II SA/Ol 479/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
2014-05-27Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Katarzyna Matczak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie skierowania na badanie lekarskie postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Uzasadnienie
W dniu 15 kwietnia 2014 r. J.D. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...], którą po rozpoznaniu odwołania strony, uchylono decyzję wydaną z upoważnienia Starosty przez Głównego specjalistę w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w E. z dnia [...] Nr [...] w sprawie skierowania na badania lekarskie J.D. posiadającego uprawnienia do kierowania pojazdami kat. A, B, C, E prawa jazdy i przekazano sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Zarzucił podjętemu rozstrzygnięciu naruszenie art. 136 kpa oraz art. 138 § 2 kpa poprzez wydanie decyzji uchylającej uprzednią decyzję organu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, podczas gdy zachodziły przesłanki do merytorycznego rozstrzygnięcia przez organ odwoławczy co do istotny sprawy skoro uzupełniony został przez skarżącego materiał dowodowy poprzez nadesłanie dokumentów potwierdzających jego aktualny stan zdrowia.
W skardze zawarty został również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w części dotyczącej przekazania sprawy organowi I instancji na podstawie art. 61 § 1 ust. 1 ustawy ppsa. Wniosek taki w ocenie skarżącego jest zasadny z uwagi na zebrany i przedstawiony przez skarżącego materiał całkowicie zezwalający na wydanie decyzji merytorycznej bez konieczności prowadzenia ponownego postępowania merytorycznego przez organ I instancji, a w konsekwencji umorzenie postępowania przed organem I instancji.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie podtrzymując w całości argumentację zawartą w skarżonej decyzji. Odnośnie złożonego przez skarżącego wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w trybie art. 61 § 1 ust. 1 (winno być "pkt 1") ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Kolegium nie przedstawiło swojego stanowiska.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej: ustawą ppsa. wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie powoduje, co do zasady, wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.
Natomiast po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 3 ustawa ppsa.).
Rozstrzygając o wstrzymaniu wykonania aktu na podstawie powołanego przepisu Sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Użycie przez ustawodawcę w art. 61 § 3 ustawy ppsa. zwrotów nieostrych wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartej w nich normy ogólnej. W postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl) Naczelny Sad Administracyjny stwierdził, że "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Zaś trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (także postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/06, dostępne w CBOSA).
Podkreślenia zatem wymaga, że podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest wykazanie we wniosku na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z brzmienia zacytowanego przepisu wynika, iż do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczający sam wywód strony wnoszącej o taką tymczasową ochronę. Uzasadnienie takiego wniosku powinno bowiem odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy.
Sąd podejmując rozstrzygnięcie w tym zakresie musi bezwzględnie ocenić, która z przesłanek zachodzi w przedmiotowej sprawie oraz dlaczego dokonał oceny, że zachodzi bądź też nie określona przesłanka do wstrzymania, bądź odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 września 2004 r. sygn. akt OZ 383/04, dostępne CBOSA).
W ocenie Sądu skarżący w ogóle nie wykazał, że w tym wypadku wykonanie decyzji kasacyjnej organu odwoławczego w sprawie skierowania na badania lekarskie spowoduje trudne do odwrócenia skutki, bądź też zachodzi w tym wypadku niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. W skardze strona bardzo lakonicznie uzasadniła swój wniosek w tym zakresie podnosząc jedynie, że to wadliwość podjętego rozstrzygnięcia organu odwoławczego uzasadnia taki wniosek .
W rozpoznawanej sprawie przedstawione przez stronę skarżącą okoliczności są zbyt lakoniczne i nie pozwalają przyjąć, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody bądź trudne do odwrócenia skutki.
Mając powyższe na względzie Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy ppsa., orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Katarzyna Matczak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie skierowania na badanie lekarskie postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Uzasadnienie
W dniu 15 kwietnia 2014 r. J.D. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...], którą po rozpoznaniu odwołania strony, uchylono decyzję wydaną z upoważnienia Starosty przez Głównego specjalistę w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w E. z dnia [...] Nr [...] w sprawie skierowania na badania lekarskie J.D. posiadającego uprawnienia do kierowania pojazdami kat. A, B, C, E prawa jazdy i przekazano sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Zarzucił podjętemu rozstrzygnięciu naruszenie art. 136 kpa oraz art. 138 § 2 kpa poprzez wydanie decyzji uchylającej uprzednią decyzję organu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, podczas gdy zachodziły przesłanki do merytorycznego rozstrzygnięcia przez organ odwoławczy co do istotny sprawy skoro uzupełniony został przez skarżącego materiał dowodowy poprzez nadesłanie dokumentów potwierdzających jego aktualny stan zdrowia.
W skardze zawarty został również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w części dotyczącej przekazania sprawy organowi I instancji na podstawie art. 61 § 1 ust. 1 ustawy ppsa. Wniosek taki w ocenie skarżącego jest zasadny z uwagi na zebrany i przedstawiony przez skarżącego materiał całkowicie zezwalający na wydanie decyzji merytorycznej bez konieczności prowadzenia ponownego postępowania merytorycznego przez organ I instancji, a w konsekwencji umorzenie postępowania przed organem I instancji.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie podtrzymując w całości argumentację zawartą w skarżonej decyzji. Odnośnie złożonego przez skarżącego wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w trybie art. 61 § 1 ust. 1 (winno być "pkt 1") ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Kolegium nie przedstawiło swojego stanowiska.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej: ustawą ppsa. wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie powoduje, co do zasady, wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.
Natomiast po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 3 ustawa ppsa.).
Rozstrzygając o wstrzymaniu wykonania aktu na podstawie powołanego przepisu Sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Użycie przez ustawodawcę w art. 61 § 3 ustawy ppsa. zwrotów nieostrych wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartej w nich normy ogólnej. W postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl) Naczelny Sad Administracyjny stwierdził, że "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Zaś trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (także postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/06, dostępne w CBOSA).
Podkreślenia zatem wymaga, że podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest wykazanie we wniosku na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z brzmienia zacytowanego przepisu wynika, iż do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczający sam wywód strony wnoszącej o taką tymczasową ochronę. Uzasadnienie takiego wniosku powinno bowiem odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy.
Sąd podejmując rozstrzygnięcie w tym zakresie musi bezwzględnie ocenić, która z przesłanek zachodzi w przedmiotowej sprawie oraz dlaczego dokonał oceny, że zachodzi bądź też nie określona przesłanka do wstrzymania, bądź odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 września 2004 r. sygn. akt OZ 383/04, dostępne CBOSA).
W ocenie Sądu skarżący w ogóle nie wykazał, że w tym wypadku wykonanie decyzji kasacyjnej organu odwoławczego w sprawie skierowania na badania lekarskie spowoduje trudne do odwrócenia skutki, bądź też zachodzi w tym wypadku niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. W skardze strona bardzo lakonicznie uzasadniła swój wniosek w tym zakresie podnosząc jedynie, że to wadliwość podjętego rozstrzygnięcia organu odwoławczego uzasadnia taki wniosek .
W rozpoznawanej sprawie przedstawione przez stronę skarżącą okoliczności są zbyt lakoniczne i nie pozwalają przyjąć, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody bądź trudne do odwrócenia skutki.
Mając powyższe na względzie Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy ppsa., orzekł jak w sentencji.
