• I SA/Bd 624/13 - Postanow...
  29.03.2024

I SA/Bd 624/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
2014-09-04

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Mirella Łent /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Mirella Łent po rozpoznaniu w dniu 4 września 2014r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. Sp. z o.o. z siedzibą w N. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi G. Sp. z o.o. z siedzibą w N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od gier za sierpień 2011 r. postanawia odmówić przyznania prawa pomocy

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia 9 czerwca 2014r. Przewodniczący Wydziału wezwał skarżącą spółkę do uiszczenia wpisu sądowego od skargi kasacyjnej wniesionej od postanowienia tut. Sądu z dnia 10 kwietnia 2014r. odrzucającego skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...]r. z powodu jej nieopłacenia.

W terminie na uiszczenie wpisu spółka złożyła na urzędowym formularzu PPPr wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu wniosku podniosła, że z uwagi na zmianę przepisów regulujących działalność w sektorze gier i zakładów wzajemnych znajduje się w bardzo trudnej sytuacji finansowej. Nowa ustawa spowodowała, że posiadane przez nią automaty stały się rzeczami bez wartości, których w obecnym stanie prawnym obowiązującym w Polsce jak i za granicą nie da się sprzedać.

Z informacji zawartych na urzędowym formularzu PPPr wynika, że

wysokość kapitału zakładowego, majątku lub środków finansowych spółki wynosi 2.500.000 zł, wartość środków trwałych wynosi 4.657.599,66 zł. Za ostatni rok obrotowy według bilansu spółka wykazała stratę w wysokości 888.458,30 zł. Spółka wskazała, że posiada dwa rachunki bankowe, które zostały zajęte w postępowaniu zabezpieczającym odpowiednio do wysokości 6.697.100,67 zł każdy. Saldo na powyższych rachunkach bankowych wynosi 0 zł.

Postanowieniem z dnia 3 lipca 2014r. referendarz sądowy odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy.

Od powyższego postanowienia spółka złożyła sprzeciw. Zarzuciła w nim naruszenie art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.) – dalej: p.p.s.a. poprzez wadliwe odwołanie się przy orzekaniu do wcześniej wydanego w tej samej sprawie postanowienia odmawiającego spółce prawa pomocy pomimo, iż zasadniczo zmieniły się okoliczności sprawy. Skarżąca podała, że w dniu 11 lutego 2014r. została postawiona w stan upadłości, na dowód czego wraz ze skargą kasacyjną złożyła stosowne postanowienie Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia (sygn. akt VIII GU 212/13/S), co zostało pominięte przy orzekaniu przez referendarza sądowego.

W ocenie strony skoro nastąpiła tak istotna zmiana okoliczności w sprawie wcześniejszego prawomocnego orzeczenia nie sposób traktować go nadal jako aktualnego. Zaznaczyła, że kierowany do spółki będącej w upadłości postulat gromadzenia rezerw finansowych na potrzeby pokrycia licznych wpisów sądowych wzbudza poważne wątpliwości. Takie praktyki bowiem, w ocenie spółki, mogłyby zostać ocenione jako godzące w interesy wierzycieli, którzy w postępowaniu upadłościowym korzystają ze szczególnej ochrony prawnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek strony o przyznanie prawa pomocy nie zasługiwał na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 260 p.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, od którego został on wniesiony, traci moc,

a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.

Stosownie do brzmienia art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a., w przypadku osób prawnych

i innych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym, gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.

Zgodnie z art. 165 p.p.s.a., postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Zatem, jeżeli po uprawomocnieniu się postanowienia odmawiającego zwolnienia od kosztów sądowych złożono ponowny wniosek w tym samym przedmiocie, podlega on merytorycznemu rozpoznaniu. Wniosek należy uwzględnić, jeśli w wyniku zmiany okoliczności doszło do spełnienia przesłanek potrzebnych do przyznania prawa pomocy. Badając przesłanki zastosowania

w okolicznościach danej sprawy art. 165 p.p.s.a. sąd jest zobowiązany do porównania wniosku złożonego pierwotnie i argumentacji przywoływanej przez wnioskodawcę

w toku pierwotnego postępowania o przyznanie prawa pomocy z powtórnym wnioskiem w tym zakresie. Odmienna ocena sytuacji materialnej wnioskodawcy przy rozpatrywaniu kolejnego wniosku jest możliwa wyłącznie po zmianie istotnych okoliczności

(w szczególności sytuacji finansowej strony) mających wpływ na tę ocenę. Stwierdzone różnice w powoływanych przez wnioskodawcę okolicznościach mogą zostać uznane za nieistotne (por. postanowienie NSA z dnia 4 marca 2014r., sygn. akt I OZ 140/14 – dostępne na www.orzeczenia.gov.pl).

Przenosząc powyższe ogólne uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy w pierwszej kolejności wskazać należy, że rozpatrywany obecnie wniosek o przyznanie prawa pomocy jest kolejnym już (drugim) wnioskiem w tym przedmiocie w tej samej sprawie. W zakresie pierwszego wniosku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 18 października 2013r. odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy, zaś Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie strony na powyższe postanowienie, co czyni postanowienie w kwestii prawa pomocy prawomocnym. Zgodnie z treścią art. 170 p.p.s.a., orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe. Wspomniana moc wiążąca orzeczenia w odniesieniu do sądów oznacza, że muszą one przyjmować, że dana kwestia kształtuje się tak, jak stwierdzono w prawomocnym orzeczeniu (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Zakamycze 2006, s. 365). Oznacza to, że aktualny wniosek skarżącej należało potraktować jako wniosek o zmianę prawomocnego postanowienia odmawiającego przyznania prawa poprzez zwolnienie od kosztów sądowych

w toczącym się postępowaniu.

W tym miejscu należy zauważyć, że aktualny wniosek strony o przyznanie prawa pomocy zawiera tożsame informacje, jakie zawierał pierwotny wniosek skarżącej z dnia 26 sierpnia 2013r. Spółka ponownie podała, że wysokość jej kapitału zakładowego, majątku lub środków finansowych wynosi 2.500.000 zł, a wartość środków trwałych 4.657.599,66 zł. Za ostatni rok obrotowy według bilansu spółka wykazała stratę

w wysokości 888.458,30 zł. Spółka wskazała, że posiada dwa rachunki bankowe, które zostały zajęte w postępowaniu zabezpieczającym, a saldo ich wynosi 0 zł.

Jednocześnie dla uzasadnienia zmiany okoliczności sprawy, w myśl art. 165 p.p.s.a., spółka powołała się na fakt ogłoszenia w dniu 11 lutego 2014r. przez Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia upadłości spółki z możliwością zawarcia układu.

W ocenie Sądu powyższe orzeczenie nie uzasadnia przyznania prawa pomocy. Samo w sobie bowiem nie stanowi o złej kondycji finansowej spółki. Wobec spółki została wprawdzie ogłoszona upadłość, ale - co należy podkreślić - z możliwością zawarcia układu. Zatem spółka nie została pozbawiona możliwości zarządu swym majątkiem. Ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu stwarza bowiem możliwość kontynuowania działalności i nie uzasadnia automatycznie priorytetu zobowiązań prywatnoprawnych względem danin publicznych. Nie powoduje również automatycznego zwolnienia spółki od ponoszenia kosztów sądowych. Stosownie do art. 10 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. prawo upadłościowe

i naprawcze (dalej: u.p.u.n.) przesłanką ogłoszenia upadłości jest niewypłacalność dłużnika rozumiana jako niewykonywanie swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. W doktrynie przyjmuje się, że dla określenia, czy dłużnik jest niewypłacalny, nieistotne jest, czy nie wykonuje wszystkich zobowiązań pieniężnych czy też tylko niektórych z nich. Nieistotny też jest rozmiar niewykonywanych przez dłużnika zobowiązań. Tak rozumiana "niewypłacalność" nie jest więc tożsama z brakiem środków na dalsze funkcjonowanie przedsiębiorstwa upadłego. Dla określenia stanu niewypłacalności bez znaczenia są przyczyny niewykonywania zobowiązań z uwagi na to, że nawet niewykonywanie zobowiązań o niewielkiej wartości oznacza niewypłacalność dłużnika w rozumieniu art. 11 u.p.u.n. Podkreślić należy, że postępowanie układowe ma charakter pojednawczy. Sprawdzenie wierzytelności nie ma charakteru dochodzenia roszczeń wierzycieli od dłużnika. Ma ono na celu ustalenie istnienia wierzytelności, które są objęte postępowaniem układowym. Sprawdzone wierzytelności wpisywane są na listę wierzytelności. Od tego momentu wierzyciel otrzymuje prawo uczestniczenia w zgromadzeniu wierzycieli. Otwarcie postępowania układowego nie stanowi przeszkody w prowadzeniu postępowań sądowych na rzecz lub przeciwko dłużnikowi. Istnieje możliwość wszczęcia procesów w sprawach wierzytelności objętych postępowaniem układowym. Dłużnik ma możliwość dojścia

z wierzycielami do porozumienia, a przez to kontynuowania swojej działalności, natomiast wierzyciele mają szansę odzyskania własnych należności bez ponoszenia kosztów (zob. A. Jakubiak-Mirończuk, Postępowanie upadłościowe i naprawcze,

[w:] "Alternatywne a sądowe rozstrzyganie sporów sądowych", LEX nr 81308).

W tym miejscu wypada zauważyć, że wraz ze skargą kasacyjną skarżąca złożyła samą sentencję postanowienia o ogłoszeniu jej upadłości, bez uzasadnienia. Jednakże z postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 maja 2014r., sygn. akt I SA/Kr 2127/13 (dostępne na www.orzeczenia.gov.pl) odmawiającego spółce przyznania prawa pomocy, wynika, że w postępowaniu upadłościowym spółka zaprezentowała propozycje układowe, które zakładają spłatę zobowiązań z dochodów pochodzących z prowadzonej działalności, która to działalność powinna umożliwić również pokrywanie bieżących kosztów funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Z uzasadnienia powyższego postanowienia WSA w Krakowie wynika także, że

w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości spółki z dnia 11 lutego 2014r. wskazano

w szczególności, iż w skład majątku dłużnika wchodzi prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, ponadto ruchomości oraz należności o łącznej wartości szacunkowej (według tymczasowego nadzorcy sądowego) 5.704.515,94 zł.

Podsumowując, Sąd stwierdza, że obecna sytuacja majątkowa strony (wielkość posiadanego majątku, rozmiar prowadzonej działalności, jak również wysokość przychodów spółki) nie uzasadnia zwolnienia od kosztów sądowych, nawet przy przyjęciu, że spółka prowadzi szereg postępowań sądowych. Jednocześnie, w ocenie Sądu, nie doszło do takiej zmiany okoliczności sprawy, która uzasadniałyby zmianę,

w trybie art. 165 p.p.s.a, wcześniej wydanego postanowienia dotyczącego prawa pomocy.

Podkreślić należy, że możliwość przyznania prawa pomocy dotyczy sytuacji, gdy wnioskodawca nie jest w stanie obiektywnie ponieść kosztów postępowania, a nie takich, w których brak możliwości uiszczenia kosztów sądowych, jest subiektywnym przekonaniem strony o braku możliwości uiszczenia takich kosztów. Stanowisko takie zajęły również inne sądy w sprawach spółki w zakresie prawa pomocy (por. np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lipca 2014r., sygn. akt

II FZ 773/14, II FZ 786/14 – 788/14, z dnia 23 lipca 2014r. II FZ 1084/14; postanowienie WSA w Lublinie z 18 lipca 2014r., sygn. akt I SA/Lu 509/13; postanowienie WSA

w Szczecinie z 9 lipca 2014r., sygn. akt I SA/Sz 87/14; postanowienie WSA

w Krakowie z 20 maja 2014r., sygn. akt I SA/Kr 2127/13; postanowienie WSA we Wrocławiu z 7 kwietnia 2014r., sygn. akt I SA/Wr 2383/13 – dostępne j.w.).

Z uwagi na powyższe Sąd, na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a., orzekł jak

w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...