II SA/Ke 786/13

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]znak: [...]Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, po rozpatrzeniu odwołania W.G. , utrzymał w mocy decyzję S.S. z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie sprostowania zapisów w operacie ewidencji gruntów i budynków.

Powyższa decyzja organu odwoławczego została wydana w oparciu

o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy:

Pismem z dnia 14 lutego 2011r. W.G. domagał się od organu I instancji m. in. "sprostowania nieprawidłowych zapisów dotyczących działek 1349 i 1312". Wnioski dotyczące działki nr 1349 zostały również zawarte w pkt 10 pisma z dnia 8 stycznia 2008r., skierowanego do Burmistrza Miasta i Gminy w O. przekazanego Staroście według właściwości, w którym J.i W. G. żądali: "Do działki nr 1349 - 1,48 ha dopisać 9 arów rowu".

Pismem z dnia 13 lutego 2012r., w którym zawarto zdania z różnych pism wnioskodawcy, Starosta zwrócił się do W.G. o ich potwierdzenie, stwierdzając, że stanowią one treść jego żądań. W pkt 6 ww. pisma organ I instancji, interpretując wnioski strony, stwierdził że dotyczą one zmiany powierzchni działek numer 1349, 1653/1,1352.

W odpowiedzi z dnia 16 lutego 2012r. W.G. zaakceptował

w większości treść żądań w wersji określonej przez organ I instancji, a niektóre z nich zmodyfikował. Odnosząc się do punktu 6 ww. pisma wnioskodawca wskazał na "zmianę powierzchni działek nr: 1349,1653 (1653/1 i 1653/2), 1352, odpowiednio 3,38 ha (3,3265 ha + 5,26 ha zabrane z działki 1366 dopisane do 1693, a następnie przez Adama Kwiatkowskiego dopisane do wielkości 3,3265 +0,0009 m2 zabrane z działki 5872 w Połańcu co się = 3,38 ha), 0,52 ha, 0,86 ha."

Kolejnym pismem z dnia 7 lutego 2013r. organ I instancji zwrócił się do W.G. o sprecyzowanie złożonego wniosku.

W odpowiedzi z dnia 16 lutego 2013r. W.G. opisał załączone do tego pisma dokumenty oraz zawarł własne obliczenia i wywody, nie precyzując swojego wniosku.

Ze względu na powyższe oraz mając na uwadze, że stan prawny działek nr 1349 i 1312 położonych w obrębie [...] jest różny (w związku z czym sprawę dotyczącą działki nr 1312 wyłączono do odrębnego postępowania) Starosta uznał, że żądanie wnioskodawcy dotyczy sprostowania nieprawidłowych (zdaniem wnioskodawcy) zapisów dotyczących działki nr 1349, położonej w obrębie [...] oraz zmiany jej powierzchni.

Decyzją z dnia [...], organ I instancji odmówił sprostowania nieprawidłowych zapisów w ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działki nr 1349 obręb [...] oraz zmiany jej powierzchni – na podstawie art. 7 lit. d, art. 20, art. 22 ustawy z dnia 17 maja 1989r.- Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), oraz § 44 pkt 2, § 45 ust. 1, § 46 ust. 1, 2, § 47 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454 ). W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy organ ustalił, że działka nr 1349 o powierzchni 1,48 ha została wykazana w rejestrze gruntów przy założeniu ewidencji gruntów w 1968r. jako grunty rolne we władaniu Państwowego Funduszu Ziemi stanowiące łąki klasy IV o powierzchni 0,77 ha, łąki klasy V o powierzchni 0,47 i łąki klasy VI o powierzchni 0,24 ha. W 1972 r. działka ta została wykazana jako grunty we władaniu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej, a następnie jako własność Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej "Zwycięstwo". W 1993r. przeprowadzono aktualizację ewidencji gruntów dokonując kontroli terenowej i pomiaru w zakresie stwierdzonych zmian. W ewidencji gruntów i budynków wykazano wówczas rów, przebiegający przez działkę nr 1349, jako odrębny użytek gruntowy, przy czym przebieg granic działki nr 1349 ani jej powierzchnia nie uległy zmianie. Po aktualizacji ewidencji gruntów w skład działki nr 1349 weszły następujące użytki: łąki klasy IV o powierzchni 0,89 ha, łąki klasy V o powierzchni 0,42 i łąki klasy VI o powierzchni 0,08 ha oraz rowy o powierzchni 0,09 ha. Organ podał również, iż J. i W. G. nabyli działkę nr 1349 aktem notarialnym z dnia 23 listopada 1993r. i są obecni wpisani jako jej właściciele. W 2005r. wykonano I etap kompleksowej modernizacji ewidencji gruntów i budynków. Wykonane wówczas prace obejmowały między innymi kontrolę i weryfikację poprawności oznaczenia użytków gruntowych i klasyfikacji gruntów. W wyniku tych prac stan wykazany w 1993r. w odniesieniu do powierzchni użytków gruntowych nie uległ zmianie. Wykazano jedynie użytki i klasy gruntów stanowiących rów zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków. W myśl § 68 ww. rozporządzenia rowy zostały zaliczone do użytków rolnych, a zatem istniał obowiązek wykazania klasoużytków także w odniesieniu do gruntów stanowiących rowy.

W konsekwencji tych ustaleń organ stwierdził, że brak jest podstaw do zmiany zapisów w operacie ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działki nr 1349, gdyż stan wykazy w ewidencji jest prawidłowy, a własne obliczenia wnioskodawcy oraz dołączone dokumenty nie mogą stanowić podstawy do dokonania zmiany powierzchni działki.

Odwołanie od ww. decyzji organu i instancji wniósł W.G. .

Organ odwoławczy, utrzymując w mocy zakwestionowane rozstrzygnięcie, podzielił w całości ustalenia faktyczne oraz ocenę prawną przedstawione w uzasadnieniu decyzji organu I instancji. Podkreślił przy tym, że stosownie do § 68 ww. rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. rowy zostały zaliczone do użytków rolnych, zaś stosownie do § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1956r. w sprawie klasyfikacji gruntów (Dz. Nr 19, poz. 97 ze zm.), obowiązującego w czasie wykonywania prac dotyczących I etapu kompleksowej modernizacji ewidencji gruntów i budynków, gleboznawczą klasyfikacją obejmuje się grunty rolne. Ze względu na powyższe istniał obowiązek wykazania klasoużytków także w odniesieniu do gruntów stanowiących rowy. Jak wynika z zapisu w tabeli nr 22 zawartej w załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. wykazane w bazie danych ewidencyjnych pola powierzchni klas gleboznawczych w ramach poszczególnych użytków gruntowych (tzw. klasoużytki) oznacza się symbolem złożonym z symbolu odpowiedniego użytku i symbolu klasy gleboznawczej np. RIVa, ŁV, LsVI, S-RIIIb, B-PsVI, Lz-ŁIV. Stosując powyższą zasadę, grunty stanowiące rów oznaczono symbolem "W" dodając do niego symbol klasy gleboznawczej zgodnie z mapą klasyfikacji gruntów i obliczono powierzchnie klasoużytków w następujący sposób: W-ŁIV o powierzchni 0,0430 ha, W-ŁV o powierzchni 0,0240 ha, W-ŁVI o powierzchni 0,0230 ha. Łączna powierzchnia użytku stanowiącego rów w działce nr 1349 wynosi zatem w dalszym ciągu 0,09 ha – tak jak wykazano w czasie aktualizacji gruntów w 1993r.

Mając na względzie powyższe, organ odwoławczy stwierdził, że stan wykazany aktualnie w ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działki nr 1349 położonej w obrębie [...] jest prawidłowy tj. zgodny z dostępnymi dla organu dokumentami źródłowymi, a żądania strony dotyczące sprostowania zapisów w operacie ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działki nr 1349 obręb [...] oraz zmiany jej powierzchni są niezasadne.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na decyzję organu odwoławczego wnieśli W.G. i J. G., domagając się ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ I instancji. Skarżący podnieśli, że w rozstrzygnięciu organu odwoławczego powinien znajdować się zapis "przez zmianę jej powierzchni" zamiast "...oraz zmiany jej powierzchni".

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Prawomocnym postanowieniem z dnia 27 stycznia 2014r. tut. Sąd odrzucił skargę J.G.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem zakwestionowana decyzja odpowiada przepisom prawa.

Zgodnie z art. 3 § 1 oraz art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270), zwanej dalej ustawą P.p.s.a., wojewódzkie sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Sądowa kontrola legalności zaskarżonych orzeczeń administracyjnych sprawowana jest w granicach sprawy, a sąd nie jest związany zarzutami, wnioskami skargi, czy też powołaną w niej podstawą prawną.

Dokonując oceny zaskarżonego rozstrzygnięcia w ramach tak zakreślonej właściwości Wojewódzki Sąd Administracyjny nie dopatrzył się naruszeń prawa skutkujących koniecznością jego uchylenia lub stwierdzenia nieważności.

Przedmiotem kontroli w niniejszej sprawie jest decyzja Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, utrzymująca w mocy decyzję S.S. o odmowie sprostowania nieprawidłowych (zdaniem skarżącego) zapisów w ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działki nr 1349 obręb [...] oraz zmiany jej powierzchni.

Na wstępie wskazać należy, że wobec licznych i różnorodnych żądań kierowanych przez skarżącego do organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków, organy prawidłowo uznały, że wniosek skarżącego dotyczy żądania sprostowania nieprawidłowych (zdaniem strony) zapisów w ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działki nr 1349, położonej w obrębie [...] oraz zmianę jej powierzchni. Z akt sprawy wynika, że organ I instancji dwukrotnie – pismami z dnia 13 lutego 2012r. oraz z dnia 7 lutego 2013r. – zawracał się do skarżącego o potwierdzenie oraz sprecyzowanie formułowanych uprzednio żądań. Zdaniem Sądu, mając na uwadze treść odpowiedzi W.G. udzielonej pismami z dnia 16 lutego 2012r. oraz z dnia 16 lutego 2013r. oraz uwzględniając odmienność stanu prawnego działek nr 1349 i nr 1312 (wobec czego sprawę dotyczącą działki nr 1312 wyłączono do odrębnego postępowania) Starosta prawidłowo zakwalifikował wniosek strony jako żądanie sprostowania nieprawidłowych (zdaniem strony) zapisów dotyczących działki nr 1349, położonej w obrębie [...] oraz zmiany jej powierzchni.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficznej (Dz. U. z 2010r. nr 193, poz.1287 ze zm.) istotę ewidencji gruntów i budynków stanowi jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych i prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami.

W orzecznictwie sądowym wskazuje się, iż ewidencja gruntów ma znaczenie jedynie informacyjno – techniczne, odzwierciedlające określony stan faktyczny i prawny. Postępowanie ewidencyjne jest zatem postępowaniem rejestrowym, co oznacza, że nie rozstrzyga sporów o prawa do gruntów, budynków, lokali, ani nie nadaje tych praw, rejestrując jedynie stany prawne ustalone w innym trybie lub przez inne organy orzekające. Stąd też poprzez żądanie wprowadzenia zmian w ewidencji nie można dochodzić ani udowadniać swoich praw właścicielskich czy uprawnień do władania nieruchomością (por. wyroki: WSA w Warszawie z dnia 21 lipca 2004,II SA 1456/03,LEX nr 158877,NSA z dnia 19 listopada 1999, II SA 1384/99,LEX nr 46228, NSA z dnia 20 sierpnia 1998,II SA 766/98,LEX nr 41298).

W związku z tak określonymi ramami postępowania ewidencyjnego należy stwierdzić, że w stanie faktycznym tej sprawy organy obu instancji prawidłowo odmówiły wprowadzenia żądanych zmian w ewidencji gruntów.

Jak wynika z § 44 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego

i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. (Dz. U. nr 38, poz. 454), zwanego dalej rozporządzeniem, prowadzenie ewidencji gruntów i budynków należy do zadań starosty i polega m. in. na utrzymaniu operatu ewidencyjnego w stanie aktualności, tj. zgodności z dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi. Dane zawarte w ewidencji gruntów podlegają aktualizacji z urzędu lub na wniosek (§ 46 rozporządzenia), a do aktualizacji operatu stosuje się odpowiednio § 35 rozporządzenia, który wymienia źródła danych ewidencyjnych niezbędnych do założenia ewidencji gruntów (§ 45 ust. 2).

Powyższe oznacza, że starosta jako organ I instancji w sprawach ewidencji gruntów rejestruje stany podmiotowe i przedmiotowe zmieniające się w czasie

w oparciu o stosowne, kolejno powstające dokumenty prawne. Aktualizacja operatu ewidencyjnego (por. § 45 ust. 1 rozporządzenia) stanowi wprowadzanie udokumentowanych zmian do bazy danych ewidencyjnych na podstawie tzw. źródłowych dokumentów ewidencyjnych, służących do zakładania, czy modernizacji ewidencji.

Sformalizowany charakter procedury aktualizacji danych ewidencyjnych obejmuje wymianę (uaktualnienie) danych ewidencyjnych, polegającą na wprowadzeniu nowych informacji wynikających z dokumentów źródłowych. Przedstawione rozumienie pojęcia aktualizacji oraz techniczno – deklaratoryjny charakter ewidencji gruntów i budynków, która (jak już wskazano na wstępie) jest wyłącznie systematycznie aktualizowanym zbiorem informacji o gruntach, budynkach, lokalach i ich właścicielach – wyklucza dokonywanie zmian ewidencyjnych, które nie wynikają wprost z dokumentów źródłowych (por. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 sierpnia 2010r., sygn. akt. II SA/Bk 272/10, LEX nr 74481).

Przenosząc przedstawione rozważania na grunt sprawy niniejszej należy podzielić stanowisko organów, że żądanie W.G. dotyczące sprostowania nieprawidłowych (zdaniem strony) zapisów w ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działki nr 1349 obręb [...] oraz zmiany jej powierzchni nie znajduje uzasadnienia w dokumentach zawartych w aktach administracyjnych. Organ odwoławczy, z powołaniem się na materiał dowodowy zebrany w aktach sprawy, obszernie i szczegółowo przedstawił stan rejestracji danych podmiotowych i przedmiotowych ww. działki i zasadnie uznał, że obecne zapisy w ewidencji gruntów i budynków odpowiadają stanowi prawnemu i faktycznemu, jaki wynika z dostępnych dla organu dokumentów źródłowych. W tym zakresie organ wskazał, że J. i W. G. nabyli działkę nr 1349 aktem notarialnym z dnia 23 listopada 1993r. i w ewidencji gruntów i budynków są wpisani jako jej właściciele. Ogólna powierzchnia tej działki wynosi 1,48 ha (łąki klasy IV o powierzchni 0,89 ha, łąki klasy V o powierzchni 0,42 i łąki klasy VI o powierzchni 0,08 ha oraz rowy o powierzchni 0,09 ha). Organy ustaliły ponadto, że przedmiotowa działka o powierzchni 1,48 ha została wykazana w rejestrze gruntów przy założeniu ewidencji gruntów w 1968r. jako grunty rolne we władaniu Państwowego Funduszu Ziemi stanowiące łąki klasy IV o powierzchni 0,77 ha, łąki klasy V o powierzchni 0,47 i łąki klasy VI o powierzchni 0,24 ha. W 1972r. działka nr 1349 została wykazana jako grunty we władaniu Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej, a następnie jako własność Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej "Zwycięstwo". W 1993r. przeprowadzono aktualizację ewidencji gruntów dokonując kontroli terenowej i pomiaru w zakresie stwierdzonych zmian, polegających na dołączeniu znajdujących się w granicach działki rowów. W rezultacie w ewidencji gruntów i budynków wykazano wówczas rów, przebiegający przez działkę nr 1349, jako odrębny użytek gruntowy, przy czym przebieg granic działki nr 1349 ani jej powierzchnia nie uległy zmianie. W 2005r. wykonano I etap kompleksowej modernizacji ewidencji gruntów i budynków. Wykonane wówczas prace obejmowały między innymi kontrolę i weryfikację poprawności oznaczenia użytków gruntowych i klasyfikacji gruntów. W wyniku tych prac stan wykazany w 1993r. w odniesieniu do powierzchni użytków gruntowych nie uległ zmianie. Wykazano jedynie użytki i klasy gruntów stanowiących rów stosownie do § 68 ust. 1 lit. g rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków , który zalicza grunty pod rowami (oznaczone symbolem W) do gruntów rolnych. Jak wynika z kolei z przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1956r. w sprawie klasyfikacji gruntów (Dz. Nr 19, poz. 97 ze zm.), obowiązującego w czasie wykonywania prac dotyczących I etapu kompleksowej modernizacji ewidencji gruntów i budynków, gleboznawczą klasyfikacją obejmuje się m. in. grunty rolne. Tym samym, z uwagi na treść cyt. regulacji, został wypełniony obowiązek wykazania klasoużytków w odniesieniu do gruntów stanowiących rowy. Uwzględniono także zapis zawarty w tabeli nr 22 obowiązującego wówczas załącznika nr 4 do rozporządzenia, zgodnie z którym wykazane w bazie danych ewidencyjnych pola powierzchni klas gleboznawczych w ramach poszczególnych użytków gruntowych (tzw. klasoużytki) oznacza się symbolem złożonym z symbolu odpowiedniego użytku i symbolu klasy gleboznawczej np. RIVa, ŁV, LsVI, S-RIIIb, B-PsVI, Lz-ŁIV (Dz. U. z 2001r. nr 38, poz. 454). W konsekwencji do symbolu "W", oznaczającego grunty stanowiące rów, dodano symbol klasy gleboznawczej zgodnie z mapą klasyfikacji gruntów i obliczono powierzchnie klasoużytków w następujący sposób: W-ŁIV o powierzchni 0,0430 ha, W-ŁV o powierzchni 0,0240 ha, W-ŁVI o powierzchni 0,0230 ha. W rezultacie łączna powierzchnia użytku stanowiącego rów w działce nr 1349 w dalszym ciągu wynosi 0,09 ha – tak jak wykazano w czasie aktualizacji gruntów w 1993r.

Poczynione przez organ ustalenia znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w aktach sprawy.

Niezależnie od wykazanej powyżej prawidłowości zapisów w ewidencji gruntów

i budynków dotyczących działki nr 1349, odnosząc się do żądań formułowanych przez skarżącego w zakresie zmiany powierzchni tej działki należy wskazać, że zgodnie z § 12 ust. 1 rozporządzenia prawa osób i jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 oraz w § 11 ust. 1 pkt 1 i 2, do gruntów, budynków i lokali uwidacznia się w ewidencji na podstawie:

1) wpisów dokonanych w księgach wieczystych,

2) prawomocnych orzeczeń sądowych,

3) umów zawartych w formie aktów notarialnych, dotyczących ustanowienia lub przeniesienia praw rzeczowych do nieruchomości, z wyłączeniem umów dotyczących użytkowania wieczystego gruntów i własności lokali,

4) ostatecznych decyzji administracyjnych,

5) dyspozycji zawartych w aktach normatywnych,

6) umów dzierżawy, o których mowa w § 11 ust. 1 pkt 2.

Z kolei stosownie do § 46 ust. 2 rozporządzenia z urzędu wprowadza się zmiany wynikające z:

1) prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, ostatecznych decyzji administracyjnych, aktów normatywnych,

2) opracowań geodezyjnych i kartograficznych, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, zawierających wykazy zmian danych ewidencyjnych,

3) dokumentacji architektoniczno-budowlanej gromadzonej i przechowywanej przez organy administracji publicznej,

4) ewidencji publicznych prowadzonych na podstawie innych przepisów.

Kierując się treścią cyt. przepisów organ odwoławczy prawidłowo uznał, że przedstawiane przez W.G. obliczenia w zakresie powierzchni działki nie mogą stanowić podstawy do wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków. Skarżący nie przedstawił również dokumentacji, o jakiej mowa w ww. przepisach, pozwalającej organom na wprowadzenie w ewidencji gruntów i budynków zmiany zgodnej ze zgłoszonym żądaniem.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa.

Skoro podniesione w skardze zarzuty nie mogły odnieść zamierzonego skutku, a jednocześnie brak jest okoliczności, które z urzędu należałoby wziąć pod rozwagę, Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 151 ustawy P.p.s.a. orzekł jak w pkt I wyroku.

Orzeczenie zawarte w pkt II wyroku oparto na treści art. 250 ustawy P.p.s.a. oraz § 2 ust. 3 i § 18 ust. 1 pkt 1c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013r. poz. 461).