• I SA/Kr 139/14 - Postanow...
  29.03.2024

I SA/Kr 139/14

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-03-28

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Inga Gołowska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Inga Gołowska po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z 18 listopada 2013r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

A.P. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z 18 listopada 2013r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w formie ryczałtu za 2008r. z tytułu sprzedaż nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, w kwocie 6. 712,00 zł.

W piśmie datowanym na 28 grudnia 2013r. skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

We wniosku podniosła, że realizacja egzekucji może doprowadzić do nieprzedłużenia jej umowy o pracę, którą ma podpisaną do końca roku, a także do zajęcia rachunku bankowego, co uniemożliwi jej normalne funkcjonowanie w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej i utratę źródła utrzymania. Skarżąca zaznaczyła, że nagła utrata płynności finansowej, a w konsekwencji zwolnienie zatrudnianego pracownika i likwidacja firmy będzie uszczerbkiem nie tylko dla niej, ale także pracownika i Skarbu Państwa. Nadto skarżąca podniosła, że egzekucja na tym etapie postępowania (w którym przysługuje skarga do sądu administracyjnego) spowoduje skutki, których nie będzie dało się odwrócić.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61§1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm. dalej - p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże art. 61§3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w §1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd może zatem udzielić stronie skarżącej tzw. "ochrony tymczasowej", która polega na wstrzymaniu wykonania np. egzekucji należności pieniężnych wynikających z zaskarżonej decyzji podatkowej, aż do czasu merytorycznego rozpoznania sprawy i wydania w tym przedmiocie stosownego rozstrzygnięcia. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.

Rozstrzygając w oparciu o art. 61§3 p.p.s.a. sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Ustawa wymienia w tym przepisie dwie przesłanki: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Naczelny Sąd Administracyjny wielokrotnie zwracał uwagę, że obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na wnioskodawcy. W postanowieniu z 29 maja 2009r. sygn. akt I FZ 148/09 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w interesie strony leży takie sformułowanie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności, by powołane w nim okoliczności wskazywały na zajście w jej przypadku przesłanek z art. 61§3 p.p.s.a. oraz poparcie twierdzeń w tym zakresie stosownymi dokumentami.

Podstawowym warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu jest zatem wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość powstania znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Okoliczności te powinny mieć charakter konkretny i zindywidualizowany, pozwalający ustalić, iż wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do danego wnioskodawcy.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy Sąd doszedł do przekonania, że argumenty przytoczone przez skarżącą nie dają podstawy do stwierdzenia, iż w sprawie zachodzą przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji o jakich mowa w art. 63§3 p.p.s.a.

Skarżąca wskazała jedynie ogólnie na możliwość utraty płynności finansowej, co z kolei miałoby uniemożliwić normalne funkcjonowanie prowadzonej przez nią działalności gospodarczej oraz spowodować wystąpienie trudnych do odwrócenia skutków. Skarżąca nie przedstawiła przy tym jednak żadnych skonkretyzowanych danych obrazujących jej sytuację materialną, jak również dotyczących posiadanych zobowiązań finansowych, posiadanego majątku, czy też osiąganych przychodów. Tym samym skarżąca uniemożliwiła Sądowi zapoznanie się z jej sytuacją majątkową i merytoryczną ocenę złożonego wniosku.

W postanowieniu z 3 marca 2014r. sygn. akt II FSK138/14 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ogólnikowe wskazanie na trudną sytuację finansową oraz możliwe spowodowanie nieodwracalnych zmian w majątku trwałym skarżącego i brak szans na dalsze prowadzenie działalności gospodarczej samo przez się nie oznacza wykazania przez podatnika, że okoliczności te, stanowiące, w rozumieniu art. 61§3 p.p.s.a., podstawę wstrzymania przez sąd administracyjny wykonania decyzji, rzeczywiście istnieją.

Nadto zaznaczyć należy, że obowiązek uregulowania zaległości podatkowych w każdym przypadku, niezależnie od zamożności podatnika, łączy się z obniżeniem jego dochodu, ale nie oznacza to jednak automatycznie powstania szkody i to znacznych rozmiarów lub trudnych do odwrócenia skutków, którym zapobiec może wstrzymanie wykonalności zaskarżonego aktu. Podobnie zajęcie rachunku bankowego skarżącej nie jest tożsame z egzekwowaniem kwoty objętej zaskarżoną decyzją, lecz służy zabezpieczeniu wykonania tej decyzji. Sam fakt dokonania takiego zajęcia nie oznacza zagrożenia zaistnienia trudnych do odwrócenia skutków, ani nie przesądza o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody.

Na końcu wskazać należy, że Sąd na etapie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie bada zasadności skargi. Postępowanie w przedmiocie wstrzymania wykonania aktu stanowi jedynie postępowanie o charakterze wpadkowym, które jest prowadzone w ściśle określonych granicach wyznaczonych treścią art. 61§3 p.p.s.a. Zaskarżona decyzja będzie podlegać kontroli sądu, pod względem jej zgodności z prawem, dopiero w toku merytorycznego rozstrzygania sprawy. Odniesienie się zatem do zarzutów stawianych zaskarżonej decyzji na etapie rozpoznawania przedmiotowego wniosku jest niedopuszczalne.

Mając na uwadze powyższe, a w szczególności brak wykazania przez skarżącą, w jaki sposób odmowa wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji może przyczynić się do utraty płynności finansowej i uniemożliwić jej dalsze prowadzenie działalności gospodarczej, Sąd na podstawie art. 61§3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...