VI SA/Wa 176/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-03-17Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Dorota Wdowiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
M. K. wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej do tut. Sądu decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2013 r. w sprawie uchylenia decyzji organu I instancji i nałożenia na niego kary pieniężnej w wysokości 7 850 zł z tytułu naruszenia przepisów ustawy o transporcie drogowym.
Powołanego wniosku skarżący nie uzasadnił.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a.", katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na wnioskodawcy. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest w stosunku do wnioskodawcy zasadne (por. postanowienie NSA z 9 września 2010 r., sygn. I OZ 671/10).
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu musi zostać w sposób dostateczny uzasadniony, tj. należy wskazać na okoliczności, z których wynikałoby, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie takiego wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Twierdzenia powinny być poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi jego sytuacji finansowej oraz majątkowej (por. postanowienie NSA z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt II FZ 988/12, LEX nr 1240582).
Przenosząc te uwagi natury ogólnej na grunt rozpoznawanej sprawy, stwierdzić należy, że skarżący wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie uprawdopodobnił, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje zaistnienie ustawowych przesłanek uzasadniających zastosowanie ochrony tymczasowej.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Dorota Wdowiak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
M. K. wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej do tut. Sądu decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2013 r. w sprawie uchylenia decyzji organu I instancji i nałożenia na niego kary pieniężnej w wysokości 7 850 zł z tytułu naruszenia przepisów ustawy o transporcie drogowym.
Powołanego wniosku skarżący nie uzasadnił.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a.", katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na wnioskodawcy. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest w stosunku do wnioskodawcy zasadne (por. postanowienie NSA z 9 września 2010 r., sygn. I OZ 671/10).
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu musi zostać w sposób dostateczny uzasadniony, tj. należy wskazać na okoliczności, z których wynikałoby, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie takiego wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Twierdzenia powinny być poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi jego sytuacji finansowej oraz majątkowej (por. postanowienie NSA z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt II FZ 988/12, LEX nr 1240582).
Przenosząc te uwagi natury ogólnej na grunt rozpoznawanej sprawy, stwierdzić należy, że skarżący wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie uprawdopodobnił, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje zaistnienie ustawowych przesłanek uzasadniających zastosowanie ochrony tymczasowej.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – orzekł jak w sentencji.
