III SA/Kr 1828/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-03-21Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grażyna Danielec /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Danielec po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 marca 2014 r. wniosku J. W. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 11 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym ustanawiając dla niego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka. Postanowienie Dnia 21 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Danielec po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 marca 2014 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 11 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: zażalenie odrzucić.
Uzasadnienie
Skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia z kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Oświadczył, że jest bardzo chory. Wskazał, iż jest zadłużony u osób trzecich i w banku, ma dom do kapitalnego remontu zalany powodzią oraz nieruchomość rolną o powierzchni 1,77 ha również zalaną powodzią. Utrzymuje się ze świadczenia z ZUS w wysokości 1404 zł, pomagają mu znajomi i osoby trzecie.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Z uwagi na fakt, iż niniejsza sprawa dotyczy pomocy społecznej oznacza to, że skarżący z mocy prawa jest zwolniony od kosztów sądowych na podstawie art. 239 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002, Nr 153, poz. 1270) zwanej dalej p.p.s.a., w związku z art. 241 tej ustawy.
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a. p.p.s.a., obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej.
Skoro skarżący jest z mocy prawa zwolniony od konieczności ponoszenia kosztów sądowych, to jego wniosek w tym zakresie jest bezprzedmiotowy. Z tych względów na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w punkcie pierwszym postanowienia.
Wniosek o ustanowienie adwokata zasługuje na uwzględnienie.
Artykuł 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, Nr 270) zwanej dalej p.p.s.a., stanowi, że prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Zgodnie z przepisem paragrafu 3, prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Zgodnie z artykułem 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, mającą na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego. W orzecznictwie sądowym powszechnie prezentowane jest stanowisko, że przyznanie prawa pomocy powinno mieć charakter wyjątkowy i winno być stosowane w stosunku do osób pozostających w faktycznym ubóstwie.
Z powyższego wynika, że strona dochodząca swoich praw na drodze sądowej ma prawo do ubiegania się o przyznanie jej prawa pomocy, jednakże dla skuteczności złożonego w tej materii wniosku zobowiązana jest spełnić przesłanki określone przepisami prawa, które regulują instytucję prawa pomocy. Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Zatem to skarżący ubiegając się o udzielenie prawa pomocy winien był przekonać Sąd, że jego sytuacja materialna nie pozwala na poniesienie tych kosztów we własnym zakresie bez uszczerbku w utrzymaniu siebie i rodziny.
Sąd mając obraz sytuacji majątkowej i rodzinnej przedstawionej przez skarżącego przyznał prawo pomocy we wnioskowanym przez niego zakresie.
Sąd rozpoznając niniejszą sprawę wziął pod uwagę fakt, iż skarżący jest osobą schorowaną i korzysta z pomocy osób trzecich, może więc być uznany za osobę ubogą zasługującą na przyznanie prawa pomocy. Sąd dał wiarę skarżącemu, iż nie stać go na opłacenie pomocy profesjonalnego pełnomocnika.
Biorąc po uwagę całokształt okoliczności Sąd działając na podstawie art. 246 § 1 pkt. 2 w zw. z art. art. 245 § 1 i § 3 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 27 listopada 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych tj. terminu do złożenia formularza "PPF".
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o zażaleniu został doręczony skarżącemu w dniu 25 lutego 2014 r.
Termin do wniesienia zażalenia upłynął bezskutecznie w dniu 4 marca 2014 r.
W dniu 5 marca 2014 r. (data stempla pocztowego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęło zażalenie na ww. postanowienie.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. 2012.270 zwanej dalej p.p.s.a.) zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia.
Zgodnie zaś z art. 197 § 2 w zw. z art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
W przedmiotowej sprawie termin do wniesienia zażalenia upłynął bezskutecznie, w dniu 4 marca 2014 r., z uwagi na to Sąd odrzucił zażalenie na podstawie wyżej wskazanych przepisów.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grażyna Danielec /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Danielec po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 marca 2014 r. wniosku J. W. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 11 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym ustanawiając dla niego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka. Postanowienie Dnia 21 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Danielec po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 marca 2014 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 11 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: zażalenie odrzucić.
Uzasadnienie
Skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia z kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Oświadczył, że jest bardzo chory. Wskazał, iż jest zadłużony u osób trzecich i w banku, ma dom do kapitalnego remontu zalany powodzią oraz nieruchomość rolną o powierzchni 1,77 ha również zalaną powodzią. Utrzymuje się ze świadczenia z ZUS w wysokości 1404 zł, pomagają mu znajomi i osoby trzecie.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Z uwagi na fakt, iż niniejsza sprawa dotyczy pomocy społecznej oznacza to, że skarżący z mocy prawa jest zwolniony od kosztów sądowych na podstawie art. 239 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002, Nr 153, poz. 1270) zwanej dalej p.p.s.a., w związku z art. 241 tej ustawy.
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a. p.p.s.a., obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej.
Skoro skarżący jest z mocy prawa zwolniony od konieczności ponoszenia kosztów sądowych, to jego wniosek w tym zakresie jest bezprzedmiotowy. Z tych względów na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w punkcie pierwszym postanowienia.
Wniosek o ustanowienie adwokata zasługuje na uwzględnienie.
Artykuł 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, Nr 270) zwanej dalej p.p.s.a., stanowi, że prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Zgodnie z przepisem paragrafu 3, prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Zgodnie z artykułem 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, mającą na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego. W orzecznictwie sądowym powszechnie prezentowane jest stanowisko, że przyznanie prawa pomocy powinno mieć charakter wyjątkowy i winno być stosowane w stosunku do osób pozostających w faktycznym ubóstwie.
Z powyższego wynika, że strona dochodząca swoich praw na drodze sądowej ma prawo do ubiegania się o przyznanie jej prawa pomocy, jednakże dla skuteczności złożonego w tej materii wniosku zobowiązana jest spełnić przesłanki określone przepisami prawa, które regulują instytucję prawa pomocy. Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Zatem to skarżący ubiegając się o udzielenie prawa pomocy winien był przekonać Sąd, że jego sytuacja materialna nie pozwala na poniesienie tych kosztów we własnym zakresie bez uszczerbku w utrzymaniu siebie i rodziny.
Sąd mając obraz sytuacji majątkowej i rodzinnej przedstawionej przez skarżącego przyznał prawo pomocy we wnioskowanym przez niego zakresie.
Sąd rozpoznając niniejszą sprawę wziął pod uwagę fakt, iż skarżący jest osobą schorowaną i korzysta z pomocy osób trzecich, może więc być uznany za osobę ubogą zasługującą na przyznanie prawa pomocy. Sąd dał wiarę skarżącemu, iż nie stać go na opłacenie pomocy profesjonalnego pełnomocnika.
Biorąc po uwagę całokształt okoliczności Sąd działając na podstawie art. 246 § 1 pkt. 2 w zw. z art. art. 245 § 1 i § 3 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 27 listopada 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych tj. terminu do złożenia formularza "PPF".
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o zażaleniu został doręczony skarżącemu w dniu 25 lutego 2014 r.
Termin do wniesienia zażalenia upłynął bezskutecznie w dniu 4 marca 2014 r.
W dniu 5 marca 2014 r. (data stempla pocztowego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęło zażalenie na ww. postanowienie.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. 2012.270 zwanej dalej p.p.s.a.) zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia.
Zgodnie zaś z art. 197 § 2 w zw. z art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
W przedmiotowej sprawie termin do wniesienia zażalenia upłynął bezskutecznie, w dniu 4 marca 2014 r., z uwagi na to Sąd odrzucił zażalenie na podstawie wyżej wskazanych przepisów.
