• IV SA/Po 173/12 - Wyrok W...
  29.03.2024

IV SA/Po 173/12

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2012-07-11

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Anna Jarosz /przewodniczący/
Donata Starosta
Maciej Dybowski /sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Jarosz Sędziowie WSA Maciej Dybowski (spr.) WSA Donata Starosta Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2012 r. sprawy ze skargi J. R. na postanowienie W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia [...] r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz J. R. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla powiatu p. (dalej PINB, Powiatowy Inspektor albo organ I instancji) postanowieniem z dnia [...] listopada 2011 r. znak: [...] (dalej postanowienie z [...] listopada 2011 r.), na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej kpa) zawiesił z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie budynku hali produkcyjnej z częścią socjalną usytuowanego na działce nr ewid. [...] położonej przy ul. W. [...] w D., do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego - wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przez Wójta Gminy D.

W uzasadnieniu organ I instancji powołując się na wyniki kontroli przeprowadzonej dnia [...] maja 2011 r. ustalił, że na działce o nr ewid. [...] położonej przy ul. W. [...] w D., prowadzona jest działalność gospodarcza o profilu betoniarskim. W skład zakładu wchodzi hala produkcyjna z przylegającym kontenerem biurowym oraz węzeł betoniarski. Część hali produkcyjnej przy kontenerze biurowym stanowi zaplecze socjalne. Budynek hali produkcyjnej z częścią socjalną, stanowiącą przedmiot odrębnego postępowania administracyjnego, ma wymiary w planie 12,5 m x 25,10 m, a wysokość na 4,8 m. Jest wykonany w technologii tradycyjnej, ze ścianami murowanymi z pustaków żużlobetonowych, z dachem jednospadowym w konstrukcji stalowej, krytym blachą i papą. Właściciel nieruchomości J. R. (dalej Inwestor bądź Skarżący) oświadczył, że obiekt zrealizowano na początku rozpoczęcia działalności gospodarczej, czyli w latach 1991-1992, bez pozwolenia na budowę oraz wyraził chęć zalegalizowania obiektu.

Powiatowy Inspektor ustalił, że przedmiotowa działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie została dla niej wydana decyzja o warunkach zabudowy. PINB wskazał, że by podjąć procedurę mającą na celu zalegalizowanie obiektu, konieczne jest przedłożenie decyzji o warunkach zabudowy, z zapisów której wynikałoby, że przedmiotowy obiekt może zostać wybudowany na określonej nieruchomości i ocenił, że dla inwestycji takiej jak niniejsza, konieczne jest w pierwszej kolejności uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Organ zaznaczył, że Inwestor dnia [...] czerwca 2011 r. złożył w Urzędzie Gminy wniosek o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji polegającej na legalizacji hali produkcyjnej zakładu betoniarskiego wraz z zapleczem socjalno biurowym oraz węzłem betoniarskim. Wobec tego w niniejszej sprawie zaistniała przesłanka zawieszenia postępowania o której stanowi art. 97 § 1 pkt 4 kpa. Od wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zależy następnie wydanie decyzji o ustalenie warunków zabudowy dla przedmiotowej działki, a tym samym rozstrzygnięcie sprawy przez organ nadzoru budowlanego (k. 82-83 akt PINB).

Na opisane postanowienie pismem z dnia [...] listopada 2011 r. zażalenie wnieśli H. i J. B. (dalej Żalący albo Uczestnicy postępowania), wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i orzeczenie o braku podstaw do zawieszenia postępowania administracyjnego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Żalący wnieśli również o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z kompletu 42 fotografii, na okoliczność że węzeł betoniarski powstał na początku lat 90. XX wieku, w związku z czym na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz.U. nr 38, poz. 229 ze zm., dalej pr. bud. z 1974 r.) podlega przymusowej rozbiórce.

Zaskarżonemu postanowieniu Żalący zarzucili naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 kpa przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że wystąpiły przesłanki do zawieszenia postępowania przez przyjęcie przez PINB, że w niniejszej sprawie zachodzi kwestia rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego w postaci uzyskania w pierwszej kolejności decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej przez Wójta Gminy D., w sytuacji gdy na podstawie art. 37 ust. 1 pr.bud. z 1974 r. organ nadzoru budowlanego winien obligatoryjnie stwierdzić, że węzeł betoniarski usytuowany na działce o nr ewid. [...], położonej przy ul. W. [...] w D., podlega rozbiórce.

Zdaniem Żalących, obiekt budowlany będący własnością Inwestora został wybudowany bez pozwolenia na budowę, a jednocześnie obiekt ów powoduje niebezpieczeństwo dla ludzi i mienia oraz niedopuszczalne pogorszenie warunków zdrowotnych i użytkowych dla otoczenia. W związku z powyższym winien podlegać rozbiórce i za nieistotny uznać należy fakt wystąpienia przez właściciela węzła betoniarskiego z wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji polegającej na legalizacji hali produkcyjnej zakładu betoniarskiego wraz z zapleczem socjalno - biurowym oraz węzłem betoniarskim. Błędnie zatem organ I instancji uznał, że wystąpiły przesłanki do zawieszenia postępowania (k. 18-3 akt WWINB).

Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] (dalej postanowienie z [...] stycznia 2012 r.) Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej Wojewódzki Inspektor bądź WWINB), na podstawie art. 123 oraz art. 138 § 2 w związku z art. 144 kpa uchylił postanowienie z [...] listopada 2011 r. w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

W uzasadnieniu Wojewódzki Inspektor podzielił stanowisko PINB, że rozstrzygnięcie w sprawie wydania decyzji środowiskowej jest przesłanką do zawieszenia przedmiotowego postępowania. Powodem uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia jest to, że organ I instancji nie zastosował się do dyspozycji art. 100 § 1 kpa. Przepis ów stanowi, że organ administracji publicznej, który zawiesił postępowanie z przyczyny określonej w art. 97 § 1 pkt 4 kpa wystąpi równocześnie do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego albo wezwie stronę do wystąpienia o to w oznaczonym terminie, chyba że strona wykaże, że już zwróciła się w tej sprawie do właściwego organu lub sądu. Określone w art. 100 § 1 kpa obowiązki są elementem koniecznym postanowienia o zawieszeniu postępowania. WWINB podkreślił, że przedmiotem obecnie prowadzonego postępowania administracyjnego jest rozstrzygnięcie ewentualnych podstaw do zawieszenia postępowania prowadzonego przez organ powiatowy czyli mających charakter proceduralny. Wobec tego nie mógł odnieść się do zarzutów merytorycznych sprawy, bowiem nie może przesądzać o treści merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie (k. 30-29 akt WWINB).

Na postanowienie z [...] stycznia 2012 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. (dalej WSA) pismem z dnia [...] stycznia 2012 r. wniósł Inwestor, domagając się jego uchylenia w całości i zasądzenia od organu kosztów zastępstwa procesowego. Postanowieniu z [...] stycznia 2012 r. Skarżący zarzucił:

1) naruszenie art. 28 kpa przez jego niewłaściwe zastosowanie - polegające na nie popartym żadnymi ustaleniami założeniu, że osoby składające zażalenie legitymują się interesem prawnym w sprawie i są uprawnione do skutecznego zaskarżenia postanowień,

2) istotne naruszenie przepisów prawa procesowego przez całkowite pominięcie stanowiska i żądania Skarżącego, przedstawionych z należytym wyprzedzeniem, w którym zgłosił on uzasadnione zarzuty, że wnoszący zażalenie nie są stroną w postępowaniu, a tym samym nie mogą skutecznie zaskarżać czynności organu, co w konsekwencji doprowadziło do bezpodstawnego zastosowania art. 138 § 2 kpa w sytuacji, gdy należało stwierdzić w drodze postanowienia niedopuszczalność zażalenia. Nadto zarzucił brak przeprowadzenia jakichkolwiek rozważań co do uprawnień wnoszących zażalenie do udziału w postępowaniu i wskazania oraz wyjaśnienia zastosowanych przepisów.

W uzasadnieniu Skarżący zauważył, że osoby składające zażalenie nie wspomniały o jakiejkolwiek normie prawnej, z jakiej mógłby wynikać dla nich interes prawny do udziału w niniejszym postępowaniu. Interes taki nie przysługuje Żalącym się w świetle prawa budowlanego. Obiekty objęte postępowaniem naprawczym nie znajdują się w zbliżeniu do granicy działki uczestników postępowania. Co więcej, są one od niej oddalone o większe odległości od wszystkich minimalnych normatywów, które wedle przepisów technicznych mogą konstruować interes prawny po stronie właścicieli nieruchomości sąsiednich. Znajdują się w odległości dalszej niż 4 metry od granicy. Nie może być zatem mowy o zastosowaniu § 12 ust. 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 ze zm.; dalej rozporządzenie z 2002 r.). Wysokość obiektów i ich położenie nie powoduje zacienienia zabudowań sąsiednich zgodnie z § 13 rozporządzenia z 2002 r. Nie tworzą też zagrożenia pożarowego. WWINB pominął tę kwestię, nie odnosząc się do umotywowanego i odpowiednio wcześnie złożonego pisma.

Skarżący zauważył, że interesu prawnego nie mogą uzasadniać wskazywane przez Żalących się uciążliwości z zakresu ochrony środowiska. Po pierwsze, uciążliwości te obiektywnie nie istnieją, a po drugie - nawet jeśliby zachodziłyby, postępowaniem właściwym do ich badania jest postępowanie w sprawie środowiskowych uwarunkowań, a nie postępowanie dotyczące wyłącznie legalności obiektu z punktu widzenia pr. bud. W procesie budowlanym bierze się pod uwagę wyłącznie obiektywne oddziaływania obiektu, określone przepisami pr. bud., w tym zwłaszcza przepisami techniczno-budowlanymi. Hala produkcyjna takich oddziaływań na działkę skarżących obiektywnie nie powoduje (k. 4-7 akt IV SA/Po 173/12).

W odpowiedzi na skargę z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], WWINB wniósł o jej oddalenie (k. 12-13 akt IV SA/Po 173/12).

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga zasługiwała na uwzględnienie, aczkolwiek z innych względów, aniżeli zostały w niej podniesione.

Przedmiotem kontroli zgodności z prawem w niniejszym postępowaniu było postanowienie WWINB z [...] stycznia 2012 r. i poprzedzające jego wydanie postępowanie prowadzone w przedmiocie zawieszenia postępowania prowadzonego przed PINB w sprawie legalizacji budynku hali produkcyjnej z częścią socjalną usytuowanego na działce o nr ewid. [...], położonej w D. przy ul. W. [...].

Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd podzielił ustalenia faktyczne organów obu instancji, przyjmując je za własne oraz czyniąc podstawą poniższych rozważań. Nadto Sąd ustalił, że podaniem złożonym w Urzędzie Gminy D. dnia [...] czerwca 2011 r. J. R. wniósł o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w związku z ubieganiem się o decyzję o warunkach zabudowy dla przedsięwzięcia polegającego na legalizacji zakładu betoniarskiego z zapleczem socjalno-biurowym oraz węzła betoniarskiego projektowanego na terenie obejmującym działkę o nr ewid. [...] (k. 69 akt PINB).

Powyższą okoliczność Sąd ustalił w oparciu o załączony do akt administracyjnych odpis podania Inwestora o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. Przedstawiony odpis dokumentu nie był kwestionowany przez którąkolwiek ze stron (106 § 5 ppsa w zw. z art. 245 i 253 kpc; postanowienie SN z 27.1.2006 r. III CK 369/05, OSNC 11/06/187; T. Ereciński w: "Kodeks postępowania cywilnego Komentarz" LexisNexis 2009 t. 1 s. 474 uw. 32).

W rozpoznawanej sprawie nie ulegało wątpliwości, że Inwestor budując halę produkcyjną z częścią socjalną nie uzyskał pozwolenia na budowę. Powyższa hala produkcyjna wybudowana została w latach 1991-1992 r. Z mocy art. 103 ust. 2 obecnie obowiązującej ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. 2010 r., nr 243, poz. 1623 ze zm.), art. 48 nie znajduje zastosowania do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy lub w stosunku do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne. Do takich obiektów stosuje się przepisy dotychczasowe, tzn. przepisy pr. bud. z 1974 r.

Podstawą prawną zapadłych w niniejszej sprawie postanowień w przedmiocie zawieszenia postępowania był art. 97 §1 pkt 4 kpa i art. 100 § 1 kpa. Pierwszy z wymienionych przepisów nakazuje organowi zawiesić prowadzone postępowanie w razie wystąpienia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd od którego uprzedniego rozstrzygnięcia zależy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji. W art. 100 § 1 kpa nałożony został na organ administracji publicznej, który zawiesił postępowanie z przyczyny o której stanowi art. 97 § 1 pkt 4 kpa obowiązek wystąpienia do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego albo do wezwania strony do wystąpienia o to w oznaczonym terminie, chyba że strona sama wykaże, że już zwróciła się w tej sprawie do właściwego organu lub sądu. Przez pojęcie zagadnienia wstępnego rozumie się sytuację, w której wydanie orzeczenia merytorycznego w sprawie będącej przedmiotem postępowania przed właściwym organem uzależnione jest od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego przez inny organ administracji publicznej albo sąd. Warunkiem obligatoryjnego zawieszenia postępowania na tej podstawie jest, po pierwsze, pozostawanie postępowania administracyjnego w toku, po drugie, uzależnienie rozstrzygnięcia sprawy od zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd, po trzecie, brak rozstrzygnięcia tego zagadnienia w momencie zawieszenia postępowania. Organ administracji publicznej musi przy tym ustalić związek przyczynowy pomiędzy rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej a zagadnieniem wstępnym oraz właściwość do rozstrzygnięcia (B. Adamiak, w: B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, C.H. Beck 2011 r., s. 377-378, nb 8; Z. J.Janowicz, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, W.Pr. PWN 1999 r., s. 266-267 uw. 3). W orzecznictwie sądowym wskazuje się przy tym na szereg przykładów, gdy rozstrzygnięcie będącego w toku postępowania administracyjnego zależy od uprzedniego przesądzenia zagadnienia wstępnego. W konkretnym stanie faktycznym i prawnym zagadnieniem wstępnym w postępowaniu legalizacyjnym może być uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy (wyrok NSA z 08.12.2011 r., II OSK 1752/10; wyrok WSA w Poznaniu z 21.6.2011 r., II SA/Po 323/11, baza orzeczeń NSA), czy też rozstrzygnięcie kwestii dysponowania nieruchomością na cele budowlane (wyrok WSA we Wrocławiu z 02.02.2012 r., II SA/Wr 740/11, baza orzeczeń NSA).

Prejudycjalność określonego zagadnienia dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej przez organ sprawy każdorazowo zależy od relacji materialnoprawnych między prowadzonym postępowaniem, a powstałym problemem prawnym, który winien rozstrzygnąć inny organ albo sąd. Stosownie do art. 40 pr. bud. z 1974 r., w razie wybudowania obiektu budowlanego niezgodnie z przepisami, właściwy organ został zobowiązany do wydania na rzecz inwestora, właściciela lub zarządcy decyzji nakazującej wykonanie w oznaczonym terminie zmian lub przeróbek, niezbędnych do doprowadzenia obiektu budowlanego do stanu zgodnego z przepisami, przy jednoczesnym zastrzeżeniu o braku zaistnienia przesłanek uzasadniających przymusową rozbiórkę obiektu budowlanego, o których stanowi art. 37 pr. bud. z 1974 r. Zgodnie z art. 71 ust. 2 w zw. z art. 72 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. nr 199, poz. 1227 ze zm.), uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wymaganej dla przedsięwzięć mogących zawsze znacząco albo potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko następuje przed uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydawanej na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717 ze zm.). Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zaliczona została instalacja do produkcji betonu w ilości nie mniejszej niż 15 t na dobę. Organy obu instancji w uzasadnieniach wydanych postanowień trafnie uznały, że rozstrzygnięcie w przedmiocie konieczności wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla działalności Skarżącego o profilu betoniarskim jest przesłanką do zawieszenia postępowania prowadzonego w sprawie legalizacji wzniesionych bez wymaganego pozwolenia obiektów budowlanych.

Uchybieniem, którego dopuścił się WWINB, a które spowodowało konieczność uchylenia postanowienia z [...] stycznia 2012 r. było pominięcie istotnej okoliczności faktycznej, a mianowicie samodzielnego wystąpienia przez Skarżącego z podaniem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przed wydaniem postanowienia z [...] listopada 2011 r. (k. 69 akt PINB) i błędna wykładnia art. 100 § 1 kpa. Norma prawna wywodzona z tego przepisu obliguje organ prowadzący postępowanie administracyjne do wystąpienia do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego albo do wezwania strony do wystąpienia o to w oznaczonym terminie, chyba że strona wykaże, że już zwróciła się w tej sprawie do właściwego organu lub sądu. Opierając się na rezultacie samej tylko wykładni językowej należy dojść do konkluzji, że wystąpienie o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego przez stronę postępowania zwalnia z tego obowiązku organ administracji publicznej. Jeśli bowiem postępowanie w przedmiocie zagadnienia wstępnego zostało wszczęte, nie ma potrzeby powtórnego występowania z podaniem o jego wszczęcie ( wyrok WSA w Olsztynie z 18.12.2008 r., I SA/Ol 365/08, Lex nr 539254). W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego utrwalonym jest pogląd, że wystąpienie luib wezwanie, o którym mowa w art. 100 § 1 kpa, może być zamieszczone w odrębnym piśmie (wyrok NSA z 05.3.2008 r., I OSK 311/07). Za zaprezentowaną wykładnią art. 100 § 1 kpa przemawiają również racje celowościowe. Skoro celem art. 100 § 1 kpa jest jak najszybsze rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego, zapobieżenie nieuzasadnionego przewlekania jego toku, to samodzielne wystąpienie przez Skarżącego o rozstrzygnięcie tego zagadnienia, realizuje wspomniany cel i zwalnia organ administracji publicznej od powielania czynności procesowej strony. WWINB nie dostrzegając tego, że Skarżący wystąpił o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, niezasadnie uchylił postanowienie z [...] listopada 2011 r. zobowiązując PINB do podjęcia zbędnej czynności, ponieważ została ona już podjęta przez Inwestora.

Odnosząc się natomiast do zarzutów sformułowanych w pisemnej skardze do WSA, zdaniem Sądu są one niezasadne. Uczestnicy postępowania są właścicielami nieruchomości położonej w bezpośrednim sąsiedztwie nieruchomości Skarżącego, dla której Sąd Rejonowy Poznań Stare Miasto w Poznaniu prowadzi KW o nr [...] (k. 40-42 akt IV SA/Po 173/12; k. 29-33 akt PINB). W piśmie z [...] kwietnia 2011 r. Uczestnicy postępowania w wyraźny sposób zwrócili uwagę na znaczną uciążliwość związaną z prowadzoną przez Skarżącego działalnością gospodarczą, wyrażającą się w znacznym poziomie hałasu, kurzu i ruchu samochodów ciężarowych. Interes prawny uczestników postępowania w rozumieniu art. 28 kpa do udziału w postępowaniu legalizacyjnym wynika z ich uprawnień właścicielskich do nieruchomości, tj. z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 ze zm.). Interes prawny właściciela nieruchomości, wynikający z prawa rzeczowego, może pozostawać w bezpośrednim związku ze sprawą administracyjną i rozstrzygnięciem w takiej sprawie, odnoszącym się do sąsiedniej nieruchomości. Należy przy tym dopowiedzieć, że w orzecznictwie sądowym przesądzone zostało, że interes prawny przysługuje również właścicielom sąsiedniej nieruchomości w postępowaniu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy (uchwała 5 Sędziów NSA z 25.9.1995 r., VI SA 13/95, ONSA 1995/4/154) oraz w postępowaniu którego przedmiotem jest ograniczenie uciążliwości danego obiektu budowlanego dla środowiska (uchwała 7 Sędziów NSA z 11.10.1999 r., OPS 11/99, ONSA 2000/1/6; odpowiednio - uchwała 7 Sędziów NSA z 3.2.1997 r., OPS 9/96, ONSA 1997/3/102). Dla przyznania uczestnikom postępowania statusu strony w postępowaniu legalizacyjnym nie ma znaczenia, że obiekty budowlane objęte postępowaniem naprawczym znajdują się w odległości dalszej niż 4 metry od granicy działki Skarżącego. Z uwagi na charakter prowadzonej przez Skarżącego działalności gospodarczej, jej oddziaływanie wykraczające poza teren działki na której jest prowadzona, uprawnienia właścicielskie uczestników postępowania ulegają ograniczeniu. Podmioty te winny zatem mieć zapewniony czynny udział w postępowaniu, którego celem jest określenie zgodności z prawem wybudowania obiektów budowlanych, których eksploatacja jest uciążliwa dla najbliższego otoczenia.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 270) w pkt 1 wyroku uchylił postanowienie z 4 stycznia 2012 r.

Ponownie rozpoznając niniejszą sprawę WWINB winien mieć na względzie, że Skarżący przed wydaniem postanowienia z [...] listopada 2011 r. wystąpił samodzielnie o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego polegającego na wydaniu decyzji w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia. Uwzględniając tę okoliczność WWINB winien uwzględnić sposób wykładni art. 100 § 1 kpa dokonany w niniejszej sprawie. Konieczne będzie ustalenie przez WWINB (art. 136 w zw. z art. 144 kpa), czy postępowanie zainicjowane wnioskiem z [...] maja 2011 r. (prezentata Urzędu Gminy w D.; k. 69 akt PINB), zakończyło się ostateczną decyzją.

W pkt 2 wyroku Sąd działając na podstawie art. 200 ppsa zasądził od WWINB na rzecz Skarżącego kwotę 357 zł, na którą złożyły się: 100 zł tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego, którego wysokość została określona w § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm.), 240 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, którego wysokość została ustalona w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.) i 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...