II OZ 400/14

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił wniosek L. Ś. o wyłączenie sędziego WSA Marii Mysiak od orzekania w sprawie ze skargi L. Ś. na zarządzenie zastępcze Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] czerwca 2012 r. w przedmiocie wygaśnięcia mandatu.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wniosek o wyłączenie sędziego został przez skarżącego umotywowany wątpliwościami co do bezstronności sędziego, który orzeka w WSA wraz z sędziami, którzy poprzednio pracowali w Urzędzie Wojewódzkim w Szczecinie. Ponadto, zdaniem skarżącego, sprawa z jego skargi stała się sprawą polityczną i jest przedmiotem zainteresowania wielu osób związanych z ugrupowaniem politycznym Wojewody. Wskazał również, że treść postanowienia Sądu w przedmiocie prawa pomocy została opublikowana na blogu internetowym C.

W dniu 21 stycznia 2014 r. sędzia Maria Mysiak złożyła pisemne oświadczenie, że nie pozostaje w jakimkolwiek stosunku prawnym lub osobistym ze skarżącym i nie zachodzą okoliczności w rozumieniu art. 18 i 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) z powodu których zachodziłaby wątpliwość co do jej bezstronności przy orzekaniu w tej sprawie.

W powyższych okolicznościach Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, kierując się treścią przepisu art. 18 § 1 i art. 19 p.p.s.a. uznał, że nie zachodzą przesłanki do wyłączenia sędziego od rozpoznawania przedmiotowej sprawy. W ocenie Sądu przywołane przez skarżącego okoliczności nie mogą stanowić o zasadności wniosku i konieczności wyłączenia sędziego Marii Mysiak od orzekania w sprawie. Zgodnie z Konstytucją RP sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji i ustawom. Ponadto sędzia nie może należeć do partii politycznej, związku zawodowego, ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z zasadami niezależności sądów i niezawisłości sędziów (art. 178). Tak więc, jak podkreślił Sąd, nie może być mowy o jakimkolwiek charakterze politycznym pracy sędziego. Fakt uprzedniego zatrudnienia sędziów w Urzędzie Wojewódzkim w Szczecinie również – zdaniem Sądu – nie ma żadnego wpływu na wykonywanie zawodu sędziego przez te osoby, jak i nie może mieć wpływu na pracę innych sędziów.

W zażaleniu na powyższe postanowienie L. Ś. wniósł o uchylenie tego orzeczenia i wyłączenie sędziego Marii Mysiak od rozpoznawania jego sprawy. Zarzucił Sądowi I instancji naruszenie art. 19 p.p.s.a poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie polegające na uznaniu, że nie istnieją okoliczności tego rodzaju, które wywołują uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w sprawie. W jego ocenie wątpliwość co do bezstronności sędziego Marii Mysiak zachodzi z powodu współpracy z sędziami, którzy wcześniej pracowali w Urzędzie Wojewódzkim w Szczecinie, który jest stroną postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Instytucja wyłączenia sędziego jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa wymienionymi w art. 18 p.p.s.a., wyłączenie sędziego następuje na jego żądanie lub wniosek strony wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie (art. 19 p.p.s.a.).

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego prawidłowo Sąd I instancji stwierdził, że w niniejszej sprawie w stosunku do sędziego WSA Marii Mysiak brak jest podstaw do wyłączenia z mocy ustawy. Również podniesiony przez skarżącego argument mający przemawiać za wyłączeniem tego sędziego od orzekania w jego sprawie w postaci współpracy z innymi sędziami, którzy wcześniej zanim zostali sędziami, pracowali w Urzędzie Wojewódzkim w Szczecinie, nie uzasadnia wyłączenia sędziego. Jak słusznie podkreślił Sąd I instancji, powyższą konkluzję wywodzić należy z atrybutu sędziego w postaci jego niezawisłości, jak i podleganiu jedynie ustawom i Konstytucji. Brak jest zatem możliwości przyjęcia, by fakt wcześniejszej pracy innych sędziów w Urzędzie Wojewódzkim w Szczecinie, który jest stroną w sprawie, świadczył o braku bezstronności uzasadniającego wyłączenie sędziego Marii Mysiak od orzekania w sprawie ze skargi na zarządzenie zastępcze Wojewody w przedmiocie wygaśnięcia mandatu.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że zasadnie Sąd pierwszej instancji odmówił wyłączenia od orzekania w przedmiotowej sprawie sędziego WSA w Szczecinie Marii Mysiak. Dlatego, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.