IV SAB/Wa 152/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-08-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Teresa Zyglewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 sierpnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.L. na bezczynność Rektora Uniwersytetu [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na postępowanie kanclerza uczelni postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
M. L. w piśmie z dnia 11 czerwca 2014 r. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie bezczynność Rektora Uniwersytetu [...]. Skarżący wskazał, że 29 sierpnia 2013 r. złożył skargę ustną do protokołu na postępowanie Kanclerza Uniwersytetu [...] i jak dotąd nie otrzymał odpowiedzi na skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem legalności.
Jednocześnie, stosownie do treści art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne,
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4. inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
4a)pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
5. oraz bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w tych
przypadkach.
Sądy administracyjne rozpatrują skargi na bezczynność organów lub przewlekłe prowadzenie przez nie postępowania wyłącznie w zakresie postępowań, które mogą zakończyć się wydaniem: decyzji administracyjnych, postanowień w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty oraz postanowień w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, jak również pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach, bądź też wydaniem innych aktów lub podjęciem czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Przedmiotowa skarga na bezczynność nie dotyczy postępowania, które mogłoby zakończyć się wydaniem któregokolwiek z aktów lub podjęciem czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a. Skarżący kwestionuje bezczynność Rektora Uniwersytetu [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na postępowanie pracownika uczelni kierującego jej administracją i gospodarką (at. 81 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym - Dz. U. z 2012 r., poz. 572 ze zm.). Skardze M. L. można więc przypisać co najwyżej charakter skargi wnoszonej w trybie przepisów działu VIII K.p.a.; skargi, której przedmiotem może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw (art. 227 K.p.a.).
W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest tymczasem pogląd, który podziela również Sąd w przedmiotowej sprawie, że czynności - niezależnie od formy - podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów działu VIII K.p.a., odnoszące się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym art. 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i stąd nie podlegają kognicji sądu administracyjnego. Konsekwencją tego jest, że w tym postępowaniu nie przysługuje również skarga na bezczynność (por. wydane w odniesieniu do art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm. - zachowujące aktualność w aktualnym stanie prawnym: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2000 r. sygn. akt III SAB 108/99. LEX nr 48017, a także postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 września 2004 r. sygn. akt OSK 642/04. LEX nr 160611).
Z powyższych względów należy stwierdzić, że przedmiotowa skarga na bezczynność jest niedopuszczalna.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 58 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Teresa Zyglewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 sierpnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.L. na bezczynność Rektora Uniwersytetu [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na postępowanie kanclerza uczelni postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
M. L. w piśmie z dnia 11 czerwca 2014 r. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie bezczynność Rektora Uniwersytetu [...]. Skarżący wskazał, że 29 sierpnia 2013 r. złożył skargę ustną do protokołu na postępowanie Kanclerza Uniwersytetu [...] i jak dotąd nie otrzymał odpowiedzi na skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem legalności.
Jednocześnie, stosownie do treści art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne,
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4. inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
4a)pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
5. oraz bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w tych
przypadkach.
Sądy administracyjne rozpatrują skargi na bezczynność organów lub przewlekłe prowadzenie przez nie postępowania wyłącznie w zakresie postępowań, które mogą zakończyć się wydaniem: decyzji administracyjnych, postanowień w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty oraz postanowień w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, jak również pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach, bądź też wydaniem innych aktów lub podjęciem czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Przedmiotowa skarga na bezczynność nie dotyczy postępowania, które mogłoby zakończyć się wydaniem któregokolwiek z aktów lub podjęciem czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a. Skarżący kwestionuje bezczynność Rektora Uniwersytetu [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na postępowanie pracownika uczelni kierującego jej administracją i gospodarką (at. 81 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym - Dz. U. z 2012 r., poz. 572 ze zm.). Skardze M. L. można więc przypisać co najwyżej charakter skargi wnoszonej w trybie przepisów działu VIII K.p.a.; skargi, której przedmiotem może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw (art. 227 K.p.a.).
W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest tymczasem pogląd, który podziela również Sąd w przedmiotowej sprawie, że czynności - niezależnie od formy - podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów działu VIII K.p.a., odnoszące się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym art. 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i stąd nie podlegają kognicji sądu administracyjnego. Konsekwencją tego jest, że w tym postępowaniu nie przysługuje również skarga na bezczynność (por. wydane w odniesieniu do art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm. - zachowujące aktualność w aktualnym stanie prawnym: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2000 r. sygn. akt III SAB 108/99. LEX nr 48017, a także postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 września 2004 r. sygn. akt OSK 642/04. LEX nr 160611).
Z powyższych względów należy stwierdzić, że przedmiotowa skarga na bezczynność jest niedopuszczalna.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 58 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.
