IV SA/Gl 778/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
2014-09-11Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Matan /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Matan po rozpoznaniu w dniu 11 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie pełnomocnika z urzędu p o s t a n a w i a: odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
W piśmie z dnia 4 lipca 2014 r. S.M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie świadczeń z funduszu alimentacyjnego. W treści skargi zawarł wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a., prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
Tym samym przepis art. 247 P.p.s.a. wprowadza samodzielną, negatywną przesłankę przyznania stronie prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Prawo to nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi, co oznacza, że ocena w tym przedmiocie dokonywana jest w oderwaniu od sytuacji materialnej strony. O oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega wątpliwości, że nie może zostać ona uwzględniona. Chodzi więc o taką sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego, przy stanie faktycznym i prawnym, który nie budzi najmniejszych wątpliwości, że wniesiona skarga kwalifikuje się do odrzucenia (por. postanowienie NSA z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt I OZ 143/14, LEX nr 1449944).
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi wniesionej przez S.M. jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...]. Jednakże należy zauważyć, że wyżej wymienione postanowienie było już przedmiotem postępowania toczącego się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach w sprawie zarejestrowanej pod sygnaturą akt IV SA/Gl 585/13 i zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2014 r.
Wobec tego, że w obu sprawach zachodzi tożsamość podmiotów i przedmiotu postępowania, skarga wniesiona przez S.M. podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 P.p.s.a. Z uwagi zatem na wystąpienie podstaw do odrzucenia skargi, nie budzi wątpliwości jej oczywista bezzasadność.
W związku z powyższym, na podstawie art. 247 P.p.s.a., należało odmówić przyznania skarżącemu prawa pomocy.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Matan /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Matan po rozpoznaniu w dniu 11 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie pełnomocnika z urzędu p o s t a n a w i a: odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
W piśmie z dnia 4 lipca 2014 r. S.M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie świadczeń z funduszu alimentacyjnego. W treści skargi zawarł wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a., prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
Tym samym przepis art. 247 P.p.s.a. wprowadza samodzielną, negatywną przesłankę przyznania stronie prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Prawo to nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi, co oznacza, że ocena w tym przedmiocie dokonywana jest w oderwaniu od sytuacji materialnej strony. O oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega wątpliwości, że nie może zostać ona uwzględniona. Chodzi więc o taką sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego, przy stanie faktycznym i prawnym, który nie budzi najmniejszych wątpliwości, że wniesiona skarga kwalifikuje się do odrzucenia (por. postanowienie NSA z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt I OZ 143/14, LEX nr 1449944).
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi wniesionej przez S.M. jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...]. Jednakże należy zauważyć, że wyżej wymienione postanowienie było już przedmiotem postępowania toczącego się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach w sprawie zarejestrowanej pod sygnaturą akt IV SA/Gl 585/13 i zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2014 r.
Wobec tego, że w obu sprawach zachodzi tożsamość podmiotów i przedmiotu postępowania, skarga wniesiona przez S.M. podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 P.p.s.a. Z uwagi zatem na wystąpienie podstaw do odrzucenia skargi, nie budzi wątpliwości jej oczywista bezzasadność.
W związku z powyższym, na podstawie art. 247 P.p.s.a., należało odmówić przyznania skarżącemu prawa pomocy.
