II SA/Po 1182/13

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] października 2013 r. (data nadania na poczcie) M. M. D. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koninie z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego. Zaskarżoną decyzją Kolegium utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...], w której organ I instancji odmówił skarżącej przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego na męża R. D. z uwagi na niespełnienie określonego w art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U z 2006 r. nr 139, poz. 922 ze zm.) wymogu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie z dodatkowymi wskazaniami oraz przekroczenie kryterium dochodowego określonego w art. 16a ust. 2 wymienionej ustawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje

Stosownie do dyspozycji art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) sąd może zawiesić postępowanie w sprawie jeżeli jej rozstrzygnięcie zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażanym w doktrynie celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi powinna być analizowana zarówno z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem, jak i przesłanek wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego na skutek rozstrzygnięcia wydanego w innym, już toczącym się postępowaniu (M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2013 r., wyd. el. Lex, komentarz do art. 125).

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą aktu normatywnego, na podstawie którego zostało wydane prawomocne orzeczenie sądowe, ostateczna decyzja administracyjna lub rozstrzygnięcie w innych sprawach, stanowi podstawę do wznowienia postępowania, uchylenia decyzji lub innego rozstrzygnięcia na zasadach i w trybie określonych w przepisach właściwych dla danego postępowania (art. 190 ust. 4 Konstytucji). Strona może żądać wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie (art. 272 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

W przedmiotowej sprawie zaistniała wymieniona wyżej przesłanka zawieszenia postępowania, bowiem postanowieniem z dnia 12 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Po 1026/13, tutejszy Sąd skierował do Trybunału Konstytucyjnego pytanie prawne dotyczące zgodności Konstytucją RP przepisu art. 16a ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 ze zm.), w zakresie w jakim pomija wśród uprawnionych do uzyskania specjalnego zasiłku opiekuńczego osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny i które nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby, w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Ponadto Grupa Posłów na Sejm RP wystąpiła do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją RP przepisu art. 16a ust. 2, 3, 4 i 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie wprowadzonego wymienionym przepisem kryterium dochodowego. Sprawa rozpoznanwana jest przez Trybunał Konstytucyjny pod sygn. K 38/13.

W sprawie, w której organ odmówił skarżącej przyznania świadczenia w formie specjalnego zasiłku opiekuńczego ze względu na niespełnienie przesłanki polegającej na rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej oraz z uwagi na przekroczenie kryterium dochodowego, podstawę rozstrzygnięcia stanowił właśnie przepis art. 16a ustawy o świadczeniach rodzinnych. Zatem odpowiedź Trybunału Konstytucyjnego na postawione pytania prawne będzie miała wpływ na treść rozstrzygnięcia Sądu w niniejszej sprawie, co też uzasadnia zawieszenie postępowania w tej sprawie z urzędu.

W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 i art. 131 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zawiesił niniejsze postępowanie do czasu zakończenia postępowania wszczętego przed Trybunatem Konstytucyjnym na skutek pytania prawnego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu zadanego w sprawie o sygn. akt II SA/Po 1026/13 oraz pytania zarejestrowanego pod sygn. K 38/13.