I SA/Po 334/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2014-06-03Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Violetta Mielcarek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu – Violetta Mielcarek po rozpoznaniu w dniu 03 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku MB o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi MB na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy naliczenia i wypłaty odsetek od wyegzekwowanych kwot nienależnego podatku od sprzedaży mieszkania oraz nienależnie pobranych odsetek postanawia: oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Skarżący MB wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy naliczenia i wypłaty odsetek od wyegzekwowanych kwot nienależnego podatku od sprzedaży mieszkania oraz nienależnie pobranych odsetek. Następnie złożył sporządzony na urzędowym formularzu w dniu [...] wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Z uzasadnienia wniosku wynika, że jest jedynym żywicielem czteroosobowej rodziny, z jednym niepełnosprawnym dzieckiem. Sytuacja materialna nie pozwala na poniesienie kosztów sądowych czy opłatę za usługi radcy prawnego. Skarżący oświadczył, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i z dwiema małoletnimi córkami. Wnioskodawca posiada mieszkanie o pow. [...] m2. Skarżący z tytułu umowy o pracę otrzymuje wynagrodzenie w wysokości [...] zł brutto. Żona wnioskodawcy z uwagi na niepełnosprawność młodszej córki nie może podjąć pracy.
Pismem z dnia [...] wezwano skarżącego do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez:
1. złożenie odpisów zeznań rocznych podatkowych za [...] złożonych przez skarżącego i jego żonę,
2. złożenie odpisów z kont bankowych, lokat bankowych i rachunków bankowych za ostatnie trzy miesiące należących do skarżącego i jego żony,
3. podanie czy skarżący i jego żona posiadają pojazdy mechaniczne podlegające obowiązkowi rejestracji, jeżeli tak należy podać markę, typ, rok produkcji i wartość rynkową,
4. podanie kosztów miesięcznego utrzymania skarżącego i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym z rozbiciem na poszczególne wydatki (np. czynsz, ogrzewanie, woda, gaz, energia elektryczna, koszty leczenia i zakupu lekarstw, wyżywienie, telefon stacjonarny i telefon komórkowy, abonament RTV, kablówka, środki czystości, raty kredytów – z podaniem na co kredyty zostały zaciągnięte, kiedy, jaki jest harmonogram spłat rat itp.),
5. podanie czy skarżący i jego żona uzyskują inne, poza wykazanymi we wniosku o przyznanie prawa pomocy, dochody (np. z tytułu umowy zlecenia, o dzieło, prac dorywczych, sezonowych, prowadzenia działalności gospodarczej) – jeżeli tak to kiedy takie dochody uzyskali i w jakiej wysokości.
Pismo doręczono skarżącemu w dniu [...], zatem termin do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy minął z dniem [...]. Tymczasem skarżący do chwili obecnej wniosku o przyznanie prawa pomocy nie uzupełnił.
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako "P.p.s.a.") strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Zatem obowiązującą zasadą w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest, że strony ponoszą koszty tego postępowania. Od tej zasady ustawa przewiduje wyjątek – możliwość przydzielenia stronie skarżącej prawa pomocy. Przepis art. 245 § 1 cyt. ustawy stanowi, iż prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (por. art. 245 § 2 P.p.s.a). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Częściowe zwolnienie od opłat lub wydatków może polegać na zwolnieniu od poniesienia ułamkowej ich części albo określonej ich kwoty pieniężnej (por. art. 245 § 3 i § 4 P.p.s.a.). Zgodnie z art. 246 § 1 przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje:
1) w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania;
2) w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Instytucja prawa pomocy wiąże się ściśle z realizacją jednego z podstawowych standardów państwa prawnego, jakim jest prawo do sądu i zapewnia osobie znajdującej się w ciężkich warunkach materialnych możność obrony swoich praw przed sądem, mimo braku środków finansowych potrzebnych do poniesienia należnych kosztów postępowania. Zauważyć jednak należy, że to strona musi wykazać, że znajduje się w sytuacji, która uniemożliwia poniesienie jakichkolwiek (pkt 1) lub też pełnych (pkt 2) kosztów postępowania, o czym świadczy użycie w przepisie art. 246 § 1 P.p.s.a. zwrotu "gdy wykaże". Taka konstrukcja znajduje uzasadnienie w tym, że najszerszą wiedzę o okolicznościach mogących mieć znaczenie z punktu widzenia przesłanek przyznania prawa pomocy posiada sam wnioskodawca. Wobec tego, pochodzące od niego informacje powinny być na tyle szczegółowe, by możliwa była kompleksowa ocena jego rzeczywistej kondycji finansowej i sytuacji majątkowej. Zatem to w interesie strony skarżącej pozostaje przedstawienie jak najpełniejszej informacji, pozwalającej na dokonanie oceny jej aktualnych możliwości płatniczych.
W przedmiotowej sprawie skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
W ocenie referendarza sądowego rozpoznającego wniosek o przyznanie prawa pomocy w niniejszej sprawie skarżący, mimo wezwania do uzupełnienia wniosku, nie wykazał przesłanek do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, jak i w zakresie częściowym.
Z oświadczenia skarżącego wynika, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i z małoletnimi córkami, przy czym młodsza córka jest osobą niepełnosprawną. Skarżący posiada mieszkanie o pow. [...] m2. Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę w wysokości [...] brutto. Z uwagi na niepełnosprawność młodszej córki żona nie może podjąć pracy. Skarżący, mimo wezwania do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy, nie podał czy on i jego żona uzyskują dodatkowe dochody, jeżeli tak to kiedy takie dochody uzyskali i w jakiej wysokości, nie podał również w jakiej wysokości ponoszą koszty miesięcznego utrzymania, t.j. opłaty za czynsz, ogrzewanie, wodę, gaz, energię elektryczną, telefon stacjonarny, telefon komórkowy, abonament RTV, kablówkę, w jakiej wysokości ponoszą koszty leczenia i zakupu lekarstw, koszty wyżywienia i środków czystości, czy spłacają raty kredytów, jeżeli tak to w jakiej wysokości. W tym miejscu zauważyć jednak należy, że dopiero zestawienie i analiza faktycznie uzyskiwanych przez skarżącego i małżonkę dochodów i ponoszonych wydatków pozwala na pełną i rzetelną ocenę w zakresie spełnienia ustawowej przesłanki przyznania prawa pomocy. Skarżący, mimo wezwania, nie przedłożył również odpisów zeznań rocznych podatkowych za [...], nie przedłożył także wyciągów z kont, rachunków i lokat bankowych, nie wyjaśnił nawet czy jakiekolwiek rachunki bankowe on i jego żona posiadają. Wnioskodawca nie podał również czy on i małżonka posiadają pojazdy mechaniczne podlegające obowiązkowi rejestracji, jeżeli tak to jakie, jakiej marki, jaki jest ich rok produkcji i wartość rynkowa.
W świetle powyższego nie sposób przyjąć, aby sytuacja majątkowa wnioskującego została zobrazowana w sposób dostatecznie wyczerpujący. Nie budzi bowiem wątpliwości, że brak złożenia przez skarżącego odpisów dokumentów i udzielenia dodatkowych informacji, o które został wezwany, nie pozwala na dokonanie miarodajnej oceny rzeczywistych możliwości płatniczych strony.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowoadministracyjnego w przedmiotowej sprawie. Skarżący bowiem, pomimo wezwania, nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku przedstawienia swojej sytuacji materialnej, gdyż nie zareagował na wezwanie z dnia [...] odnośnie nadesłania dokumentów mogących stanowić podstawę oceny jego aktualnej sytuacji finansowej. Nie przedstawił zatem popartych dowodami faktów, które wskazywałyby na konieczność wsparcia go ze strony budżetu Państwa. Nie zrealizował on zatem swojej powinności wynikającej z art. 255 P.p.s.a., czym uniemożliwił ewentualne przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym przez niego zakresie, lub choćby w zakresie częściowym. Ponadto wskazać należy, że uchylanie się strony od obowiązków nałożonych w toku postępowania o przyznanie prawa pomocy jest przeszkodą wyłączającą możliwość przyznania prawa pomocy (por. post. NSA z dnia 5 września 2005r. sygn. akt II FZ 418/05, z dnia 30 sierpnia 2013 r. sygn. akt I FZ 242/13, z dnia 24 września 2013 r. sygn. akt I FZ 362/13 i I FZ 364/13, publ. na str. internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Skoro skarżący, pomimo wezwania, nie udzielił wyjaśnień i nie przedłożył odpisów dokumentów, o które został wezwany, to nie jest możliwe dokonanie rzetelnej i obiektywnej oceny stanu majątkowo-finansowego strony, a zatem wniosek należało oddalić. Przyznanie prawa pomocy jest dopuszczalne bowiem tylko wtedy, jeżeli strona wnioskująca o przyznanie prawa pomocy przedstawi w sposób wyczerpujący informacje dotyczące jej i osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym sytuacji materialnej i finansowej. To właśnie na skarżącym ciążył obowiązek wykazania zasadności złożonego przez niego wniosku w kontekście ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy. Negatywne skutki niewykonania wezwania obciążają w całości stronę, do której wezwanie zostało skierowane.
Wobec powyższego na podstawie art. 245 § 1, § 2 i § 3, art. 246 § 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Violetta Mielcarek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu – Violetta Mielcarek po rozpoznaniu w dniu 03 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku MB o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi MB na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy naliczenia i wypłaty odsetek od wyegzekwowanych kwot nienależnego podatku od sprzedaży mieszkania oraz nienależnie pobranych odsetek postanawia: oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Skarżący MB wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy naliczenia i wypłaty odsetek od wyegzekwowanych kwot nienależnego podatku od sprzedaży mieszkania oraz nienależnie pobranych odsetek. Następnie złożył sporządzony na urzędowym formularzu w dniu [...] wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Z uzasadnienia wniosku wynika, że jest jedynym żywicielem czteroosobowej rodziny, z jednym niepełnosprawnym dzieckiem. Sytuacja materialna nie pozwala na poniesienie kosztów sądowych czy opłatę za usługi radcy prawnego. Skarżący oświadczył, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i z dwiema małoletnimi córkami. Wnioskodawca posiada mieszkanie o pow. [...] m2. Skarżący z tytułu umowy o pracę otrzymuje wynagrodzenie w wysokości [...] zł brutto. Żona wnioskodawcy z uwagi na niepełnosprawność młodszej córki nie może podjąć pracy.
Pismem z dnia [...] wezwano skarżącego do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez:
1. złożenie odpisów zeznań rocznych podatkowych za [...] złożonych przez skarżącego i jego żonę,
2. złożenie odpisów z kont bankowych, lokat bankowych i rachunków bankowych za ostatnie trzy miesiące należących do skarżącego i jego żony,
3. podanie czy skarżący i jego żona posiadają pojazdy mechaniczne podlegające obowiązkowi rejestracji, jeżeli tak należy podać markę, typ, rok produkcji i wartość rynkową,
4. podanie kosztów miesięcznego utrzymania skarżącego i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym z rozbiciem na poszczególne wydatki (np. czynsz, ogrzewanie, woda, gaz, energia elektryczna, koszty leczenia i zakupu lekarstw, wyżywienie, telefon stacjonarny i telefon komórkowy, abonament RTV, kablówka, środki czystości, raty kredytów – z podaniem na co kredyty zostały zaciągnięte, kiedy, jaki jest harmonogram spłat rat itp.),
5. podanie czy skarżący i jego żona uzyskują inne, poza wykazanymi we wniosku o przyznanie prawa pomocy, dochody (np. z tytułu umowy zlecenia, o dzieło, prac dorywczych, sezonowych, prowadzenia działalności gospodarczej) – jeżeli tak to kiedy takie dochody uzyskali i w jakiej wysokości.
Pismo doręczono skarżącemu w dniu [...], zatem termin do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy minął z dniem [...]. Tymczasem skarżący do chwili obecnej wniosku o przyznanie prawa pomocy nie uzupełnił.
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako "P.p.s.a.") strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Zatem obowiązującą zasadą w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest, że strony ponoszą koszty tego postępowania. Od tej zasady ustawa przewiduje wyjątek – możliwość przydzielenia stronie skarżącej prawa pomocy. Przepis art. 245 § 1 cyt. ustawy stanowi, iż prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (por. art. 245 § 2 P.p.s.a). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Częściowe zwolnienie od opłat lub wydatków może polegać na zwolnieniu od poniesienia ułamkowej ich części albo określonej ich kwoty pieniężnej (por. art. 245 § 3 i § 4 P.p.s.a.). Zgodnie z art. 246 § 1 przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje:
1) w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania;
2) w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Instytucja prawa pomocy wiąże się ściśle z realizacją jednego z podstawowych standardów państwa prawnego, jakim jest prawo do sądu i zapewnia osobie znajdującej się w ciężkich warunkach materialnych możność obrony swoich praw przed sądem, mimo braku środków finansowych potrzebnych do poniesienia należnych kosztów postępowania. Zauważyć jednak należy, że to strona musi wykazać, że znajduje się w sytuacji, która uniemożliwia poniesienie jakichkolwiek (pkt 1) lub też pełnych (pkt 2) kosztów postępowania, o czym świadczy użycie w przepisie art. 246 § 1 P.p.s.a. zwrotu "gdy wykaże". Taka konstrukcja znajduje uzasadnienie w tym, że najszerszą wiedzę o okolicznościach mogących mieć znaczenie z punktu widzenia przesłanek przyznania prawa pomocy posiada sam wnioskodawca. Wobec tego, pochodzące od niego informacje powinny być na tyle szczegółowe, by możliwa była kompleksowa ocena jego rzeczywistej kondycji finansowej i sytuacji majątkowej. Zatem to w interesie strony skarżącej pozostaje przedstawienie jak najpełniejszej informacji, pozwalającej na dokonanie oceny jej aktualnych możliwości płatniczych.
W przedmiotowej sprawie skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
W ocenie referendarza sądowego rozpoznającego wniosek o przyznanie prawa pomocy w niniejszej sprawie skarżący, mimo wezwania do uzupełnienia wniosku, nie wykazał przesłanek do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, jak i w zakresie częściowym.
Z oświadczenia skarżącego wynika, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i z małoletnimi córkami, przy czym młodsza córka jest osobą niepełnosprawną. Skarżący posiada mieszkanie o pow. [...] m2. Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę w wysokości [...] brutto. Z uwagi na niepełnosprawność młodszej córki żona nie może podjąć pracy. Skarżący, mimo wezwania do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy, nie podał czy on i jego żona uzyskują dodatkowe dochody, jeżeli tak to kiedy takie dochody uzyskali i w jakiej wysokości, nie podał również w jakiej wysokości ponoszą koszty miesięcznego utrzymania, t.j. opłaty za czynsz, ogrzewanie, wodę, gaz, energię elektryczną, telefon stacjonarny, telefon komórkowy, abonament RTV, kablówkę, w jakiej wysokości ponoszą koszty leczenia i zakupu lekarstw, koszty wyżywienia i środków czystości, czy spłacają raty kredytów, jeżeli tak to w jakiej wysokości. W tym miejscu zauważyć jednak należy, że dopiero zestawienie i analiza faktycznie uzyskiwanych przez skarżącego i małżonkę dochodów i ponoszonych wydatków pozwala na pełną i rzetelną ocenę w zakresie spełnienia ustawowej przesłanki przyznania prawa pomocy. Skarżący, mimo wezwania, nie przedłożył również odpisów zeznań rocznych podatkowych za [...], nie przedłożył także wyciągów z kont, rachunków i lokat bankowych, nie wyjaśnił nawet czy jakiekolwiek rachunki bankowe on i jego żona posiadają. Wnioskodawca nie podał również czy on i małżonka posiadają pojazdy mechaniczne podlegające obowiązkowi rejestracji, jeżeli tak to jakie, jakiej marki, jaki jest ich rok produkcji i wartość rynkowa.
W świetle powyższego nie sposób przyjąć, aby sytuacja majątkowa wnioskującego została zobrazowana w sposób dostatecznie wyczerpujący. Nie budzi bowiem wątpliwości, że brak złożenia przez skarżącego odpisów dokumentów i udzielenia dodatkowych informacji, o które został wezwany, nie pozwala na dokonanie miarodajnej oceny rzeczywistych możliwości płatniczych strony.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowoadministracyjnego w przedmiotowej sprawie. Skarżący bowiem, pomimo wezwania, nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku przedstawienia swojej sytuacji materialnej, gdyż nie zareagował na wezwanie z dnia [...] odnośnie nadesłania dokumentów mogących stanowić podstawę oceny jego aktualnej sytuacji finansowej. Nie przedstawił zatem popartych dowodami faktów, które wskazywałyby na konieczność wsparcia go ze strony budżetu Państwa. Nie zrealizował on zatem swojej powinności wynikającej z art. 255 P.p.s.a., czym uniemożliwił ewentualne przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym przez niego zakresie, lub choćby w zakresie częściowym. Ponadto wskazać należy, że uchylanie się strony od obowiązków nałożonych w toku postępowania o przyznanie prawa pomocy jest przeszkodą wyłączającą możliwość przyznania prawa pomocy (por. post. NSA z dnia 5 września 2005r. sygn. akt II FZ 418/05, z dnia 30 sierpnia 2013 r. sygn. akt I FZ 242/13, z dnia 24 września 2013 r. sygn. akt I FZ 362/13 i I FZ 364/13, publ. na str. internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Skoro skarżący, pomimo wezwania, nie udzielił wyjaśnień i nie przedłożył odpisów dokumentów, o które został wezwany, to nie jest możliwe dokonanie rzetelnej i obiektywnej oceny stanu majątkowo-finansowego strony, a zatem wniosek należało oddalić. Przyznanie prawa pomocy jest dopuszczalne bowiem tylko wtedy, jeżeli strona wnioskująca o przyznanie prawa pomocy przedstawi w sposób wyczerpujący informacje dotyczące jej i osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym sytuacji materialnej i finansowej. To właśnie na skarżącym ciążył obowiązek wykazania zasadności złożonego przez niego wniosku w kontekście ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy. Negatywne skutki niewykonania wezwania obciążają w całości stronę, do której wezwanie zostało skierowane.
Wobec powyższego na podstawie art. 245 § 1, § 2 i § 3, art. 246 § 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
