II SA/Wr 725/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2014-04-22Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Wawrzyniak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J.K. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie wybudowania pawilonu handlowo-usługowego postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym.
Uzasadnienie
W dniu 3 stycznia 2014 r. wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu formularz wniosku skarżącego J.K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie przekraczającym kwotę 50 zł. Skarżący wskazał w nim, że ma 65 lata i aktualnie pozostaje bez pracy. Nie posiada oszczędności złotówkowych i dewizowych, akcji i obligacji. Nie posiada samochodu osobowego ani ciężarowego. Posiada zadłużenie w wysokości 57300 zł z tytułu budowy pawilonu handlowo-usługowego położonego w J.L.. Gospodarstwo domowe prowadzi z żoną – J.K.. Wśród posiadanych składników majątkowych skarżący wymienił nieukończony pawilon handlowo-usługowy o pow. 88,80 m2. Jako dochód skarżący wskazał "bezumowne odszkodowanie" w wysokości 700 zł. Dodał również, że obecna żona od dnia 20 listopada 2010 r. "posiada osobisty majątek z pierwszego małżeństwa".
Pismem z dnia 8 stycznia 2014 r. referendarz sądowy wezwał skarżącego o nadesłanie kserokopii określonych dokumentów. W piśmie z dnia 28 stycznia 2014 r. skarżący oświadczył, że druga żona nie wyraża zgody na podanie dochodów uzyskiwanych ze świadczenia emerytalnego, majątku osobistego oraz innych danych, gdyż stanowi to jej majątek odrębny z pierwszego małżeństwa. Dodał, że oczekuje na świadczenie emerytalne. Do pisma skarżący dołączył wyciąg ze swojego konta bankowego – ten sam, który dołączył do wniosku o przyznanie prawa pomocy – obejmujący okres od 1 lipca do 31 grudnia 2013 r.
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2014 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu odmówił J.K. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Pismem z dnia 6 marca 2014r. skarżący wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia, wskazując w nim m.in., że mieszka w J.-L. i ponosi własne wydatki z dochodu 700 zł, a żona mieszka w innej miejscowości i ponosi własne wydatki z emerytury. Do sprzeciwu skarżący dołączył wyciąg ze swojego konta bankowego obejmujący okres od 1 października 2013 r. do 18 lutego 2014 r.
Pismem z dnia 14 marca 2014 r. wezwano skarżącego o uzupełnienie wniosku poprzez nadesłanie następujących oświadczeń i dokumentów (bądź ich kserokopii): zaświadczenia za ostatnie dwa miesiące o wysokości dochodu uzyskiwanego ze świadczenia emerytalnego żony – J.K., aktu notarialnego potwierdzającego rozdzielność majątkową, zaświadczenia potwierdzającego rejestrację wnioskodawcy w urzędzie pracy z prawem do zasiłku lub bez takiego prawa, jeżeli wnioskodawca jest osobą bezrobotną, ewentualnie decyzji o utracie statusu osoby bezrobotnej, wyciągów z posiadanych przez wnioskodawcę i żonę rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych, z okresu ostatnich trzech miesięcy, dokumentów wykazujących zadłużenie, o jakim mowa we wniosku w wysokości 57.300 zł (jeśli jest to np. zadłużenie związane z udzielonym kredytem – należy przesłać dokumenty świadczące o istnieniu takiego kredytu), oświadczenia, czy pawilon handlowo-usługowy jest użytkowany, a jeśli tak, to przez kogo i do prowadzenia jakiej działalności służy, dokumentów wskazujących z jakiego tytułu otrzymuje odszkodowanie w wysokości 700 zł, deklaracji podatkowych za rok 2013 (PIT-36 lub PIT-37) wnioskodawcy i żony, jeśli takie zostały już złożone, a jeśli nie – to za rok 2012, rachunków (bądź przybliżone kwoty) świadczących o miesięcznych kosztach utrzymania, w tym wydatków związanych z utrzymaniem domu (tj. opłaty za gaz, energię elektryczną, czynsz, wodę, wywóz śmieci itd.).
W piśmie z dnia 9 kwietnia 2014 r. skarżący przesłał jedynie wyciąg z konta bankowego za okres od 1 stycznia do 3 kwietnia 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "u.p.p.s.a.", stanowi, że w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do treści art. 245 § 1 u.p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 2). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3). Częściowe zwolnienie od opłat lub wydatków może polegać na zwolnieniu od poniesienia ułamkowej ich części albo określonej ich kwoty pieniężnej (§ 4).
W rozpatrywanej sprawie J.K. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Zgodnie zaś z art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z treści powyższego przepisu wynika, że to na ubiegającym się o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Zatem to wnioskodawca zobowiązany jest do dokładnego i zgodnego z prawdą przedstawienia własnej sytuacji majątkowej oraz wykazania, że spełnia przesłanki do przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Wykazanie powyższych okoliczności, powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia (252 § 1 u.p.p.s.a.). Jeżeli zaś oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, zgodnie z art. 255 u.p.p.s.a. strona obowiązana jest złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Niedostarczenie żądanych przez Sąd danych, przedstawienie ich w sposób niekompletny lub mało czytelny powoduje, że oświadczenie wnioskodawcy pozostaje niepełne i niewystarczające do wydania pozytywnego dla strony rozstrzygnięcia.
W niniejszej sprawie skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przede wszystkim należy zauważyć, że nie wykonał w istocie żadnego z wezwań ani wezwania referendarza sądowego z dnia 8 stycznia 2014 r., ani sędziego z dnia 14 marca 2014 r. Oświadczenie zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy jest niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącego. Budzi także wątpliwości.
Przede wszystkim należy zauważyć, że skarżący oświadczył, iż z jednej strony - we wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje z żoną, a z drugiej strony – że żona mieszka w innej miejscowości i ponosi własne wydatki z emerytury i nie wyraża zgody na podanie dochodów uzyskiwanych ze świadczenia emerytalnego, majątku osobistego oraz innych danych, gdyż stanowi to jej majątek odrębny z pierwszego małżeństwa. Brak zatem zaświadczenia za ostatnie dwa miesiące o wysokości dochodu uzyskiwanego ze świadczenia emerytalnego żony – J.K., aktu notarialnego potwierdzającego rozdzielność majątkową, jak i wyciągów z posiadanych przez skarżącego i żonę rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych, z okresu ostatnich trzech miesięcy. Skarżący nie wykazał również zadłużenia, o którym informował we wniosku w wysokości 57.300 zł. Ponadto nie nadesłał oświadczenia, czy pawilon handlowo-usługowy jest użytkowany, a jeśli tak, to przez kogo i do prowadzenia jakiej działalności służy, ani dokumentów wskazujących z jakiego tytułu otrzymuje odszkodowanie w wysokości 700 zł, deklaracji podatkowych za rok 2013 (PIT-36 lub PIT-37) skarżącego i żony, jeśli takie zostały już złożone, a jeśli nie – to za rok 2012. Skarżący również nie przedstawił żadnych rachunków bądź przybliżonych kwot świadczących o miesięcznych kosztach utrzymania, w tym wydatków związanych z utrzymaniem domu (tj. opłaty za gaz, energię elektryczną, czynsz, wodę, wywóz śmieci itd.).
W myśl art. 255 u.p.p.s.a. strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. W ocenie Sądu okoliczności wskazane we wniosku, jak i w kolejnych pismach, nie są wystarczającym źródłem, na podstawie których można by w pełni dokonać oceny rzeczywistego stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych skarżącego, tym bardziej, że okoliczności wskazane przez wnioskodawcę budzą wątpliwości, których - poprzez niezastosowanie się do wezwania i zarządzenia - wnioskodawca nie usunął.
W tym miejscu należy podkreślić, że Sąd rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zobowiązany jest zbadać nie tylko sytuację majątkową samego wnioskodawcy, ale również osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, bowiem całokształt uzyskiwanych przez wszystkich członków takiego gospodarstwa dochodów, jak również wielkość ponoszonych wydatków, pozwala dopiero ustalić czy wnioskodawca jest w stanie ponieść przynajmniej częściowo ciężar kosztów związanych z prowadzonym postępowaniem sądowym.
Należy zauważyć, że oceniając możliwość przyznania prawa pomocy, Sąd musiał rozważyć zarówno wysokość obciążeń finansowych, jakie strona jest zobowiązana ponieść na danym etapie postępowania, jak i sytuację materialną wnioskodawcy i w kontekście tego - możliwość ponoszenia przez nią kosztów sądowych.
Oceniając zatem okoliczności wskazane we wniosku o przyznanie prawa pomocy, Sąd doszedł do przekonania, że nie stanowią one podstawy uzasadniającej przyznanie stronie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Skarżący nie wykazał bowiem, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, zgodnie z przepisem art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a.
Stąd orzeczono na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 u.p.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Wawrzyniak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J.K. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie wybudowania pawilonu handlowo-usługowego postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym.
Uzasadnienie
W dniu 3 stycznia 2014 r. wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu formularz wniosku skarżącego J.K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie przekraczającym kwotę 50 zł. Skarżący wskazał w nim, że ma 65 lata i aktualnie pozostaje bez pracy. Nie posiada oszczędności złotówkowych i dewizowych, akcji i obligacji. Nie posiada samochodu osobowego ani ciężarowego. Posiada zadłużenie w wysokości 57300 zł z tytułu budowy pawilonu handlowo-usługowego położonego w J.L.. Gospodarstwo domowe prowadzi z żoną – J.K.. Wśród posiadanych składników majątkowych skarżący wymienił nieukończony pawilon handlowo-usługowy o pow. 88,80 m2. Jako dochód skarżący wskazał "bezumowne odszkodowanie" w wysokości 700 zł. Dodał również, że obecna żona od dnia 20 listopada 2010 r. "posiada osobisty majątek z pierwszego małżeństwa".
Pismem z dnia 8 stycznia 2014 r. referendarz sądowy wezwał skarżącego o nadesłanie kserokopii określonych dokumentów. W piśmie z dnia 28 stycznia 2014 r. skarżący oświadczył, że druga żona nie wyraża zgody na podanie dochodów uzyskiwanych ze świadczenia emerytalnego, majątku osobistego oraz innych danych, gdyż stanowi to jej majątek odrębny z pierwszego małżeństwa. Dodał, że oczekuje na świadczenie emerytalne. Do pisma skarżący dołączył wyciąg ze swojego konta bankowego – ten sam, który dołączył do wniosku o przyznanie prawa pomocy – obejmujący okres od 1 lipca do 31 grudnia 2013 r.
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2014 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu odmówił J.K. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Pismem z dnia 6 marca 2014r. skarżący wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia, wskazując w nim m.in., że mieszka w J.-L. i ponosi własne wydatki z dochodu 700 zł, a żona mieszka w innej miejscowości i ponosi własne wydatki z emerytury. Do sprzeciwu skarżący dołączył wyciąg ze swojego konta bankowego obejmujący okres od 1 października 2013 r. do 18 lutego 2014 r.
Pismem z dnia 14 marca 2014 r. wezwano skarżącego o uzupełnienie wniosku poprzez nadesłanie następujących oświadczeń i dokumentów (bądź ich kserokopii): zaświadczenia za ostatnie dwa miesiące o wysokości dochodu uzyskiwanego ze świadczenia emerytalnego żony – J.K., aktu notarialnego potwierdzającego rozdzielność majątkową, zaświadczenia potwierdzającego rejestrację wnioskodawcy w urzędzie pracy z prawem do zasiłku lub bez takiego prawa, jeżeli wnioskodawca jest osobą bezrobotną, ewentualnie decyzji o utracie statusu osoby bezrobotnej, wyciągów z posiadanych przez wnioskodawcę i żonę rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych, z okresu ostatnich trzech miesięcy, dokumentów wykazujących zadłużenie, o jakim mowa we wniosku w wysokości 57.300 zł (jeśli jest to np. zadłużenie związane z udzielonym kredytem – należy przesłać dokumenty świadczące o istnieniu takiego kredytu), oświadczenia, czy pawilon handlowo-usługowy jest użytkowany, a jeśli tak, to przez kogo i do prowadzenia jakiej działalności służy, dokumentów wskazujących z jakiego tytułu otrzymuje odszkodowanie w wysokości 700 zł, deklaracji podatkowych za rok 2013 (PIT-36 lub PIT-37) wnioskodawcy i żony, jeśli takie zostały już złożone, a jeśli nie – to za rok 2012, rachunków (bądź przybliżone kwoty) świadczących o miesięcznych kosztach utrzymania, w tym wydatków związanych z utrzymaniem domu (tj. opłaty za gaz, energię elektryczną, czynsz, wodę, wywóz śmieci itd.).
W piśmie z dnia 9 kwietnia 2014 r. skarżący przesłał jedynie wyciąg z konta bankowego za okres od 1 stycznia do 3 kwietnia 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "u.p.p.s.a.", stanowi, że w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do treści art. 245 § 1 u.p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 2). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3). Częściowe zwolnienie od opłat lub wydatków może polegać na zwolnieniu od poniesienia ułamkowej ich części albo określonej ich kwoty pieniężnej (§ 4).
W rozpatrywanej sprawie J.K. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Zgodnie zaś z art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z treści powyższego przepisu wynika, że to na ubiegającym się o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Zatem to wnioskodawca zobowiązany jest do dokładnego i zgodnego z prawdą przedstawienia własnej sytuacji majątkowej oraz wykazania, że spełnia przesłanki do przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Wykazanie powyższych okoliczności, powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia (252 § 1 u.p.p.s.a.). Jeżeli zaś oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, zgodnie z art. 255 u.p.p.s.a. strona obowiązana jest złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Niedostarczenie żądanych przez Sąd danych, przedstawienie ich w sposób niekompletny lub mało czytelny powoduje, że oświadczenie wnioskodawcy pozostaje niepełne i niewystarczające do wydania pozytywnego dla strony rozstrzygnięcia.
W niniejszej sprawie skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przede wszystkim należy zauważyć, że nie wykonał w istocie żadnego z wezwań ani wezwania referendarza sądowego z dnia 8 stycznia 2014 r., ani sędziego z dnia 14 marca 2014 r. Oświadczenie zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy jest niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącego. Budzi także wątpliwości.
Przede wszystkim należy zauważyć, że skarżący oświadczył, iż z jednej strony - we wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje z żoną, a z drugiej strony – że żona mieszka w innej miejscowości i ponosi własne wydatki z emerytury i nie wyraża zgody na podanie dochodów uzyskiwanych ze świadczenia emerytalnego, majątku osobistego oraz innych danych, gdyż stanowi to jej majątek odrębny z pierwszego małżeństwa. Brak zatem zaświadczenia za ostatnie dwa miesiące o wysokości dochodu uzyskiwanego ze świadczenia emerytalnego żony – J.K., aktu notarialnego potwierdzającego rozdzielność majątkową, jak i wyciągów z posiadanych przez skarżącego i żonę rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych, z okresu ostatnich trzech miesięcy. Skarżący nie wykazał również zadłużenia, o którym informował we wniosku w wysokości 57.300 zł. Ponadto nie nadesłał oświadczenia, czy pawilon handlowo-usługowy jest użytkowany, a jeśli tak, to przez kogo i do prowadzenia jakiej działalności służy, ani dokumentów wskazujących z jakiego tytułu otrzymuje odszkodowanie w wysokości 700 zł, deklaracji podatkowych za rok 2013 (PIT-36 lub PIT-37) skarżącego i żony, jeśli takie zostały już złożone, a jeśli nie – to za rok 2012. Skarżący również nie przedstawił żadnych rachunków bądź przybliżonych kwot świadczących o miesięcznych kosztach utrzymania, w tym wydatków związanych z utrzymaniem domu (tj. opłaty za gaz, energię elektryczną, czynsz, wodę, wywóz śmieci itd.).
W myśl art. 255 u.p.p.s.a. strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. W ocenie Sądu okoliczności wskazane we wniosku, jak i w kolejnych pismach, nie są wystarczającym źródłem, na podstawie których można by w pełni dokonać oceny rzeczywistego stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych skarżącego, tym bardziej, że okoliczności wskazane przez wnioskodawcę budzą wątpliwości, których - poprzez niezastosowanie się do wezwania i zarządzenia - wnioskodawca nie usunął.
W tym miejscu należy podkreślić, że Sąd rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zobowiązany jest zbadać nie tylko sytuację majątkową samego wnioskodawcy, ale również osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, bowiem całokształt uzyskiwanych przez wszystkich członków takiego gospodarstwa dochodów, jak również wielkość ponoszonych wydatków, pozwala dopiero ustalić czy wnioskodawca jest w stanie ponieść przynajmniej częściowo ciężar kosztów związanych z prowadzonym postępowaniem sądowym.
Należy zauważyć, że oceniając możliwość przyznania prawa pomocy, Sąd musiał rozważyć zarówno wysokość obciążeń finansowych, jakie strona jest zobowiązana ponieść na danym etapie postępowania, jak i sytuację materialną wnioskodawcy i w kontekście tego - możliwość ponoszenia przez nią kosztów sądowych.
Oceniając zatem okoliczności wskazane we wniosku o przyznanie prawa pomocy, Sąd doszedł do przekonania, że nie stanowią one podstawy uzasadniającej przyznanie stronie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Skarżący nie wykazał bowiem, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, zgodnie z przepisem art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a.
Stąd orzeczono na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 u.p.p.s.a.
