III SA/Wr 216/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2014-04-08Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Anna Moskała /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Moskała po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r., na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi "A" Sp. z o.o. w G., na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] stycznia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku z eksploatacją automatu do gier poza kasynem gry, wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] października 2013 r., Nr [...], postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] października 2013 r., Nr [...].
Uzasadnienie
Pismem z dnia [...] lutego 2014 r. "A" sp. z o.o. z siedzibą w G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na opisaną w osnowie niniejszego postanowienia decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. Nadto w niniejszej skardze strona skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji organu I instancji - Naczelnika Urzędu Celnego w L.
W uzasadnieniu wniosku podała, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, ponieważ wykonanie kwestionowanej decyzji stanowiłoby realne zagrożenie dla aktualnej sytuacji ekonomicznej skarżącej. Wskazano bowiem, że decyzja ta opiewa na kwotę [...] zł, co w sposób oczywisty przy uwzględnieniu wysokości kapitału zakładowego spółki ([...] zł), doprowadziłoby do całkowitej utraty płynności finansowej i uniemożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącą. Ponadto strona podniosła, że łączna wysokość kar nałożonych na spółkę uprzednio zaskarżonymi decyzjami Dyrektora Izby Celnej we W. wynosi także [...] zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej
w skrócie jako "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Na podstawie zaś art. 61 § 3 zd. 1 tej samej ustawy po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, przy czym – wedle zd. 3 § 3 art. 61 - dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Sąd orzekający w niniejszej sprawie stoi na stanowisku, że treścią art. 61 § 3 p.p.s.a., rozszerzającego instytucję ochrony tymczasowej także na akty wydane lub podjęte we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy, objęte są nie tylko akty będące przedmiotem zaskarżenia, którymi są akty II instancji, ale także akty wydane w I instancji. W okolicznościach sprawy dotyczy to zaś decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L.
Rozstrzygając o wstrzymaniu wykonania aktu na podstawie powołanego przepisu sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Użycie przez ustawodawcę w art. 61 § 3 p.p.s.a. zwrotów nieostrych wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartej w nich normy ogólnej. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (niepubl.) stwierdził, że "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu
i zdrowiu. Zaś trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/06, Lex nr 1241556).
Podkreślenia zatem wymaga, że podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest wykazanie we wniosku niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W nawiązaniu do wniosku skarżącej spółki o wstrzymanie wykonania decyzji należy podnieść, że w ocenie Sądu nie zasługuje on na uwzględnienie.
Przede wszystkim należy wskazać, że strona bardzo lakonicznie uzasadniła wniosek, podnosząc jedynie, że w przypadku wykonania decyzji może dojść do utraty płynności finansowej spółki. Na poparcie tych twierdzeń nie przedstawiła jednak żadnych dowodów, a jedynie przybliżyła wysokość kar nałożonych na spółkę.
Dodatkowo, ograniczając się do przywołania wysokości kapitału zakładowego, nie udokumentowała w żaden sposób aktualnej sytuacji majątkowej spółki i ewentualnego wpływu na nią wykonania zaskarżonej decyzji, co mogłoby umożliwić określenie prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzeń określonych w przepisie art. 63 § 1 p.p.s.a.
Tymczasem, w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, iż do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczający sam wywód strony. Uzasadnienie wniosku powinno się bowiem odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Jego twierdzenia powinny być poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi jego sytuacji finansowej. Natomiast brak wyczerpującego uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. post. NSA z 30 listopada 2004 r. GZ 120/04, post. NSA z dnia 18 maja 2004 r. FZ 65/04).
Podkreślić należy, iż w judykaturze utrwalony jest już pogląd, iż podmiot występujący o ochronę tymczasową nie może oczekiwać od sądu, aby ten wyręczając go, niejako z urzędu, poszukiwał usprawiedliwienia dla złożonego wniosku. Brak należytego uzasadnienia żądania o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wyklucza dokonywanie jego merytorycznej oceny (por. post. NSA: z dnia 25 kwietnia 2012 r. II FSK 498/12, z dnia 10 maja 2011 r. II FZ 106/11,
z dnia 9 września 2011 r. II FSK 1501/11, z dnia 28 września 2011 I FZ 219/11, z dnia 26 listopada 2007 II FZ 338/07).
Mając na uwadze wskazane okoliczności, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowił jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Anna Moskała /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Moskała po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r., na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi "A" Sp. z o.o. w G., na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] stycznia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku z eksploatacją automatu do gier poza kasynem gry, wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] października 2013 r., Nr [...], postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] października 2013 r., Nr [...].
Uzasadnienie
Pismem z dnia [...] lutego 2014 r. "A" sp. z o.o. z siedzibą w G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na opisaną w osnowie niniejszego postanowienia decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. Nadto w niniejszej skardze strona skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji organu I instancji - Naczelnika Urzędu Celnego w L.
W uzasadnieniu wniosku podała, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, ponieważ wykonanie kwestionowanej decyzji stanowiłoby realne zagrożenie dla aktualnej sytuacji ekonomicznej skarżącej. Wskazano bowiem, że decyzja ta opiewa na kwotę [...] zł, co w sposób oczywisty przy uwzględnieniu wysokości kapitału zakładowego spółki ([...] zł), doprowadziłoby do całkowitej utraty płynności finansowej i uniemożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącą. Ponadto strona podniosła, że łączna wysokość kar nałożonych na spółkę uprzednio zaskarżonymi decyzjami Dyrektora Izby Celnej we W. wynosi także [...] zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej
w skrócie jako "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Na podstawie zaś art. 61 § 3 zd. 1 tej samej ustawy po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, przy czym – wedle zd. 3 § 3 art. 61 - dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Sąd orzekający w niniejszej sprawie stoi na stanowisku, że treścią art. 61 § 3 p.p.s.a., rozszerzającego instytucję ochrony tymczasowej także na akty wydane lub podjęte we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy, objęte są nie tylko akty będące przedmiotem zaskarżenia, którymi są akty II instancji, ale także akty wydane w I instancji. W okolicznościach sprawy dotyczy to zaś decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L.
Rozstrzygając o wstrzymaniu wykonania aktu na podstawie powołanego przepisu sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Użycie przez ustawodawcę w art. 61 § 3 p.p.s.a. zwrotów nieostrych wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartej w nich normy ogólnej. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (niepubl.) stwierdził, że "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu
i zdrowiu. Zaś trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/06, Lex nr 1241556).
Podkreślenia zatem wymaga, że podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest wykazanie we wniosku niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W nawiązaniu do wniosku skarżącej spółki o wstrzymanie wykonania decyzji należy podnieść, że w ocenie Sądu nie zasługuje on na uwzględnienie.
Przede wszystkim należy wskazać, że strona bardzo lakonicznie uzasadniła wniosek, podnosząc jedynie, że w przypadku wykonania decyzji może dojść do utraty płynności finansowej spółki. Na poparcie tych twierdzeń nie przedstawiła jednak żadnych dowodów, a jedynie przybliżyła wysokość kar nałożonych na spółkę.
Dodatkowo, ograniczając się do przywołania wysokości kapitału zakładowego, nie udokumentowała w żaden sposób aktualnej sytuacji majątkowej spółki i ewentualnego wpływu na nią wykonania zaskarżonej decyzji, co mogłoby umożliwić określenie prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzeń określonych w przepisie art. 63 § 1 p.p.s.a.
Tymczasem, w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, iż do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczający sam wywód strony. Uzasadnienie wniosku powinno się bowiem odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Jego twierdzenia powinny być poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi jego sytuacji finansowej. Natomiast brak wyczerpującego uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. post. NSA z 30 listopada 2004 r. GZ 120/04, post. NSA z dnia 18 maja 2004 r. FZ 65/04).
Podkreślić należy, iż w judykaturze utrwalony jest już pogląd, iż podmiot występujący o ochronę tymczasową nie może oczekiwać od sądu, aby ten wyręczając go, niejako z urzędu, poszukiwał usprawiedliwienia dla złożonego wniosku. Brak należytego uzasadnienia żądania o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wyklucza dokonywanie jego merytorycznej oceny (por. post. NSA: z dnia 25 kwietnia 2012 r. II FSK 498/12, z dnia 10 maja 2011 r. II FZ 106/11,
z dnia 9 września 2011 r. II FSK 1501/11, z dnia 28 września 2011 I FZ 219/11, z dnia 26 listopada 2007 II FZ 338/07).
Mając na uwadze wskazane okoliczności, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowił jak w sentencji.
