• IV SA/Wr 400/12 - Postano...
  29.03.2024

IV SA/Wr 400/12

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2012-08-06

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Wanda Wiatkowska-Ilków /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA – Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2012 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi H. B., na uchwałę Rady Miejskiej w P. – Z. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi z dnia [...] r. na działalność Burmistrza Miasta P. – Z. postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] r. H. B. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na uchwałę Rady Miejskiej w P. – Z. z dnia [...] r., Nr [...], w przedmiocie rozpatrzenia skargi z dnia [...] r. na działalność Burmistrza Miasta P. – Z.

Zaskarżoną uchwałą Rada Miejska w P. – Z., działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2010 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą oraz art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.) - zwanej dalej k.p.a., uznała za bezzasadną skargę skarżącego, dotyczącą działalności Burmistrza Miasta P. – Z.

Jak wynika z Protokołu Komisji Rewizyjnej Rady Miejskiej P. – Z. z dnia [...] kwietnia 2012 r., Burmistrz Miasta P. – Z., po otrzymaniu wniosku Pana H. B. z dnia [...] grudnia 2011 r. o umorzenie należności czynszowych, przesłał wskazany wniosek pismem z dnia [...] r. nr [...] do Miejskiego Zakładu Komunalnego w P. – Z. Sp. z o. o., wraz z uzasadnieniem do rozpatrzenia zgodnie z kompetencją, zawiadamiając jednocześnie wnioskodawcę o podjętym działaniu - poprzez wysłanie tego pisma do wiadomości wnioskodawcy, czym wypełnił zapisy art. 65 § 1 k.p.a. W opinii Komisji Rewizyjnej Burmistrz Miasta podjętym działaniem nie naruszył art. 37 § 2 k.p.a.

W skardze na wskazaną wyżej uchwałę skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności wskazanej uchwały, bowiem jest niezgodna z przepisami prawa. Podniósł, że został pozbawiony prawa do dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.

W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w P. – Z. wniosła o jej oddalenie. Organ wskazał, że zaskarżona uchwała została podjęta w trybie postępowania skargowego, na podstawie przepisów Działu VIII k.p.a. – Skargi i wnioski (art. 227 k.p.a. i następne), zatem nie daje podstaw do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego, ani też nie może stanowić podstawy powództwa lub wniosku zmierzającego do wszczęcia postępowania sądowego. Wskazał, że ugruntowana linia orzecznicza wskazuje, że uchwały podjęte w wyniku rozpoznania skargi wniesionej w trybie Działu VIII k.p.a. są faktycznie czynnością informującą o sposobie załatwienia skargi, na którą skarga do sądu administracyjnego nie służy. Również nie służy skarga do sądu administracyjnego na uchwałę organu samorządowego podjętą w wyniku rozpatrywania skargi wniesionej w trybie art. 227 k.p.a. i następnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.

W myśl § 2 wyżej wskazanego przepisu kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a;

Przede wszystkim wskazać należy, że zaskarżona uchwała jest uchwałą informującą skarżącego o sposobie załatwienia jego skargi na działalność Burmistrza Miasta P. – Z. Zatem zaskarżona uchwała wyraża stanowisko Rady Miejskiej w P.– Z. rozpatrującej tzw. skargę powszechną wniesioną przez skarżącego w trybie Działu VIII k.p.a. na działalność Burmistrza Miasta P. – Z.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że przedmiotem skargi powszechnej, może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Skarga ta wnoszona jest w związku z już podjętym działaniem organu, ewentualnie w związku z brakiem takiego działania, ma na celu zwrócenie uwagi właściwym organom na wszelkie nieprawidłowości powstałe w wyniku takiego działania lub zaniechania. Tego rodzaju skarga powoduje wszczęcie "samodzielnego jednoinstancyjnego postępowania administracyjnego uproszczonego, kończącego się czynnością materialno-techniczną, czyli zawiadomieniem o załatwieniu skargi" (B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, 2 Wydanie, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 1998 r., str. 920).

Należy podkreślić, że skarga ta jest środkiem obrony interesów jednostki, których naruszenie nie daje podstaw do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego. Sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg powszechnych w rozumieniu rozdziału VIII k.p.a., a więc skarg związanych z krytyką nienależytego wykonywania zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników (art. 227 i następne k.p.a.), nawet jeżeli zawiadomienie o załatwieniu skargi ma formę uchwały rady gminy (miasta), ponieważ sprawy te nie zostały poddane jego kontroli ani na podstawie art. 3 p.p.s.a., ani na podstawie przepisów ustaw szczególnych, czyli w tym przypadku Kodeksu postępowania administracyjnego, będącego podstawą prawną do wskazanego wyżej sposobu załatwienia skargi. Brak kognicji sądów administracyjnych w tych sprawach nie budzi wątpliwości w orzecznictwie sądów administracyjnych (zob. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 19 stycznia 2012., sygn. akt II OSK 2692/11, z dnia 1 marca 2010 r., sygn. akt II OSK 478/09; z dnia 25 lutego 2009 r., sygn. akt II OSK 241/09, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych oraz postanowienia: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 26 września 2011 r., sygn. akt II SA/Rz 599/11, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 sierpnia 2008 r., sygn, akt IV SA/Wr 287/08, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2004r., sygn. akt II SAB/Wa 193/04, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Skarga na zawiadomienie organu o sposobie załatwienia skargi złożonej w trybie art. 227 k.p.a., niezależnie od tego, jaka forma zostanie nadana temu zawiadomieniu, podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 229 k.p.a. organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) jest rada gminy.

A zatem, skoro zaskarżona uchwała jest czynnością materialno-techniczną informującą o sposobie załatwienia skargi złożonej na podstawie art. 227 k.p.a. w związku z art. 239 § 1 k.p.a., nie może podlegać zaskarżeniu do sądu administracyjnego jedynie z tego powodu, że stanowi jedyną możliwą prawną formę działania rady miejskiej.

Powyższe stanowisko potwierdził już wcześniej Naczelny Sąd Administracyjny, który w postanowieniu z dnia 12 kwietnia 2001 r., sygn. akt I SA 2668/00, LEX nr 54426) stwierdził, że "rozpatrzenie skarg wnoszonych na podstawie art. 227 k.p.a. nie następuje w formach wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o NSA (obecnie jest to art. 3 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), co nie dotyczy skarg, do których rozpoznania są właściwe rady gmin, powiatów oraz sejmików województw. Te organy bowiem we wszystkich sprawach należących do ich właściwości podejmują uchwały. Jednakże uchwały podjęte w wyniku skargi wniesionej na podstawie art. 227 k.p.a. są taką samą czynnością informującą o sposobie załatwienia skargi, jak i czynności innych organów wymienionych w art. 229 k.p.a., którym uchwała nie jest przypisana jako forma prawna działania. Uznanie zatem, że w sytuacji, gdy załatwienie skargi o której mowa w art. 227 k.p.a., nastąpiło w formie uchwały, służy skarga do sądu administracyjnego, powodowałoby niczym nieuzasadnioną nierówność prawną podmiotów. Tym bowiem, którym skarga nie zostałaby załatwiona w formie uchwały, skarga do sądu na czynność informującą o sposobie załatwienia nie służyłaby".

W tej sytuacji skarga, jako niedopuszczalna, podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co orzeczono w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...