej cbois.nsa.gov.pl). Nadto pojęcie przewlekłego prowadzenia postępowania nie zostało zdefiniowane w ustawie. W doktrynie przyjmuje się, że jest to postępowanie prowadzone w sposób nieefektywny poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywaniu czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz Wydanie 5, Warszawa 2012, str. 44; J. Drachal J. Jagielski, R. Stankiewicz. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Warszawa 2011, str. 69-70), ewentualnie mnożenie przez organ czynności dowodowych ponad potrzebę wynikającą z istoty sprawy. Pojęcie "przewlekłość postępowania" obejmować będzie zatem opieszałe, niesprawne i nieskuteczne działanie organu, w sytuacji, gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym, jak również nieuzasadnione przedłużanie terminu załatwienia sprawy (por. wyrok NSA z 13 sierpnia 2013 r. sygn. akt II OSK 549/13 dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej cbois.nsa.gov.pl).

W świetle wyżej wskazanych definicji stwierdzić należało, że w rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia z przewlekłością postępowania.

Postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie zostało wszczęte na skutek wniosku skarżącej z dnia [...] maja 2011 r. o przyznanie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2011.

W odpowiedzi na skargę organ wskazał jedynie na fakt wydania postanowienia przez Kierownika Biura Powiatowego ARiMR postanowienia dowodowego z dnia [...] listopada 2013r. oraz wystosowywania do skarżącej zawiadomień o terminie załatwienia sprawy. Jednocześnie wskazał, że prowadzone postępowania karne nie dotyczą bezpośrednio spółki oraz okresu do którego odnosi się wniosek o płatność zaznaczając jedynie, iż "w sprawie niewykluczone jest rozszerzenie aktu oskarżenia również o lata następne, w których osoby objęte aktem oskarżenia ([...]) złożyły wnioski o przyznanie dopłat". W toku postępowania Kierownik Biura Powiatowego ARiMR wielokrotnie informował skarżącą o niezałatwieniu sprawy w terminie, tj. w pismach z dni: [...] października 2013r., [...] września 2013r., [...] lipca 2013r., [...] kwietnia 2013r. oraz w postanowieniach organu II instancji z dnia [...] listopada 2013r. o przeprowadzeniu dowodów i z dnia [...] kwietnia 2013r. za każdym razem wskazując, że w przedmiotowej sprawie nie zostały jeszcze zakończone niezbędne kontrole z uwagi na skomplikowany charakter sprawy oraz toczące się postępowanie w sprawie nienależnie pobranych płatności. Niemniej jednak w aktach administracyjnych niniejszej sprawy, prócz kolejnych zawiadomień o niezałatwieniu sprawy w terminie i wskazywaniu nowych terminów, brak jest jakichkolwiek dokumentów świadczących o czynnościach merytorycznych podejmowanych w tym czasie przez organ.

Wskazać należy, że zgodnie z regulacją art. 36 K.p.a. o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 lub w przepisach szczególnych organ administracji publicznej jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy.

Podobne brzmienie mają powoływane przez organ przepisy ustawy z 26 stycznia 2007r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego. Zgodnie z treścią tej regulacji o niezałatwieniu sprawy dotyczącej płatności do dnia 1 marca roku następnego po roku złożenia wniosku, należy zawiadomić rolnika z podaniem przyczyny zwłoki i wskazaniem nowego terminu załatwienia sprawy. Zauważyć trzeba, że wskazana w art. 36 K.p.a. możliwość informowania strony o niezałatwieniu sprawy w terminie i wyznaczeniu nowego terminu, ma charakter wyjątkowy i nie może być przez organy nadużywana. Zgodnie bowiem z regulacją art. 12 § 1 K.p.a. organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia. Nadto w myśl art. 35 § 1 K.p.a. organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone w oparciu o dowody przedstawione przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub w oparciu o fakty i dowody powszechnie znane albo znane z urzędu organowi, przed którym toczy się postępowanie, bądź możliwe do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza ten organ (§ 2). Z kolei załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania (§ 3)

O ile przepisy K.p.a. oraz wskazanej ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego nie nakazują organowi, który informuje o niezałatwieniu sprawy w terminie, wskazywania dokładnie jakie jeszcze czynności w sprawie zamierza podjąć to powinny one wynikać z akt administracyjnych danego postępowania. Strona bowiem korzystając z możliwości wglądu do akt sprawy powinna wiedzieć co w danej sprawie organ uczynił by wydać dane rozstrzygnięcie.

Z akt administracyjnych zgromadzonych przez organ w niniejszej sprawie, prócz kolejnych informacji o niezałatwieniu sprawy w terminie nie wynika by Kierownik Biura Powiatowego ARiMR podejmował jakiekolwiek czynności zmierzające do szybkiego załatwienia sprawy. Jedyną czynnością jakiej dokonywano to informowanie strony o niezałatwieniu sprawy w terminie oraz wydanie w dniu [...] listopada 2013r. postanowienia o dopuszczeniu dowodów. Również w odpowiedzi na skargę organ nie potrafił wskazać żadnej konkretnej czynności choć jak twierdził "czynności podejmowane przez Kierownika Biura Powiatowego są istotne zarówno dla merytorycznego załatwienia sprawy, jak również nie można im przypisać pozornego charakteru". Takie działanie organu zasadnie strona oceniła jako opieszałe, niesprawne i nieskuteczne oraz nie wykazujące żadnego zaangażowania organu. Wszystko to świadczy o tym, że organ nie podejmował w należyty sposób czynności zmierzających do wyjaśnienia i załatwienia sprawy.

Wobec powyższego zarzuty podniesione przez skarżącą spółkę dotyczące naruszenia przez organ art. 12 i 35 K.p.a. należało uznać za zasadne.

W ocenie Sądu postępowanie Kierownika Biura Powiatowego ARiMR prowadzone jest w sposób nieefektywny i niesprawny, co w konsekwencji stanowi, że jest ono prowadzone w sposób przewlekły. Zatem skutecznie można postawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, by zakończyło się ono w rozsądnym terminie.

Z uwagi jednak na to, że od listopada 2013 r. organ wykonuje czynności zmierzające do merytorycznego załatwienia sprawy, nie można zaistniałej przewlekłości przypisać charakteru rażącego naruszenia prawa.

Mając na uwadze wyżej wskazane okoliczności Sąd, na podstawie art. 149 § 1 P.p.s.a. zobowiązał Kierownika Biura Powiatowego ARiMR do załatwienia wniosku skarżącej w terminie miesiąca od dnia zwrotu akt administracyjnych organowi, stwierdzając jednocześnie, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt 1 i 2 wyroku). O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 i 205 § 2 P.p.s.a.