• II SO/Bk 23/11 - Postanow...
  28.03.2024

II SO/Bk 23/11

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
2012-07-18

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Danuta Tryniszewska-Bytys /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Danuta Tryniszewska - Bytys (spr.), po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2012 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym zażalenia T. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 05 kwietnia 2012 r. oddalające wniosek o wymierzenie grzywny w sprawie z wniosku S. C. i T. C. o wymierzenie grzywny Przewodniczącej Rady Powiatu W. za nieprzekazanie sądowi skargi na bezczynność w sprawie dotyczącej wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z 05.04.2012 r. tutejszy sąd oddalił wniosek S. C. i T. C. o wymierzenie grzywny Przewodniczącej Rady Powiatu W. za nieprzekazanie sądowi skargi na bezczynność Starosty (k. 120).

Wskazane wyżej postanowienie wraz ze sporządzonym z urzędu uzasadnieniem zostało doręczone skarżącemu T. C. na adres jego pełnomocnika adwokata P. C. w dniu 18.04.2012 r. (k. 133). Termin wniesienia zażalenia mijał we środę 25.04.2012 r.

W dniu 19.04.2012 r. adwokat P. C. złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej (k. 134-135). Natomiast w dniu 07.05.2012 r. (data nadania na poczcie) H. C. występujący w sprawie jako pełnomocnik T. C. (obok pełnomocnika profesjonalnego tego skarżącego) złożył pismo, w którym znalazły się następujące sformułowania świadczące o zamiarze zaskarżenia wymienionego postanowienia: "Wobec odmowy sporządzenia kasacji przez adwokata C. (...) przesyłam projekt kasacji (...) wnoszę o uchylenie wyroku wydanego przez WSA (...) podtrzymuję wniosek o ukaranie Pani Przewodniczącej Rady Powiatu". Przedmiotowe pismo zawiera argumenty dotyczące nieprawidłowego działania wskazanego podmiotu w sprawach dotyczących ewidencji gruntów.

Łącznie z powyższym pismem skarżący złożył wniosek o wyłączenie kilku sędziów, w tym członków składu orzekającego, którzy orzekali w przedmiocie wniosku o wymierzenie grzywny. Wniosek ten został prawomocnie oddalony postanowieniem z 05.06.2012 r. (k. 163).

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie podlega odrzuceniu jako spóźnione.

W uchwale z 07.04.2008 r. wydanej w sprawie II FPS 1/08 Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów sformułował pogląd, zgodnie z którym od postanowienia, o którym mowa w art. 55 § 1 zdanie drugie ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu administracyjnym (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., zgodnie z art. 173 § 1 in fine w związku z art. 194 § 1 pkt 10 p.p.s.a. służy stronie zażalenie, a nie skarga kasacyjna (uchwała dostępna w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl, powoływanej dalej w skrócie jako CBOSA).

Zgodnie z treścią art. 194 § 2 p.p.s.a. zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia.

Złożone w sprawie niniejszej pismo z 06.05.2012 r., będące faktycznie zażaleniem na postanowienie z 05.04.2012 r. oddalające wniosek o wymierzenie grzywny, podlegało odrzuceniu jako środek zaskarżenia wniesiony z przekroczeniem ustawowego terminu.

Z uwagi na skomplikowaną sytuacje w zakresie reprezentacji skarżącego T. C. wskazać w pierwszej kolejności należy, że był on reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika adwokata P. C. oraz przez pełnomocników nieprofesjonalnych: brata H. C. (który złożył pismo z 06.05.2012 r.) i syna A. C.

Zgodnie z art. 67 § 5 p.p.s.a. jeżeli ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom. W takim przypadku doręczenie skarżącemu pisma procesowego uważa się za dokonane w dniu doręczenia tego pisma jego pełnomocnikowi. Ustanowiony pełnomocnik nabywa bowiem uprawnienie do działania w imieniu i ze skutkiem dla mocodawcy.

Nadto w sprawie skarżący był faktycznie reprezentowany przez kilku pełnomocników, w tym jednego profesjonalnego. W takiej sytuacji strona powinna wskazać, któremu z nich należy doręczać pisma. Jeśli zaś w treści udzielonego pełnomocnictwa procesowego lub w inny jednoznaczny sposób nie wskazano, któremu z ustanowionych przez nią pełnomocników należy dokonywać doręczeń, to wyboru dokonuje sąd. Oczywiście nie może to być wybór dowolny (vide postanowienie NSA z 07.02.2012 r., II OZ 46/12, CBOSA).

Jak wynika z akt, w sprawie niniejszej – wobec braku jednoznacznego wskazania przez skarżącego T. C., któremu jego pełnomocnikowi należy doręczać korespondencję - doręczenia postanowienia kończącego postępowanie w sprawie dokonano pełnomocnikowi profesjonalnemu – adwokatowi. Było to postępowanie usprawiedliwione, bowiem należało uznać, że jako profesjonalista będzie on w stanie najlepiej zagwarantować stronie obronę jej interesów. Poza tym pominięcie pełnomocnika profesjonalnego i kierowanie korespondencji do pełnomocników nieprofesjonalnych zniweczyłoby faktycznie sens ustanowienia takiego pełnomocnika.

Powyższe postępowanie sądu polegające do doręczeniu postanowienia z 05.04.2012 r. adwokatowi skarżącego miało te skutki, że termin do wniesienia zażalenia na postanowienie o oddaleniu wniosku o wymierzenie grzywny biegł dla skarżącego od dnia następującego po dniu, w którym korespondencja dotarła do jego profesjonalnego pełnomocnika. Nastąpiło to 18.04.2012 r.

Odnośnie charakteru pisma z 06.05.2012 r., to jak wynika z jego treści stanowi ono środek zaskarżenia od postanowienia z 05.04.2012 r. oddalającego wniosek o wymierzenie Przewodniczącej Rady Powiatu grzywny. Zawarto w nim bowiem wskazanie, że strona nie zgadza się ze złożoną przez profesjonalnego pełnomocnika opinią o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej (prawidłowo pełnomocnik mógł stwierdzić jedynie brak podstaw do wniesienia zażalenia, bowiem skarga kasacyjna w sprawie nie przysługuje), że wnosi o uchylenie wydanego orzeczenia (błędnie nazwanego w piśmie wyrokiem, a nie postanowieniem). Nadto strona przedstawia obszernie na czym, jej zdaniem, polega nieprawidłowość działania organu, jakie błędy popełnił, jakich dopuścił się naruszeń prawa, których nie dostrzegł sąd rozpoznający skargę na bezczynność.

W tych okolicznościach należało przyjąć, że pismo to jest zażaleniem na postanowienie z 05.04.2012 r. i powinno być złożone w terminie 7 dni od doręczenia orzeczenia pełnomocnikowi, a więc najpóźniej 25.04.2012 r.

Tego terminu jednak nie dochowano, bowiem zażalenie nadano na poczcie dopiero 07.05.2012 r. (k. 147). Uzasadnia to odrzucenie zażalenia jako spóźnionego na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.

Okoliczność złożenia zażalenia przez H. C. jako pełnomocnika T. C. (występującego w tym charakterze obok adwokata i A. C.) nie miała wpływu na ocenę formalnej poprawności złożenia zażalenia w imieniu T. C. Termin biegnący od daty doręczenia postanowienia profesjonalnemu pełnomocnikowi skarżącego obowiązywał bowiem wszystkich pełnomocników tej strony.

Mając powyższe na uwadze orzeczono o odrzuceniu zażalenia jako spóźnionego na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...