II SA/Bk 952/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
2014-03-11Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grażyna Gryglaszewska /przewodniczący/
Małgorzata Roleder /sprawozdawca/
Mirosław WincenciakSentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.),, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 marca 2014 r. sprawy ze skargi Z. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] września 2013 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie sądowe w sprawie. ,
Uzasadnienie
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] września 2013r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta B. przez Inspektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] o odmowie przyznania Z. G. świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem P. G.
Skargę na opisaną wyżej decyzję złożyła do sądu administracyjnego Z. G.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Postępowanie sądowe podlega zawieszeniu.
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W ocenie Sądu taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie.
Podstawę prawną zaskarżonej decyzji stanowił przepis art. 17 ust. 1b pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1456 ze zm.), powoływanej dalej jako u.ś.r. Powodem zaś odmowy przyznania wnioskowanego przez skarżącą świadczenia było stwierdzenie przez organy administracji, że niepełnosprawność jej syna P. G. nie powstała w warunkach określonych w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych.
W tym miejscu należy podkreślić, że została zakwestionowana konstytucyjność regulacji będącej podstawą prawną zaskarżonej decyzji i przed Trybunałem Konstytucyjnym toczy się postępowanie zarejestrowane pod sygnaturą K 38/13, zainicjowane wnioskiem złożonym przez grupę posłów na Sejm, o zbadanie zgodności art. 17 ust. 1 b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw, z art. 2 i art. 32 ust. 1 w związku z art. 69 Konstytucji RP, w zakresie nieuzasadnionego pozbawienia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, podmiotów sprawujących opiekę nad osobami, których niepełnosprawność powstała po ukończeniu przez nie osiemnastego roku życia bądź w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej po ukończeniu 25 roku życia, czym naruszone zostały zasady demokratycznego państwa prawa, w szczególności zasada sprawiedliwości społecznej oraz zasada równości wobec prawa i obowiązek zapewnienia osobom niepełnosprawnym pomocy w zabezpieczeniu egzystencji.
W ocenie Sądu wynik oceny zgodności z Konstytucją przepisu art. 17 ust. 1b ustawy, stanowiącego podstawę materialnoprawną decyzji organów administracji obu instancji w rozpoznawanej sprawie, ma znaczenie dla rozstrzygnięcia tej sprawy. W tych okolicznościach prowadzone postępowanie należało zawiesić do czasu zakończenia toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym postępowania w sprawie o sygnaturze K 38/13.
Z tych względów Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzekł, jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grażyna Gryglaszewska /przewodniczący/Małgorzata Roleder /sprawozdawca/
Mirosław Wincenciak
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.),, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 marca 2014 r. sprawy ze skargi Z. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] września 2013 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie sądowe w sprawie. ,
Uzasadnienie
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] września 2013r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta B. przez Inspektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] o odmowie przyznania Z. G. świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem P. G.
Skargę na opisaną wyżej decyzję złożyła do sądu administracyjnego Z. G.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Postępowanie sądowe podlega zawieszeniu.
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W ocenie Sądu taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie.
Podstawę prawną zaskarżonej decyzji stanowił przepis art. 17 ust. 1b pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1456 ze zm.), powoływanej dalej jako u.ś.r. Powodem zaś odmowy przyznania wnioskowanego przez skarżącą świadczenia było stwierdzenie przez organy administracji, że niepełnosprawność jej syna P. G. nie powstała w warunkach określonych w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych.
W tym miejscu należy podkreślić, że została zakwestionowana konstytucyjność regulacji będącej podstawą prawną zaskarżonej decyzji i przed Trybunałem Konstytucyjnym toczy się postępowanie zarejestrowane pod sygnaturą K 38/13, zainicjowane wnioskiem złożonym przez grupę posłów na Sejm, o zbadanie zgodności art. 17 ust. 1 b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw, z art. 2 i art. 32 ust. 1 w związku z art. 69 Konstytucji RP, w zakresie nieuzasadnionego pozbawienia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, podmiotów sprawujących opiekę nad osobami, których niepełnosprawność powstała po ukończeniu przez nie osiemnastego roku życia bądź w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej po ukończeniu 25 roku życia, czym naruszone zostały zasady demokratycznego państwa prawa, w szczególności zasada sprawiedliwości społecznej oraz zasada równości wobec prawa i obowiązek zapewnienia osobom niepełnosprawnym pomocy w zabezpieczeniu egzystencji.
W ocenie Sądu wynik oceny zgodności z Konstytucją przepisu art. 17 ust. 1b ustawy, stanowiącego podstawę materialnoprawną decyzji organów administracji obu instancji w rozpoznawanej sprawie, ma znaczenie dla rozstrzygnięcia tej sprawy. W tych okolicznościach prowadzone postępowanie należało zawiesić do czasu zakończenia toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym postępowania w sprawie o sygnaturze K 38/13.
Z tych względów Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzekł, jak w sentencji postanowienia.
