II SA/Wr 409/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2012-07-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Zygmunt Wiśniewski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W.M. i J.M. o wstrzymanie w części wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W.M. i J.M. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości stanu technicznego budynku postanawia oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] r. (Nr [...]) D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. uchylił decyzję organu I instancji w całości i nakazał M.R., W.R., W.M., J.M., W.M. oraz K.P. – jako współwłaścicielom zlokalizowanego przy ul. [...] we W. budynku mieszkalnego:
1. usunięcie, w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r. stwierdzonych nieprawidłowości stanu technicznego ww. budynku poprzez:
- wzmocnienie fundamentów,
- wzmocnienie murów ścian konstrukcyjnych,
- likwidację uszkodzeń ścian konstrukcyjnych,
- wzmocnienie nadproży nad oknami,
- przemurowanie komina powyżej I pietra,
- wymianę skorodowanej instalacji gazowej,
2. zabezpieczenie, przed przystąpieniem do usuwania stwierdzonych nieprawidłowości, spękanych ścian budynku,
3. wyłączenie z użytkowania znajdujących się w przedmiotowym budynku lokali mieszkalnych – do czasu wykonania ww. zabezpieczenia eliminującego nieprawidłowości mogące spowodować zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi oraz bezpieczeństwa mienia,
4. odłączenie zasilania instalacji gazowej – do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości stanu technicznego ww. budynku, przed ponownym wyłączeniem zasilania instalacji gazowej należy przeprowadzić kontrolę oraz próbę szczelności instalacji.
W rozstrzygnięciu wskazał także, że usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości winno zostać dokonane pod nadzorem osoby legitymującej się uprawnieniami budowlanymi odpowiednimi do rodzaju i zakresu robót.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na powyższą decyzję złożyła W.M. i J.M.. W skardze tej zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w punkcie 1 i 2.
Postanowieniem z dnia [...] r. D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. odmówił wstrzymania wykonania decyzji.
Pismem z dnia 10 lipca 2012 r., skierowanym do tutejszego Sądu W.M. i J.M. ponownie wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w części punkt 1 i 2.
W uzasadnieniu wskazali, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji we wnioskowanej części jest niezbędne ponieważ przystąpienie do wykonania tej decyzji stworzy niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, w tym sprowadzenia katastrofy budowlanej. Wskazali przy tym, iż zły stan techniczny budynku (stwierdzony także w sporządzonej na potrzeby niniejszego postępowania ekspertyzie) i związany z tym charakter koniecznych do przeprowadzenia prac nie pozostaje bez wpływu na bezpieczeństwo ludzi i mienia.
W przekonaniu wnioskodawców niniejsza decyzja jest niewykonalna, gdyż nie określa w sposób dokładny rodzaju, zakresu i sposobu wykonania nałożonych obowiązków. Żaden więc wykonawca nie powinien podjąć się wykonania robót przy takim obiekcie bez zaakceptowanej przez właściwy organ dokumentacji technicznej dokładnie określającej rodzaj, zakres i sposób wykonania robót. Z tego też względu, zdaniem skarżących, zachodzi obawa, że któryś spośród 6 adresatów decyzji nieświadomy zagrożeń przystępując do jej wykonania - zleci wykonanie jakichś robót w zakresie i w sposób całkowicie dowolny.
Ponadto wskazali, że wykonanie nałożonych obowiązków nie doprowadzi budynku do odpowiedniego stanu technicznego, gdyż nie zlikwiduje przyczyn powstawania pęknięć, a ponoszenie kosztów związanych z wykonaniem tej decyzji będzie stanowiło ewidentną szkodę majątkową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Stosownie do postanowień art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012, poz. 1270) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Postanowienie, o którym mowa powyżej sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 ustawy).
Stosownie do powyższych uregulowań normatywnych zaistnienie chociażby jednej z wymienionych w art. 61 § 3 przesłanek "uzasadnia wstrzymanie skarżonego aktu, jednakże to wnioskodawca zobowiązany jest do rzeczowego uzasadnienia swego wniosku poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia tych ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej" (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2008r., I FSK 983/08).
Przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków są z kolei pojęciami nieostrymi, co wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartej w nich ogólnej normy i nadania im treści z uwzględnieniem okoliczności faktycznych każdej indywidualnej sprawy. Użycie spójnika "lub" oznacza, iż przesłanki te mogą zachodzić alternatywnie. Sąd, rozpoznający wniosek o wstrzymanie wykonania skarżonego aktu, powinien natomiast mieć na uwadze interes nie tylko wnioskodawcy, ale i innych uczestników postępowania oraz uwzględnić wszystkie okoliczności, nawet te niepodniesione we wniosku, o ile są możliwe do wyinterpretowania na podstawie akt sprawy (postanowienie NSA z 13 września 2005r., sygn. akt II OZ 750/05, nieopubli.).
Szkoda, o jakiej mowa w przepisie art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie musi mieć charakteru materialnego. Chodzi bowiem o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (postanowienie NSA z 20 grudnia 2004r., sygn. akt GZ 138/04, nieopubl.).
Trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne konsekwencje, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006r., sygn. akt IISA/Bk 352/06, LEX nr 192964).
W rozpoznawanej sprawie odmawiając wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Sąd, nie przesądzając jakie merytoryczne rozstrzygnięcie może zapaść, wziął pod uwagę to, iż z treści zaskarżonej decyzji, skargi oraz pisma wnioskodawców z dnia 10 lipca 2012 r. wynika, że podstawę nałożenia określonych w kwestionowanym rozstrzygnięciu obowiązków stanowiło stwierdzenie przez organ nadzoru budowlanego, że zły stan techniczny budynku mieszkalnego przy ul. [...] we W. stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi oraz bezpieczeństwa mienia. Jakkolwiek na obecnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego nie można przesądzić, że takie zagrożenie rzeczywiście zachodzi, niemniej jednak nie można też wykluczyć jego realności. Skoro zatem organ nadzoru budowlanego dostrzegł takie zagrożenie, a nadto również wnioskodawcy przyznali, że "przedmiotowy budynek jest w stanie zagrażającym katastrofą budowlaną" to sąd administracyjny na tym etapie postępowania nie ma podstaw ani możliwości do poczynienia ustaleń wykluczających istnienie wspomnianego zagrożenia.
Odnosząc się natomiast do wskazanych przez wnioskodawców argumentów motywujących zasadność udzielenia ochrony tymczasowej, wskazać należy, iż z osnowy decyzji drugoinstancyjnej wynika, że nałożone obowiązki winny zostać wykonane pod nadzorem osoby legitymującej się uprawnieniami budowlanymi odpowiednimi do rodzaju i zakresu robót. Tym samym nie mogą zostać wykonane w sposób całkowicie dowolny. Nadzór osoby posiadającej określone uprawnienia daje bowiem swoistą rękojmię zgodności wykonania nałożonych obowiązków z obowiązującymi normami konstrukcyjno-budowlanymi. Z tego też względu nie można podzielić stanowiska wnioskodawców, iż przystąpienie do wykonania przez któregokolwiek ze współwłaścicieli określonych w punkcie 1 i 2 obowiązków będzie stwarzać niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, w tym sprowadzenia katastrofy budowlanej.
Mając na względzie zaistniałe w sprawie okoliczności stanu faktycznego i czyniąc zadość obowiązkowi uwzględnienia z urzędu, a więc i bez wniosków strony, okoliczności decydujących o wstrzymaniu bądź odmowie wstrzymania wykonania aktu lub czynności zaskarżonych do sądu, również sąd rozpoznający niniejszą kwestię nie dopatrzył się w przedmiotowej sprawie przesłanek do wstrzymania wykonania decyzji z dnia 12 kwietnia 2012 r. W tych też okolicznościach, kierując się dyspozycją z art. 61 § 3 i § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Zygmunt Wiśniewski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W.M. i J.M. o wstrzymanie w części wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W.M. i J.M. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości stanu technicznego budynku postanawia oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] r. (Nr [...]) D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. uchylił decyzję organu I instancji w całości i nakazał M.R., W.R., W.M., J.M., W.M. oraz K.P. – jako współwłaścicielom zlokalizowanego przy ul. [...] we W. budynku mieszkalnego:
1. usunięcie, w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r. stwierdzonych nieprawidłowości stanu technicznego ww. budynku poprzez:
- wzmocnienie fundamentów,
- wzmocnienie murów ścian konstrukcyjnych,
- likwidację uszkodzeń ścian konstrukcyjnych,
- wzmocnienie nadproży nad oknami,
- przemurowanie komina powyżej I pietra,
- wymianę skorodowanej instalacji gazowej,
2. zabezpieczenie, przed przystąpieniem do usuwania stwierdzonych nieprawidłowości, spękanych ścian budynku,
3. wyłączenie z użytkowania znajdujących się w przedmiotowym budynku lokali mieszkalnych – do czasu wykonania ww. zabezpieczenia eliminującego nieprawidłowości mogące spowodować zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi oraz bezpieczeństwa mienia,
4. odłączenie zasilania instalacji gazowej – do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości stanu technicznego ww. budynku, przed ponownym wyłączeniem zasilania instalacji gazowej należy przeprowadzić kontrolę oraz próbę szczelności instalacji.
W rozstrzygnięciu wskazał także, że usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości winno zostać dokonane pod nadzorem osoby legitymującej się uprawnieniami budowlanymi odpowiednimi do rodzaju i zakresu robót.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na powyższą decyzję złożyła W.M. i J.M.. W skardze tej zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w punkcie 1 i 2.
Postanowieniem z dnia [...] r. D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. odmówił wstrzymania wykonania decyzji.
Pismem z dnia 10 lipca 2012 r., skierowanym do tutejszego Sądu W.M. i J.M. ponownie wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w części punkt 1 i 2.
W uzasadnieniu wskazali, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji we wnioskowanej części jest niezbędne ponieważ przystąpienie do wykonania tej decyzji stworzy niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, w tym sprowadzenia katastrofy budowlanej. Wskazali przy tym, iż zły stan techniczny budynku (stwierdzony także w sporządzonej na potrzeby niniejszego postępowania ekspertyzie) i związany z tym charakter koniecznych do przeprowadzenia prac nie pozostaje bez wpływu na bezpieczeństwo ludzi i mienia.
W przekonaniu wnioskodawców niniejsza decyzja jest niewykonalna, gdyż nie określa w sposób dokładny rodzaju, zakresu i sposobu wykonania nałożonych obowiązków. Żaden więc wykonawca nie powinien podjąć się wykonania robót przy takim obiekcie bez zaakceptowanej przez właściwy organ dokumentacji technicznej dokładnie określającej rodzaj, zakres i sposób wykonania robót. Z tego też względu, zdaniem skarżących, zachodzi obawa, że któryś spośród 6 adresatów decyzji nieświadomy zagrożeń przystępując do jej wykonania - zleci wykonanie jakichś robót w zakresie i w sposób całkowicie dowolny.
Ponadto wskazali, że wykonanie nałożonych obowiązków nie doprowadzi budynku do odpowiedniego stanu technicznego, gdyż nie zlikwiduje przyczyn powstawania pęknięć, a ponoszenie kosztów związanych z wykonaniem tej decyzji będzie stanowiło ewidentną szkodę majątkową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Stosownie do postanowień art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012, poz. 1270) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Postanowienie, o którym mowa powyżej sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 ustawy).
Stosownie do powyższych uregulowań normatywnych zaistnienie chociażby jednej z wymienionych w art. 61 § 3 przesłanek "uzasadnia wstrzymanie skarżonego aktu, jednakże to wnioskodawca zobowiązany jest do rzeczowego uzasadnienia swego wniosku poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia tych ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej" (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2008r., I FSK 983/08).
Przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków są z kolei pojęciami nieostrymi, co wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartej w nich ogólnej normy i nadania im treści z uwzględnieniem okoliczności faktycznych każdej indywidualnej sprawy. Użycie spójnika "lub" oznacza, iż przesłanki te mogą zachodzić alternatywnie. Sąd, rozpoznający wniosek o wstrzymanie wykonania skarżonego aktu, powinien natomiast mieć na uwadze interes nie tylko wnioskodawcy, ale i innych uczestników postępowania oraz uwzględnić wszystkie okoliczności, nawet te niepodniesione we wniosku, o ile są możliwe do wyinterpretowania na podstawie akt sprawy (postanowienie NSA z 13 września 2005r., sygn. akt II OZ 750/05, nieopubli.).
Szkoda, o jakiej mowa w przepisie art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie musi mieć charakteru materialnego. Chodzi bowiem o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (postanowienie NSA z 20 grudnia 2004r., sygn. akt GZ 138/04, nieopubl.).
Trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne konsekwencje, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006r., sygn. akt IISA/Bk 352/06, LEX nr 192964).
W rozpoznawanej sprawie odmawiając wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Sąd, nie przesądzając jakie merytoryczne rozstrzygnięcie może zapaść, wziął pod uwagę to, iż z treści zaskarżonej decyzji, skargi oraz pisma wnioskodawców z dnia 10 lipca 2012 r. wynika, że podstawę nałożenia określonych w kwestionowanym rozstrzygnięciu obowiązków stanowiło stwierdzenie przez organ nadzoru budowlanego, że zły stan techniczny budynku mieszkalnego przy ul. [...] we W. stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi oraz bezpieczeństwa mienia. Jakkolwiek na obecnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego nie można przesądzić, że takie zagrożenie rzeczywiście zachodzi, niemniej jednak nie można też wykluczyć jego realności. Skoro zatem organ nadzoru budowlanego dostrzegł takie zagrożenie, a nadto również wnioskodawcy przyznali, że "przedmiotowy budynek jest w stanie zagrażającym katastrofą budowlaną" to sąd administracyjny na tym etapie postępowania nie ma podstaw ani możliwości do poczynienia ustaleń wykluczających istnienie wspomnianego zagrożenia.
Odnosząc się natomiast do wskazanych przez wnioskodawców argumentów motywujących zasadność udzielenia ochrony tymczasowej, wskazać należy, iż z osnowy decyzji drugoinstancyjnej wynika, że nałożone obowiązki winny zostać wykonane pod nadzorem osoby legitymującej się uprawnieniami budowlanymi odpowiednimi do rodzaju i zakresu robót. Tym samym nie mogą zostać wykonane w sposób całkowicie dowolny. Nadzór osoby posiadającej określone uprawnienia daje bowiem swoistą rękojmię zgodności wykonania nałożonych obowiązków z obowiązującymi normami konstrukcyjno-budowlanymi. Z tego też względu nie można podzielić stanowiska wnioskodawców, iż przystąpienie do wykonania przez któregokolwiek ze współwłaścicieli określonych w punkcie 1 i 2 obowiązków będzie stwarzać niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, w tym sprowadzenia katastrofy budowlanej.
Mając na względzie zaistniałe w sprawie okoliczności stanu faktycznego i czyniąc zadość obowiązkowi uwzględnienia z urzędu, a więc i bez wniosków strony, okoliczności decydujących o wstrzymaniu bądź odmowie wstrzymania wykonania aktu lub czynności zaskarżonych do sądu, również sąd rozpoznający niniejszą kwestię nie dopatrzył się w przedmiotowej sprawie przesłanek do wstrzymania wykonania decyzji z dnia 12 kwietnia 2012 r. W tych też okolicznościach, kierując się dyspozycją z art. 61 § 3 i § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.
