II SA/Rz 591/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
2012-07-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Wolska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 lipca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolska po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2012 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku S. M. o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu opieki społecznej - postanawia- przyznać skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
Uzasadnienie
II SA/Rz 591/12
UZASADNIENIE
Przedmiotem skargi S. M. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu opieki społecznej. W toku postępowania sądowoadministracyjnego skarżący złożył wniosek o przyznanie mu prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Z dołączonego do wniosku druku urzędowego PPF wynika, że wnioskodawca nie jest właścicielem żadnej nieruchomości a źródłem jego dochodu jest zasiłek stały w wysokości 324 zł miesięcznie oraz zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł miesięcznie. Skarżący podał, że z jego niskich dochodów musi pokryć wydatki związane z zakupem leków oraz stosowaniem diety niskocukrzycowej zaś schronisko w którym się znajduje nie zapewnia mu pomocy w tym zakresie. S. M. nie posiada oszczędności i innych przedmiotów wartościowych.
Postanowieniem z dnia 2 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 591/12, wydanym przez referendarza sądowego WSA w Rzeszowie odmówiono przyznania skarżącemu prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. W uzasadnieniu podano, że mimo, iż wstępna analiza złożonego przez skarżącego wniosku wskazywałaby na jego zasadność, to jednak wniosek ten nie może zostać uwzględniony, gdyż skarżący pozostaje w stosunku prawnym z innym radcą prawnym. Z akt administracyjnych wynika bowiem, że S. M. w dniu 13 lutego 2012 r. udzielił pełnomocnictwa do prowadzenia jego sprawy przed organami administracji publicznej i Sądem Administracyjnym w Rzeszowie w przedmiocie uzyskania skierowania do domu opieki społecznej radcy prawnemu J. W.
Od tego postanowienia w dniu 16 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Sądu), skarżący wniósł sprzeciw. W piśmie tym skarżący wskazał, że w dniu 9 maja 2012 r. J. W. wypowiedziała mu pełnomocnictwo z dnia 13 lutego 2012 r. do prowadzenia sprawy o uzyskanie skierowania do domu pomocy społecznej. Zatem nie istnieje już postawa odmowy przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, określanej dalej jako P.p.s.a.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie przeciwko któremu został wniesiony traci moc a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek skarżącego o ustanowienie adwokata dotyczy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym zaś zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane osobie fizycznej w zakresie częściowym gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wobec przedstawienia przez skarżącego oryginału oświadczenia radcy prawnego J. W. z dnia 9 maja 2012 r. o wypowiedzeniu pełnomocnictwa do prowadzenia sprawy skarżącego przed organami administracji publicznej i Sądem Administracyjnym w Rzeszowie w przedmiocie uzyskania skierowania do domu opieki społecznej Sąd ponownie rozpozna sprawę pod względem zaistnienia przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym.
W ocenie Sądu sytuacja materialna i życiowa skarżącego przemawia za przyznaniem mu prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Z dołączonego do skargi orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia 6 września 2011 r. oraz z orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 2 stycznia 2012 r. wynika, że S. M. jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, jest całkowicie niezdolny do pracy, wymaga stałej lub długotrwałej opieki innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Okoliczności te świadczą o trudnej sytuacji życiowej skarżącego, który potrzebuje pomocy innych osób w codzienny funkcjonowaniu. Całkowita niezdolność do pracy oraz znaczny stopień niepełnosprawności powodują, że S. M. nie może poczynić kroków w celu polepszenia swej sytuacji materialno-bytowej. Bardzo niskie dochody skarżącego, których suma wynosi 477 zł miesięcznie nie wystarczają nawet na pokrycie niezbędnych kosztów związanych z codziennym utrzymaniem, zwłaszcza, że skarżący musi z nich pokryć wydatki związane z zakupem leków oraz specjalną dietą. Należy też wskazać, że skarżący nie posiada też żądnych praw majątkowych do nieruchomości nie ma więc zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych zaś z akt sprawy wynika, że aktualnie przebywa on w [...] Towarzystwie Pomocy im. Św. Brata Alberta.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że miesięczne dochody skarżącego nie pozwalają na utrzymanie i tak już bardzo niskiego poziomu życia oraz na pokrycie wydatków związanych z ustanowieniem adwokata w niniejszej sprawie. Koszty związane z ustanowieniem fachowego pełnomocnika pochłonęłyby większość środków, jakimi dysponuje skarżący i uniemożliwiłyby zakup podstawowych dóbr w tym lekarstw, niezbędnych do utrzymania minimum egzystencji.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. w związku z art.260 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Wolska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 lipca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolska po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2012 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku S. M. o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu opieki społecznej - postanawia- przyznać skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
Uzasadnienie
II SA/Rz 591/12
UZASADNIENIE
Przedmiotem skargi S. M. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu opieki społecznej. W toku postępowania sądowoadministracyjnego skarżący złożył wniosek o przyznanie mu prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Z dołączonego do wniosku druku urzędowego PPF wynika, że wnioskodawca nie jest właścicielem żadnej nieruchomości a źródłem jego dochodu jest zasiłek stały w wysokości 324 zł miesięcznie oraz zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł miesięcznie. Skarżący podał, że z jego niskich dochodów musi pokryć wydatki związane z zakupem leków oraz stosowaniem diety niskocukrzycowej zaś schronisko w którym się znajduje nie zapewnia mu pomocy w tym zakresie. S. M. nie posiada oszczędności i innych przedmiotów wartościowych.
Postanowieniem z dnia 2 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 591/12, wydanym przez referendarza sądowego WSA w Rzeszowie odmówiono przyznania skarżącemu prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. W uzasadnieniu podano, że mimo, iż wstępna analiza złożonego przez skarżącego wniosku wskazywałaby na jego zasadność, to jednak wniosek ten nie może zostać uwzględniony, gdyż skarżący pozostaje w stosunku prawnym z innym radcą prawnym. Z akt administracyjnych wynika bowiem, że S. M. w dniu 13 lutego 2012 r. udzielił pełnomocnictwa do prowadzenia jego sprawy przed organami administracji publicznej i Sądem Administracyjnym w Rzeszowie w przedmiocie uzyskania skierowania do domu opieki społecznej radcy prawnemu J. W.
Od tego postanowienia w dniu 16 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Sądu), skarżący wniósł sprzeciw. W piśmie tym skarżący wskazał, że w dniu 9 maja 2012 r. J. W. wypowiedziała mu pełnomocnictwo z dnia 13 lutego 2012 r. do prowadzenia sprawy o uzyskanie skierowania do domu pomocy społecznej. Zatem nie istnieje już postawa odmowy przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, określanej dalej jako P.p.s.a.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie przeciwko któremu został wniesiony traci moc a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek skarżącego o ustanowienie adwokata dotyczy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym zaś zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane osobie fizycznej w zakresie częściowym gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wobec przedstawienia przez skarżącego oryginału oświadczenia radcy prawnego J. W. z dnia 9 maja 2012 r. o wypowiedzeniu pełnomocnictwa do prowadzenia sprawy skarżącego przed organami administracji publicznej i Sądem Administracyjnym w Rzeszowie w przedmiocie uzyskania skierowania do domu opieki społecznej Sąd ponownie rozpozna sprawę pod względem zaistnienia przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym.
W ocenie Sądu sytuacja materialna i życiowa skarżącego przemawia za przyznaniem mu prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Z dołączonego do skargi orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia 6 września 2011 r. oraz z orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 2 stycznia 2012 r. wynika, że S. M. jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, jest całkowicie niezdolny do pracy, wymaga stałej lub długotrwałej opieki innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Okoliczności te świadczą o trudnej sytuacji życiowej skarżącego, który potrzebuje pomocy innych osób w codzienny funkcjonowaniu. Całkowita niezdolność do pracy oraz znaczny stopień niepełnosprawności powodują, że S. M. nie może poczynić kroków w celu polepszenia swej sytuacji materialno-bytowej. Bardzo niskie dochody skarżącego, których suma wynosi 477 zł miesięcznie nie wystarczają nawet na pokrycie niezbędnych kosztów związanych z codziennym utrzymaniem, zwłaszcza, że skarżący musi z nich pokryć wydatki związane z zakupem leków oraz specjalną dietą. Należy też wskazać, że skarżący nie posiada też żądnych praw majątkowych do nieruchomości nie ma więc zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych zaś z akt sprawy wynika, że aktualnie przebywa on w [...] Towarzystwie Pomocy im. Św. Brata Alberta.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że miesięczne dochody skarżącego nie pozwalają na utrzymanie i tak już bardzo niskiego poziomu życia oraz na pokrycie wydatków związanych z ustanowieniem adwokata w niniejszej sprawie. Koszty związane z ustanowieniem fachowego pełnomocnika pochłonęłyby większość środków, jakimi dysponuje skarżący i uniemożliwiłyby zakup podstawowych dóbr w tym lekarstw, niezbędnych do utrzymania minimum egzystencji.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. w związku z art.260 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
