II OSK 1511/14

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Po 326/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę [...] S.A. z siedzibą w P. i [...] S.K.A. z siedzibą w P. na uchwałę Rady Miasta Poznania z dnia 19 listopada 2013 r. nr LIX/909/VI/2013 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako wniesioną po upływie ustawowego terminu.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że do skarg wnoszonych w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) zastosowanie znajduje przepis art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.". Wyjaśnił także, że przedmiotową skargę winno poprzedzać wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, przy czym o bezskuteczności tego wezwania można mówić wówczas, gdy organ nie uwzględnił wezwania i takie stanowisko przedstawił w odpowiedzi, jak i wówczas, gdy organ nie zajął stanowiska w sprawie i nie udzielił odpowiedzi na wezwanie. Zaś w sytuacji gdy organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie to skarżący winien wnieść skargę w terminie 60 dni do daty złożenia wezwania. Natomiast w sytuacji gdy doręczenie odpowiedzi organu nastąpi przed upływem 60 dni, to od tej daty rozpoczyna bieg trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi.

W ocenie Sądu przedmiotowa skarga została wniesiona w dniu 21 lutego 2014r., zaś termin 30 dni na jej wniesienie upłynął z dniem 19 lutego 2014 r. Dlatego tę skargę jako spóźnioną Sąd odrzucił oraz zwrócił [...] S.A. kwotę 300 zł tytułem uiszczonego wpisu.

Na powyższe postanowienie skargę kasacyjną wniosły skarżące Spółki zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i odrzucenie skargi w sytuacji gdy strona skarżąca nie uchybiła terminowi do złożenia skargi.

Z tego względu strona skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego.

W uzasadnieniu podniesiono, że odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Spółki otrzymały w dniu 20 stycznia 2014 r. Okoliczność ta nie jest sporna. Bezsporne jest również, że termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego upływał z dniem 19 lutego 2014 r. Sporna jest natomiast data wniesienia skargi do sądu.

W ocenie skarżących Spółek termin do wniesienia skargi został zachowany, bowiem list polecony zawierający skargę został nadany w Urzędzie Pocztowym Poznań 11 w dniu 19 lutego 2014 r. Takie same informacje wynikają także ze znajdującej się w aktach sprawy koperty (k. 113). W związku z tym oczywiste być powinno, że przedmiotowa skarga została wniesiona w terminie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 183 § 1 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, a z urzędu bierze pod rozwagę jedynie nieważność postępowania. W rozpoznawanej sprawie żadna z enumeratywnie wymienionych w art. 183 § 2 P.p.s.a. przesłanek nieważności postępowania nie zaistniała, zatem przedmiotową sprawę należało rozpoznać w granicach zakreślonych podniesionymi w złożonej skardze kasacyjnej zarzutami. Zaś tak rozpoznawana skarga kasacyjna zasługiwała na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie zarzucono zakwestionowanemu postanowieniu naruszenie przepisu art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. poprzez odrzucenie skargi, mimo że została ona wniesiona w terminie. Zarzut ten jest usprawiedliwiony.

Przepis art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. stanowi, że sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminie do jej wniesienia. Zaś przepis art. 53 § 2 tej ustawy stanowi, że w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.

W normalnym toku czynności podejmowanych przez skarżącego w celu wniesienia skargi do sądu na uchwałę lub zarządzenie organu gminy, po wniesieniu wezwania do usunięcia naruszenia, skarżący otrzymuje odpowiedź na wezwanie, a następnie, jeżeli w ocenie skarżącego wezwanie nie było skuteczne, wnosi skargę w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie. Jeżeli natomiast organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, skarżący powinien wnieść skargę w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia. Oznacza to, że w przypadku doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie przed upływem 60 dni od dnia wniesienia wezwania, zaczyna biec termin 30 dni do wniesienia skargi obliczany od dnia doręczenia odpowiedzi organu, jeżeli skarżący nie wniósł już skargi (patrz: uchwała 7 sędziów NSA z dn. 2.04.2007 r., sygn. akt II OPS 2/07, opubl. ONSAiWSA z 2007 r., nr 3, poz. 60).

Przekładając powyższe rozważania na realia niniejszej sprawy wskazać należy, że strona skarżąca wniosła skargę na uchwałę Rady Miasta Poznania w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jak wynika z akt sprawy wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zostało złożone w Urzędzie Miasta P. w dniu 17 grudnia 2013 r., a odpowiedź na to wezwanie doręczona w dniu 20 stycznia 2014 r. Zatem trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi liczony od daty doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa upływał z dniem 19 lutego 2014 r. Powyższe okoliczności nie są sporne. Sporna jest zaś kwestia terminu, w jakim Spółki złożyły skargę.

Jak wynika z akt sprawy przedmiotowa skarga została wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w dniu 19 lutego 2014 r. (data stempla pocztowego – k. 113). Wprawdzie Sąd pierwszej instancji także powołuje się na tę kopertę, ale wskazuje, że przesyłka została nadana w urzędzie pocztowym w dniu 21 lutego 2014 r. Takie stanowisko Sądu jest błędne. Rację ma bowiem strona skarżąca, że z koperty przesłanej przez organ bezsprzecznie wynika, iż datą złożenia przesyłki w urzędzie pocztowym jest dzień 19 lutego 2014 r. Zaś data 21 lutego 2014r. widoczna na kopercie to data prezentaty Urzędu Miasta P., co oznacza jedynie, że w tym dniu przesyłka do urzędu została fizycznie doręczona. Natomiast zgodnie z przepisem art. 83 § 3 P.p.s.a. oddanie pisma w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe lub w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu.

W tej sytuacji za datę wniesienia skargi do Sądu należy uznać dzień 19 lutego 2014 r., co oznacza, że przedmiotowa skarga została wniesiona w terminie, a Sąd bezpodstawnie odrzucił skargę jako spóźnioną.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 185 § 1 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.