III SA/Wa 2568/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-04-23Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Sokołowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie sądowe
Uzasadnienie
Skarżąca K. P. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wynika z ustaleń dokonanych przez organ w zaskarżonej decyzji wnioskiem z [...] marca 2013 r. Skarżąca zwróciła się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych pobranym przez [...] S.A. z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa nabytych w drodze dziedziczenia po zmarłym bracie.
Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. decyzją z dnia [...] maja 2013r. odmówił Skarżącej stwierdzenia nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu Organ stwierdził, iż nie jest dopuszczalna taka interpretacja art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 r. poz. 361 t.j. ze zm.), zgodnie z którą prawo do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie jednostek uczestnictwa do kosztów uzyskania przychodu przysługiwałoby nabywcy jeszcze przed ich zbyciem (odkupieniem). Zaznaczył, iż konsekwencją przyjęcia takiej wykładni powołanego przepisu jest stwierdzenie, że wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu po stronie spadkobiercy na podstawie art. 97 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;
Postępowanie sądowe należało zawiesić.
Sąd z urzędu wziął pod uwagę, że postanowieniem z dnia 20 marca 2014 r. sygn. akt II FSK 850/12, Naczelny Sąd Administracyjny przedstawił składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, tj.: "Czy w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych poniesione przez spadkodawcę mogły zostać odliczone przez spadkobiercę od przychodu ze zbycia tych jednostek na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 r. poz. 361 t.j. ze zm.) w związku z art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. 2012 r. poz. 749 t.j. ze zm.)".
Na wstępie Sąd zauważa, że stosownie do art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej "p.p.s.a.", sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Rozstrzygnięcie sprawy zależy od innego postępowania wówczas, gdy orzeczenie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie stanowić jedną z głównych podstaw rozstrzygnięcia w postępowaniu zawieszonym. W takim przypadku w sprawie sądowoadministracyjnej pojawia się tak zwana kwestia prejudycjalna, czyli przeszkoda, której usunięcie jest istotne z punktu widzenia możliwości realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego i ma bezpośredni wpływ na wynik tego postępowania.
Sąd zauważył ponadto, że stosownie do treści art. 187 § 2 p.p.s.a. uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego jest w danej sprawie wiążąca. Jednakże, uchwała, poza mocą indywidualnie wiążącą w określonej sprawie, wywołuje również pośrednie skutki prawne w odniesieniu do innych postępowań sądowoadministracyjnych. Składy sędziowskie podczas orzekania w sprawach o tożsamym stanie faktycznym i prawnym powinny uwzględniać wyrażoną w niej wykładnię przepisów prawa dopóki nie zostanie ona zmieniona inną uchwałą. Pogląd ten wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 lutego 2008 r. sygn. akt I OSK 254/07.
Przenosząc powyższe na grunt sprawy niniejszej Sąd stwierdził, że zagadnienie prawne przedstawione do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego jest analogiczne, jak to wymagające rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, zatem wykładnia przepisów prawa, która zostanie dokonana przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyniku pytania prawnego postawionego w sprawie o sygn. akt II FSK 850/12 będzie miała wpływ na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.
Wobec powyższego, na mocy art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Sokołowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie sądowe
Uzasadnienie
Skarżąca K. P. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wynika z ustaleń dokonanych przez organ w zaskarżonej decyzji wnioskiem z [...] marca 2013 r. Skarżąca zwróciła się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych pobranym przez [...] S.A. z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa nabytych w drodze dziedziczenia po zmarłym bracie.
Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. decyzją z dnia [...] maja 2013r. odmówił Skarżącej stwierdzenia nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu Organ stwierdził, iż nie jest dopuszczalna taka interpretacja art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 r. poz. 361 t.j. ze zm.), zgodnie z którą prawo do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie jednostek uczestnictwa do kosztów uzyskania przychodu przysługiwałoby nabywcy jeszcze przed ich zbyciem (odkupieniem). Zaznaczył, iż konsekwencją przyjęcia takiej wykładni powołanego przepisu jest stwierdzenie, że wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu po stronie spadkobiercy na podstawie art. 97 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;
Postępowanie sądowe należało zawiesić.
Sąd z urzędu wziął pod uwagę, że postanowieniem z dnia 20 marca 2014 r. sygn. akt II FSK 850/12, Naczelny Sąd Administracyjny przedstawił składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, tj.: "Czy w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych poniesione przez spadkodawcę mogły zostać odliczone przez spadkobiercę od przychodu ze zbycia tych jednostek na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 r. poz. 361 t.j. ze zm.) w związku z art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. 2012 r. poz. 749 t.j. ze zm.)".
Na wstępie Sąd zauważa, że stosownie do art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej "p.p.s.a.", sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Rozstrzygnięcie sprawy zależy od innego postępowania wówczas, gdy orzeczenie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie stanowić jedną z głównych podstaw rozstrzygnięcia w postępowaniu zawieszonym. W takim przypadku w sprawie sądowoadministracyjnej pojawia się tak zwana kwestia prejudycjalna, czyli przeszkoda, której usunięcie jest istotne z punktu widzenia możliwości realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego i ma bezpośredni wpływ na wynik tego postępowania.
Sąd zauważył ponadto, że stosownie do treści art. 187 § 2 p.p.s.a. uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego jest w danej sprawie wiążąca. Jednakże, uchwała, poza mocą indywidualnie wiążącą w określonej sprawie, wywołuje również pośrednie skutki prawne w odniesieniu do innych postępowań sądowoadministracyjnych. Składy sędziowskie podczas orzekania w sprawach o tożsamym stanie faktycznym i prawnym powinny uwzględniać wyrażoną w niej wykładnię przepisów prawa dopóki nie zostanie ona zmieniona inną uchwałą. Pogląd ten wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 lutego 2008 r. sygn. akt I OSK 254/07.
Przenosząc powyższe na grunt sprawy niniejszej Sąd stwierdził, że zagadnienie prawne przedstawione do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego jest analogiczne, jak to wymagające rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, zatem wykładnia przepisów prawa, która zostanie dokonana przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyniku pytania prawnego postawionego w sprawie o sygn. akt II FSK 850/12 będzie miała wpływ na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.
Wobec powyższego, na mocy art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji.
