• I SA/Gd 401/14 - Postanow...
  19.04.2024

I SA/Gd 401/14

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2014-05-20

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Monika Hennig /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Monika Hennig po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. T. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego postanawia: przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 25 kwietnia 2014 r., skarżący W. T. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, w tym wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł.

Zgodnie z brzmieniem art. 245 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Z przywołanych przepisów wynika, że sprawą zainteresowanego jest wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.

Na podstawie złożonego przez wnioskodawcę oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz dokumentów przedłożonych na zarządzenie referendarza sądowego z dnia 28 kwietnia 2014 r. (doręczone stronie w dniu 9 maja 2014 r.), ustalono, że prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe z żoną, małżonkowie utrzymują się wyłącznie z przyznanej wnioskodawcy emerytury, która do grudnia 2013 r. wynosiła 498,69 zł netto (dowód: potwierdzenie wypłaty świadczenia), zaś obecnie, po uwzględnieniu dokonywanych potrąceń egzekucyjnych, wypłacana jest w kwocie 1.016,84 zł netto (dowód: odpis decyzji ZUS z dnia 12 marca 2014 r. o waloryzacji emerytury), małżonkowie nie posiadają żadnego majątku, w tym nieruchomości, oszczędności, przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro, pojazdów mechanicznych (dowód: dodatkowe oświadczenia z dnia 15 maja 2014 r.).

W tak ustalonym stanie faktycznym referendarz sądowy uznał, że skarżący wykazał, że uiszczenie przez niego kosztów sądowych w niniejszej sprawie spowoduje skutki, o których mowa w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Dokonane ustalenia potwierdzają, że sytuacja finansowa, w jakiej znajdują się małżonkowie jest trudna. Wysokość osiąganych przez nich dochodów w kwocie po 508 zł na osobę bez wątpienia nie pozwala na zaspokojenie wszystkich niezbędnych kosztów związanych z ich utrzymaniem. Co więcej, małżonkowie nie posiadają żadnych składników majątku, które mogliby spieniężyć celem uzyskania środków na pokrycie kosztów sądowych w niniejszej sprawie. Mając na uwadze kwotę uzyskiwanych miesięcznych dochodów nie sposób nie zgodzić się z twierdzeniem wnioskodawcy, że małżonkowie nie są w stanie poczynić jakichkolwiek oszczędności.

Z tych względów uznano, że skarżący spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy i na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...