II SA/Bk 551/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
2012-08-02Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Trykoszko /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
II SA/Bk 551/12 P O S T A N O W I E N I E Dnia 02 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 02 sierpnia 2012 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym wniosku L. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie kary z tytułu wycięcia drzewa bez zezwolenia p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
Decyzją z [...].05.2012 r. SKO w B. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. z [...].03.2012 r., którą wymierzono L. K. karę pieniężną w wysokości 22.864, 59 zł za wycięcie drzewa bez wymaganego zezwolenia.
Skargę na decyzję organu odwoławczego, wraz z wnioskiem o wstrzymanie jej wykonania, złożył do sądu administracyjnego L. K. Oświadczył, że
w przypadku wykonania decyzji dojdzie do wyrządzenia mu znacznej szkody. Wskazał, że znajduje się w ciężkiej sytuacji materialnej niepozwalającej na uiszczenie kary bez uszczerbku w utrzymaniu siebie i rodziny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonego do sądu administracyjnego aktu następuje na wniosek skarżącego, który powinien uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wstrzymanie tj. istnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków - art. 61 § 3 ustawy
z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej p.p.s.a. We wskazanym przepisie chodzi o taką szkodę, która nie mogłaby być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia. Trudne do odwrócenia skutki to natomiast takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
Stosując przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd ma również na uwadze, że akt, którego wykonanie ma być wstrzymane, powinien kwalifikować się do wykonania,
a uprawdopodobnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody lub trudnych do odwrócenia skutków nie oznacza udowodnienia, ale wskazanie okoliczności, która pozwalają z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać, że szkoda lub negatywne skutki mogą wystąpić.
W ocenie sądu powyższe przesłanki zostały w sprawie spełnione.
Skarżący wskazał, że uiszczenie wymierzonej kary może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody z powodu jego trudnej sytuacji materialnej. Co prawda nie sprecyzował i nie wskazał konkretnych okoliczności charakteryzujących swoją sytuację finansowo – dochodową, jednak należy mieć na uwadze, że jest on osobą posiadającą orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, w którym stwierdzono, iż wymaga zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i inne środki ułatwiające funkcjonowanie, wymaga korzystania
z różnego rodzaju usług i wsparcia w samodzielnej egzystencji oraz wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (k. 16). Niewątpliwie powyższy stan zdrowia ogranicza skarżącemu zarobkowanie.
Nie może również ujść uwadze, że wymierzona kwota kary pieniężnej jest obiektywnie stosunkowo wysoka (22.864,59 zł) i jej jednorazowe uiszczenie
w terminie 14 dni od uzyskania przez zaskarżoną decyzję przymiotu ostateczności (co wynika z art. 88 ust. 2 ustawy z 16.04.2004 r. o ochronie przyrody) – wobec faktu ograniczonych możliwości zarobkowania – może utrudnić lub nawet uniemożliwić płynność finansową strony i jego rodziny. W ocenie sądu niezależnie od faktu, że przedmiotowa kara jako obciążenie finansowe w przypadku uchylenia zaskarżonej decyzji podlegałaby zwrotowi – uznać należy, że jej wysokość oraz możliwość negatywnych następstw materialnych w przypadku jej uiszczenia przez skarżącego
w tym konkretnym przypadku uzasadnia udzielenie ochrony tymczasowej.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 61 § 3 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Trykoszko /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
II SA/Bk 551/12 P O S T A N O W I E N I E Dnia 02 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 02 sierpnia 2012 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym wniosku L. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie kary z tytułu wycięcia drzewa bez zezwolenia p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
Decyzją z [...].05.2012 r. SKO w B. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. z [...].03.2012 r., którą wymierzono L. K. karę pieniężną w wysokości 22.864, 59 zł za wycięcie drzewa bez wymaganego zezwolenia.
Skargę na decyzję organu odwoławczego, wraz z wnioskiem o wstrzymanie jej wykonania, złożył do sądu administracyjnego L. K. Oświadczył, że
w przypadku wykonania decyzji dojdzie do wyrządzenia mu znacznej szkody. Wskazał, że znajduje się w ciężkiej sytuacji materialnej niepozwalającej na uiszczenie kary bez uszczerbku w utrzymaniu siebie i rodziny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonego do sądu administracyjnego aktu następuje na wniosek skarżącego, który powinien uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wstrzymanie tj. istnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków - art. 61 § 3 ustawy
z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej p.p.s.a. We wskazanym przepisie chodzi o taką szkodę, która nie mogłaby być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia. Trudne do odwrócenia skutki to natomiast takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
Stosując przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd ma również na uwadze, że akt, którego wykonanie ma być wstrzymane, powinien kwalifikować się do wykonania,
a uprawdopodobnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody lub trudnych do odwrócenia skutków nie oznacza udowodnienia, ale wskazanie okoliczności, która pozwalają z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać, że szkoda lub negatywne skutki mogą wystąpić.
W ocenie sądu powyższe przesłanki zostały w sprawie spełnione.
Skarżący wskazał, że uiszczenie wymierzonej kary może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody z powodu jego trudnej sytuacji materialnej. Co prawda nie sprecyzował i nie wskazał konkretnych okoliczności charakteryzujących swoją sytuację finansowo – dochodową, jednak należy mieć na uwadze, że jest on osobą posiadającą orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, w którym stwierdzono, iż wymaga zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i inne środki ułatwiające funkcjonowanie, wymaga korzystania
z różnego rodzaju usług i wsparcia w samodzielnej egzystencji oraz wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (k. 16). Niewątpliwie powyższy stan zdrowia ogranicza skarżącemu zarobkowanie.
Nie może również ujść uwadze, że wymierzona kwota kary pieniężnej jest obiektywnie stosunkowo wysoka (22.864,59 zł) i jej jednorazowe uiszczenie
w terminie 14 dni od uzyskania przez zaskarżoną decyzję przymiotu ostateczności (co wynika z art. 88 ust. 2 ustawy z 16.04.2004 r. o ochronie przyrody) – wobec faktu ograniczonych możliwości zarobkowania – może utrudnić lub nawet uniemożliwić płynność finansową strony i jego rodziny. W ocenie sądu niezależnie od faktu, że przedmiotowa kara jako obciążenie finansowe w przypadku uchylenia zaskarżonej decyzji podlegałaby zwrotowi – uznać należy, że jej wysokość oraz możliwość negatywnych następstw materialnych w przypadku jej uiszczenia przez skarżącego
w tym konkretnym przypadku uzasadnia udzielenie ochrony tymczasowej.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 61 § 3 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.
